حسد
در این راه سعی شده تا با به کارگیری زبانهای مختلف (جِد و طنز)، وضعیت اسفبار، انسدادها و وضعیت متناقض حاصل از ارتکاب این گناهان در جهان امروز به تصویر کشیده شود. با توجه به اینکه برخی گناهان در برگیرنده گناهان دیگری هستند و بر اساس منابع دینی واژگان مشابهی برای ارجاع به یک مفهوم مشترک به کار برده میشود، این فهرست گناهان کبیره به ترتیبی که امروز میشناسیم رتبهبندی شدند:
تکبر، طمع، بیبندو باری، حسد، شکمبارگی، غضب و تنپروری
در بین هفت گناه کبیره تنها حسد است که بههیچوجه لذتبخش نیست. ممکن است تنپروری یا غضب هم آنقدرها مفرح به نظر نرسند، اما تنسپاری به تنبلی محض و بروز دادن خشم چنان راحتی و آرامشی برای انسان به همراه دارد که خالی از لطف نیست. در عوض حسد در بین هفت گناه کبیره زیرکانهترین ــ یا شاید باید بگویم توطئهآمیزترین ــ گناه است.
مطمئناً در بین دیگر گناهان، حسد گناهی است که فرد کمترین تمایل به اقرار آن را دارد، چون در این صورت با زبان خود اقرار کرده که فردی بیگذشت، پست و بیاحساس است. با این اوضاع همهگیرترین گناه هم همین حسد است.
تنپروری
آرام باشید! خوشحال باشید! خودتان را رها کنید! این کتاب یادتان میدهد که چطور این کارها را انجام دهید. برنامه تنپروری از آن برنامههای غذایی یا ورزشی معمولی نیست. تنپروری فلسفهای است که کل زندگیتان را از امروز به بعد دگرگون خواهد کرد. تنپروری رو به رشدترین سبک زندگی در تمام دنیاست، و این امر به سبب قابلیتهای بالای آن است.
واسراشتاین، نویسنده این کتاب، یکی از طنزنویسان بزرگ آمریکا بود ــ کسی که همواره در نثر طنزآمیزش شمههایی از جدیت را به نمایش میگذاشت.
قانون مردمان
منظور از قانون مردمان ، انگاره سیاسی خاصی از درستی و عدالت است که به اصول و هنجارهای حقوق و عمل بینالمللی مربوط میشود . اصطلاح جامعه مردمان به معنای همه مردمانی به کار میرود که از آرمانها و اصول قانون مردمان در مناسبات متقابلشان پیروی میکنند . این مردمان حکومتهای داخلی خاص خودشان را دارند که ممکن است حکومتهای دموکرات لیبرال مبتنی بر قانون اساسی باشند یا حکومتهای غیر لیبرال ولی آبرومند . این کتاب بررسی میکند که چگونه محتوای قانون مردمان ممکن است از دل ایدهای لیبرال از عدالت شبیه به ایدهای که در نظریهای درباره عدالت که جان راولز آن را عدالت به مثابه انصاف نامید ، شکل بگیرد و بسط یابد . این ایده عدالت بر مبنای ایده آشنای قرارداد اجتماعی است و روندی که قبل از گزینش و توافق در مورد اصول درستی و عدالت دنبال میشود ، از برخی جهات در هر دو مورد داخلی و بینالمللی یکسان است . جان راولز در این کتاب به این مبحث میپردازد که چگونه چنین قانونی از مردمان ، شرایط معینی را محقق میکند که اطلاق عنوان آرمانشهر واقعگرایانه بر جامعه مردمان را موجه میسازد و توضیح میدهد که چرا به جای واژه دولتها واژه مردمان به کار رفته است .
لایلیوس در باب دوستی
« سیسرو » یکی از فیلسوفان رواقی است . محور تفکر رواقیون طبیعت است . طبیعت از نظر آنها صرفاً شامل موجودات این جهانی نیست ، بلکه کل موجودات اعم از انسان و خداوند را در بر میگیرد. این کتاب در باب دوستی نوشته شده است . بطور حتم درباره دوستی پرسشهای فراوان و متفاوتی میتوان مطرح کرد : رابطه دوستی با فضیلت ، پرسشهای مربوط به چگونگی پایداری دوستی ، ویژگیهای دوستی حقیقی و . . . . « سیسرو » تأثیر بسیاری از افلاطون و ارسطو پذیرفته است ، و در این کتاب به نقل قولهای مستقیم و غیر مستقیم آرای این دو فیلسوف میپردازد . شاید ما دوستان بسیاری داشتهایم ، اما آیا میتوانیم بگوییم دوستی حقیقی چیست و دوست راستین چه کسی میتواند باشد ؟ آیا دوستی نیاز روحانی ما به نفسی دیگر است ؟ آیا ما بدون دوست میتوانیم زندگی کنیم ؟ این پرسشها و هزاران پرسش دیگر در واقع برخاسته از روابط اجتماعی انسانهاست . آیا خود این روابط اجتماعی میتوانند روابطی عقلانی باشند ؟
مبحث دوستی ، همانند دیگر مباحث فکری ، خط سیری در تاریخ اندیشه انسانی دارد که با افلاطون آغاز میشود و با ارسطو قوام مییابد . با ظهور مسیحیت مبحث دوستی وارد سپهری دگرگون میگردد و به نوعی یک امر روحانی و آسمانی تلقی شود . مترجم این کتاب بهنام اکبری پیش از این کتاب « آکویناس » را منتشر کرده و در حال ترجمه کتابهای « تاریخ فلسفه راتلج » و « در باب وحدت عقل » است .
لایب نیتس
گوتفریت ویلهلم لایب نیتس بدون شک یکی از بزرگترین فیلسوفان سنت فلسفی مغرب زمین است ؛ در عین حال باید گفت که وی فیلسوفی است فوقالعاده دشوار . دو تا از مشهورترین آموزههای فلسفی وی به گونهای هستند که ممکن است در بدو امر بسیار نامأنوس و نامقبول به نظر برسند . به همین دلیل ، بسیاری از خوانندگان فلسفه لایب نیتس زمانی که با نظریه مونادها و این قضیه که جهان فعلی بهترین جهان در میان تمامی جهانهای ممکن است روبرو میشوند نمیتوانند بر مقاومت اولیه خویش نسبت به این آرا فایق آیند . حقیقت این است که قضیه اخیر ، لایب نیتس را در چنان موقعیتی قرار داد که ولتر در کتاب «کاندید» به راحتی او را آماج حملات تند و تیز خود قرار میدهد . دشواریهای فلسفه لایب نیتس منشأ دیگری نیز دارد که اساساً از جنس دیگری است و آن اینکه هر چند او در طول حیاتش یک کتاب فلسفی منتشر کرد ، هرگز شرحی قطعی و جامع از نظریات و بحث فلسفیاش به دست نداد.
فلسفه فرانسه در قرن بیستم
این کتاب، شرحی تاریخی و انتقادی از آثار فیلسوفان بزرگ فرانسه در قرن بیستم است. نویسنده به زبانی ساده و شفاف نشان میدهد که سنت فلسفی سرچشمه گرفته از دکارت در قرن بیستم در آثار چهرههای مهمی چون برگسون، سارتر، مرلو ـ پونتی، کوژو، آلتوسر، لاکان، فوکو، لویناس، دریدا، لیوتار، و فمینیستهایی چون ایریگارای، کریستوا، و لودوف متحول میشود و از دل آن جریانهایی چون ساختارگرایی، پساساختارگرایی، و پسامدرنیسم بیرون میآیند. اریک ماتیوز، نویسنده کتاب، استاد فلسفه در دانشگاه اَبردین است. او همراه پل گریس، گیلبرت رایل، و ا. ج. آیر در آکسفورد فلسفه خوانده و از ١٩٦٣ به بعد، جز برای مدت کوتاهی تدریس در دانشگاه نیواورلئانِ امریکا، در دانشگاه اَبردین فلسفه درس داده است.
فلسفۀ علم پدیدارشناسی هرمنوتیک
این کتاب براساس هدف خاصی تدوین شده و به این منظور ضمن معرفی فلسفه علم پدیدارشناسی هرمنوتیک و شرح دیدگاههای بنیانگذاران آن، به بسط این نظرگاه در حوزه علوم طبیعی پرداخته است.
در این کتاب مختصراً به محورهایی که بسط فلسفه علم پدیدارشناسی هرمنوتیک در حوزه علوم اجتماعی پیش خواهد کشید و به دستاوردهایی که تحت عنوان «رئالیسم زمینهگرا» مطرح خواهد ساخت، اشاره میشود.
پدیدارشناسی هرمنوتیکی یکی از جریانات مهم در فلسفه علم است که تاریخ آن به هوسرل و هایدگر میرسد. هایدگر خود با علوم طبیعی آشنایی نداشت؛ اما دانشمندانی همچون پرفسور پاتریک هیلان و برنارد لونرگان به نحوی درخور توجه بینشهایی عرضه داشتند بسیار فراتر از آنچه هایدگر بسط داده بود.
اثر پیش رو به این دستاوردها میپردازد.
در بخش اولِ فلسفه علم پدیدارشناسی هرمنوتیک در ارتباط با تمهیدات، بخش دوم فلسفه علم هایدگر و بخش سوم به فلسفه علم پدیدارشناسی هرمنوتیک در علوم طبیعی پرداخته میشود.
فلسفۀ سیاسی
سیاست چیست؟ در عالم سیاست مشکل میتوان گفت چه کسی به چه چیزی اعتقاد دارد. حتی گاهی مشکل میتوان گفت آیا اصلاً کسی به چیزی اعتقاد دارد یا نه. سیاستمداران میترسند مبادا چیزهایی بگویند که بهانه به دست رقبایشان بدهد، همه به میانهروی گرایش دارند. چه کسی با مردمسالاری، عدالت یا آزادی مخالف است؟ این امر، امور را طوری جلوه میدهد که انگار ارزشها مناقشه ناپذیرند. عدالت اجتماعی، آزادی، مساوات و... اما این مفاهیم چه معنایی دارند؟ چگونه سیاستمداران میتوانند به ارزشهای واحدی تمسک جویند؟ کتاب "فلسفه سیاسی" به این پرسشها پاسخ میدهد.
نویسنده آن فکر نوشتن این کتاب را نامه تونی بلر به آیزایا برلین میداند و میگوید: تونی بلر کمی پیش از مرگ برلین در سال ١٩٩٧ در نامهاش از او درباره تمایز میان آزادی مثبت و منفی پرسیده بود. و متأسف بود که چرا در دانشگاه فلسفه سیاسی نخوانده است. بنابراین کتاب حاضر تلاش میکند اندکی نظاممندتر به سیاستمداران بگوید اگر امروز در فلسفه سیاسی تحصیل میکردند خیلی چیزها را میتوانستند فرا بگیرند.
کتاب "فلسفه سیاسی" زبانی آسان فهم دارد و به روش تحلیلی نوشته شده است و به خواننده کمک میکند تا درک عمیقتری از مفاهیم متعارف عالم سیاست و فلسفه سیاسی حاصل کند.