ممکن است به این محصول نیز علاقه مند باشید
بارون درخت نشين
معرفی کتاب بارون درخت نشین
شاهکاری فراموشنشدنی از نابغهی ادبیات ایتالیا؛ کتاب بارون درخت نشین رمانی اجتماعی و فلسفی از ایتالو کالوینو، نویسندهی صاحب سبک ایتالیایی است. در این رمان درخشان و جایزهبُرده، سرگذشت پسری اشرافزاده روایت میشود که یک روز در اعتراض به قوانین سختگیرانهی حاکم بر خانه، از درختی بالای درخت، همانجا مینشیند و قسم میخورد دیگر هیچوقت پایش را روی زمین نگذارد...!دربارهی کتاب بارون درخت نشین
ایتالو کالوینو (Italo Calvino) در میان ایرانیان نویسندهی کمابیش شناختهشدهای است. ظاهراً نخستین بار بهمن محصص، هنرمند و مترجم مشهور معاصر بود که با ترجمهی اثری او را به فارسیزبانان معرفی کرد و بعد از آن، اقبال جامعهی کتابخوان ایرانی به آثار کالوینو فزونی گرفت. خوشبختانه امروز از اغلب کتابهای این نویسندهی خوشذوق ایتالیایی، ترجمهای قابل قبول در دست است. از جمله از کتاب مشهور و محبوبِ بارون درخت نشین (The Baron in the Trees).ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن
کتاب حاضر اثری است برآمده از تجربه مؤلف در زمینه ادبیات کودکان و نوجوانان ایران و جهان که مباحث گوناگون این حوزه را با نظمی منطقی و زبانی مستند و با بهره گیری از شاهد مثالهای متنوع تشریح نموده. در ساختار یک کتاب درسی به دانشجویان و سایر علاقه مندان ارائه می کند. تمرینهای پیشنهادی در پایان هر فصل راهکاری است جهت کاربردی کردن مباحث نظری، همچنین وجود فهرست منابع فرامتنی دعوتی است از دانشجویان و سایر علاقه مندان برای پژوهش و مطالعه عمیق تر و گسترده تر در این زمینه. اهمیت انتشار این کتاب با توجه به گسترش درسهای ادبیات کودکان در برنامه های درسی منسجم و مناسب، که انتشار آخرین آن به نیمه اول دهه پنجاه خورشیدی باز می گردد، روشن می شود.
بچه هاي سبز
معرفی کتاب بچه های سبز اثر اولگا توکارچوک
در قرن هفدهم ، ویلیام دیویسون ، گیاه شناس اسکاتلندی که پزشک خصوصی پادشاه لهستان جان دوم کازیمیر شد ، در یک سفر طولانی بین لیتوانی و اوکراین به دنبال این پادشاه رفت.
وی که ذهنی علمی دارد و ناظری دقیق وتیز است ، شرایط سخت آب و هوایی در مرزهای لهستان و آداب و رسوم محلی آن منطقه را مطالعه می کند. یک روز ، در هنگام توقف ، سربازان پادشاه دو کودک را اسیر می کنند.
این دو کوچولو هیکل و اندامی غیرمعمولی دارند: علاوه بر ظاهر ضعیفی که این دو بچه دارند ، پوست و موهای آنها کمی سبز است ...
اولگا توکارچوک، غریبه ای گرفتار در تلاطم تاریخ ، اروپا را از طریق صدای روایتگر خود ، ، زیر سوال می برد. همواره دیگری به عنوان یک خطر بالقوه درک شده است.
دیگری همیشه ترسناک است. اما ما در مورد همسایگان خود ، به ویژه کسانی که در حاشیه ی جهانی که به ما نزدیک است زندگی می کنیم ، چه می دانیم؟ آیا مفهوم مرکز و پیرامون برای همه یکسان است؟ امروز چطور؟ مشاهدات ویلیام دیویسون ، به عنوان یک اروپایی که از لهستان درگیر جنگ بسیار فاصله دارد همچنان مربوط به وقایع امروزه در جهان است. آدم هایی که رنگ چشم و پوستشان فرق می کند ...
کتاب بچه های سبز انعکاسی ظریف و خالی از شوخ طبعی در مورد درک دیگری و رد ناشناخته ها است. کتاب بچه های سبز را کاوه میرعباسی ترجمه کرده و نشر چشمه آن را منتشر کرده است.
بازگشت چورب
مجموعه داستان «بازگشت چورب» حاوی ده داستان کوتاه به قلم ولادیمیر ناباکوف، نویسندهی نامدار روس است که توسط آبتین گلکار به فارسی برگردانده شده.
داستانهای این اثر از مجموعههای گوناگون این نویسنده گزینش شدهو هر کدام از آنها نشاندهندهی روحیات و نگرش خاص او هستند.
با وجود شباهتها و تفاوتهایی که میان داستانهای کتاب حاضر وجود دارد، ولادیمیر ناباکوف در این روایات کوتاه با ضربهای غیرمنتظره و بیرحمانه خواننده را گیج و مدهوش میکند و همین ویژگی مشترک سبب شده تا تمام داستانهای کتاب بازگشت چورب حال و هوای واحدی داشته باشند.
ناباکوف در داستان «از ما بهتران» نگاه غمبار و پرحسرتی به زادگاهش روسیه دارد که به جهت انقلاب 1917 آن را نابود شده میبیند. نگاه اندوهبار او در بسیاری از آثارش دیده میشود. مضمونی که در داستان «از ما بهتران» به کار رفته است در داستانهای «تصادف و تیغ» و «در اعلام خبر» با زندگی روسهای مهاجر در اروپا تلفیق میشود.
«رنجش» و «بادرنجبویه» عنوان دو داستان از کتاب حاضر هستند که قهرمان واحدی دارند؛ پسربچهای به شدت حساس و درونگرا که نمیتواند با اطرافیانش به درستی ارتباط برقرار کند. بدون شک میتوان گفت شخصیت این پسربچه شباهت بسیاری به کودکیِ خود نویسنده دارد.
«بازگشت چورب» و «کوتولهی سیبزمینی» دیگر داستانهای این مجموعه هستند که مجدد ما را با قهرمانانی مواجه میکند که در غرق در جهان خود هستند و هر ارتباط با دنیای بیرون برای آنها ضربهی روانی سختی به دنبال دارد.
«برایتناشترِتِر پائولینو» بیشتر از آنکه داستانی کوتاه باشد، جستاری محسوب میشود که با توصیفاتی شاعرانه و ادبی به ورزش مشتزنی میپردازد، به همین خاطر این داستان متفاوتترین اثر کتاب است.
استخوان
کاوه از میدان جنگ مرخصی گرفته یا گریخته است تا در روستای پدری، در کنار قوم و خویش، استراحت کند، سوگوار دوستی باشد، خاطراتی بیابد و در عاقبت کارش بیندیشد. اما مردی در آنجا به دنبال دختر گمشدهاش است.
کاوه درمییابد که بسیاری به این روستای مرزی میآیند تا بگریزند.اما در میان سخنان و حدیث اقوامش درمییابد که از خانوادهی خودش نیز بسیاری گمشده یا مفقودند.
به دنبال پاسخی برای این معما میرود و با گذشتهی نامعلوم پدر و مادر خودش مواجه میشود. دیگر میکوشد تا راز زندگی مادرش را بداند و جوابی در چرایی تاریکی و ابهام سرگذشت وی بیابد.
کاوه در این روستای پرت و دورافتاده، در مکانی که قبرستان عظیمترین و مهمترین بخش آن است، با سرگذشت خانوادهاش روبهرو میشود، میکوشد تا از نقلقولها و تصاویر و خاطرات داستانی سرراست ببافد و باز میفهمد که این ممکن نیست.
گاه آن اطلاعات در تأیید یکدیگر است و گاه کل ساختمان روایت کاوه را به هم میریزد.
رمان استخوان بازتاب تلاش نسلی است که هویتی جعلی داشته است، با آن خوش بوده و از آن قصهها و افسانهها بافته است اما حوادث روزگار دروغین بودن آنهمه را عریان کرده است.
کسانی میگریزند تا از این واقعیت دردناک در امان باشند، عدهای کتمان میکنند و دل به همان قصهها میبندند و گروهی سر در پی حقیقت میگذارند و از پا میافتند.
اينجا باران صدا ندارد
کتاب «اینجا باران صدا ندارد» نوشتهی کامران محمدی، داستان دو مرد به اسم اسماعیل و هومن را روایت میکند که به دلایل بیهودهای به همسران خود شک دارند و دو فاجعهی متقاطع در سه روز متوالی بارانی در تهران شکل میگیرد.
حسادت و تعصب مردانه، عنصر محوی این داستان است. در روز اول یک اتفاق غیر منتظره رخ میدهد که باعث یادآوری حادثهی دردناکی در گذشته میگردد و در روزهای دوم و سوم یادآوری خاطرات آن اتفاق و اثر روانشناختی آن بر شخصیتهای داستان را شاهد هستید.
فراموشی پسزمینهی فکری در لایههای زیرین این داستان محسوب میشود و پیرامون روابط دو زوج و یک فرد تنهاست که روایتی از سالهای جنگ نیز در آن بازگو میشود و نویسنده به گونهای به فعالیتهای گروهکها در کردستان در اوایل دههی 60 اشاره میکند.
در بخشی از رمان میخوانیم: «اسماعیل به گوشیاش نگاه کرد. چرا شیرین این همه به این ماجرا علاقهمند است؟ چرا در حالی که میدانست به بیمارستان رفته، تماس گرفته است؟ چرا هومن این حوالی بوده و ...
نمیتوانست از تصور وجود رابطه میان تماس مرد غریبه و ماجرای هومن فرار کند. اما آنچه آشفتهاش میکرد چیزی فراتر از اینها بود؛ کرد بودن مرد و گلوی بریدهی هومن؛ دو واقعیت همزمان که انگار از گذشته، از زیر خروارها برف ناگهان بیرون پریده بودند تا دوباره او را به عقب برانند. باید با مردی که هومن را آورده بود تماس میگرفت. باید با هومن حرف میزد.»
کهنههای همیشه نو
نمایش روحوضی در کناز تعزیهخوانی، نقالی، شبیهسازی، پردهداری، مرشد و بچه مرشد، معرکهگیری و... در گذشته پایه گرفت و سالیان سال مجلسآرای جشنهای گوناگون طبقات مختلف مردم بود. تغییر سبک وسیاق زندگی مردم، آپارتماننشینی و برخی علل دیگر باعث شد که این هنر مردمی به تدریج از صحنه روزگار محو شود و جز یاد و خاطرهای از آن باقی نماند. مرتضی احمدی از پیشکسوتان نامآور تئاتر ایران در این کتاب خویش ثمره کوشش چندین سالهاش را مجموع کرده و ترانههایی را که اصطلاحاً روحوضی و ضربی خوانده میشوند به همراه نُت آنها و مقدمهای در باب هنر سنّتی نمایش به خوانندگان عرضه کرده است
اين برف کي آمده
فکر کردم براي تو هم جالبه. امروز اينو خوندم. ميدونستي فقط ما آدما نيستيم که با مُردهها زندگي ميکنيم؟
الان داشتم ميخوندم که شمپانزهها هم مُردههاشون رو با خودشون نگه ميدارن و اينور و اونور ميبرن. ميدوني هم گروهي زندگي ميکنن و هم گروهي حرکت ميکنن.
وقتي يکيشون ميميره، بقيه ولش نميکنن. مُرده رو با خودشون اينور اونور ميبرن. ميگن فيلها هم مُردههاشون رو فراموش نميکنن.
هر وقت از کنار استخونهاي فيل مردهاي رد ميشن، پا سست ميکنن و واميستن.
گاهي هم برميگردن به اونجايي که يکي از فيلها مُرده. واميستن کنارِ جاي خاليش. ميگن فيلهايي رو ديدن که وايساده بودن کنار جايي خالي يا کنار تکه استخوني و داشتن گريه ميکردن.
ـ از متن کتاب ـ