بشر چیست؟ اثری ا‌ست خاص از نویسنده‌ی بزرگِ آمریکایی، مارک تواین، که برخی او را پدرِ ادبیاتِ آمریکا لقب داده‌اند. او هنگامی‌که ۶۳ سال داشت به نوشتنِ این کتاب مبادرت ورزید و نگارشِ آن را چندین سال (تا ۱۹۰۴) طول داد و سرآخر در ۱۹۰۶ آن را با تیراژ کم و بدون نام خود یا با نام مستعار منتشر نمود. مارک تواین در این کتاب، که آن را انجیل ِ خود، و شاخص‌ترین ِ آثارش می‌دانست از ماهیت و چیستیِ بشر یا انسان سخن می‌گوید و ایده‌ها و نظریاتِ خود را در بابِ زوایا و وجوهِ مختلف ِ ذات و سرشت آدمی بیان می‌کند. سبک ِ نوشتارِ این کتاب به صورت دیالوگی میانِ پیرمردی خردمند و یک جوان است. این گفتگو البته رگه‌ها و مایه‌های فلسفی دارد و تواین در قالبِ شخصیتِ پیرِ خردمند، نظریاتش را مطرح می‌کند. وی بر این باور است که انسان موجودی ا‌ست ماشین‌گونه که تحت تأثیر وراثت و محیط ساخته و پروارنده می‌شود و از این رو، کنش‌ها و اندیشه‌های آدمی شایستگی خاصی برای او به ارمغان نمی‌آورند. او در عین‌حال به نحو‌ی برساختِ شخصیت و منشِ انسان اشاره می‌کند، که به زعمِ او یا مادرزادی‌اند و یا برآمده از محیط ِ پیرامون، نحوه‌ی آموزش و پرورش و هرآنچه که با آنها هم‌نشینی و هم‌آموزی دارد. البته تواین انسان را موجودی تعلیم‌پذیر می‌داند که می‌توان با تعلیم و تربیت، او را به جهتِ مثبت یا منفی (خیر و شر) هدایت نمود اما در عین‌حال همچون روح غالبِ آن دوره از تحولاتِ سریعِ فنی و علمی، اراده‌ی آزاد و اختیار را در قاموس بشر نمی‌بیند، و تنها می‌تواند در مارپیچ‌های زندگیش به انتخاب‌هایی آزادانه مبادرت ورزد، همچون اسکی‌بازی که از چکاد ِ کوه به دره حرکت می‌کند و در عین‌حال که محیط و وضعیت و جوِ حاکمِ ناشی از میلیون‌ها قاعده، او را در طیِ مسیرِ اسکی، «ناگزیر» پیش می‌برند، اما هم‌اوست که به هرحال اسکی «می‌کند»، و انتخاب کرده که چنین کنشی را در چنین وضعیتی انجام دهد. مارک تواین از احساس غالبِ وجود آدمی سخن می‌گوید و آن را نیرومندترین احساسِ بشر می‌انگارد، چیزی که به هرحال در هر وضعیتی، بر او مسلط است و به ارضای خواسته‌ها و امیالش سوق می‌دهد. در گفتگویِ جاری و سیالِ پیرِ خردمند و مردِ جوان، که سبک و سیاقِ فلسفی و توجیهی دارد، پیرمرد بر ماشینی‌بودن و بی‌ارادگیِ بشر به معنای عام پا می‌فشرد و او را فقط واجدِ گزینش‌های آزادانه در بافتی از موجبیت‌ها می‌انگارد، اما جوان راضی نیست و از پیرِ خردمند مدام توجیه و دلیل می‌طلبد. مارک تواین، نویسنده‌ی نام‌دارِ آمریکایی، در سیِ نوامبرِ ۱۸۳۵ در فلوریدا و در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد و در ۱۹۱۰ از دنیا رفت. او را با بزرگانی چون دانته و میلتون قیاس کرده‌اند.

مسخ و داستان‌های دیگر دربرگیرنده‌ی چندین داستان از «فرانتس کافکا» است که به شما کمک می‌کند تا با دنیای داستانی این نویسنده‌ی مشهور آشنا شوید. بلندترین داستان این مجموعه‌ی خواندنی «مسخ» نام دارد که یکی از مشهورترین آثار قرن بیستم به شمار می‌آید. داستان «مسخ» با یک اتفاق عجیب شروع می‌شود: «گره‌گوار سامسا» صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند که به یک حشره‌ی بزرگ تبدیل شده است. این واقعه‌ی غیرمنتظره او و خانواده‌اش را در شوک فرومی‌برد. «گره‌گوار سامسا» که تا قبل از این اتفاق تنها نان‌آور خانواده بود، حالا دیگر نمی‌تواند سر کار برود و خانواده‌اش باید با این شرایط جدید سازگار شوند. این موضوع منجر به تغییرات عمده‌ای در روابط خانوادگی می‌شود. خانواده‌ی سامسا در ابتدا با ترس و ناراحتی نسبت به گره‌گوار واکنش نشان می‌دهند و به تدریج از او فاصله می‌گیرند. شخصیت اصلی داستان به تدریج در اتاقش حبس می‌شود و اعضای خانواده از تعامل با او اجتناب می‌کنند. در حالی که گره‌گوار سعی می‌نماید با شرایط جدیدش کنار بیاید، خانواده‌اش نیز به دنبال راهی برای ادامه‌ی زندگی خود بدون اتکا به او هستند. از میان سایر داستان‌های این کتاب می‌توان به مواردی مانند گروه محکومین، شمشیر، در کنیسه‌ی ما، مهمان مردگان و… اشاره کرد. اگر به داستان‌های فلسفی علاقه‌مند هستید، فرصت مطالعه‌ی کتاب «مسخ و داستان‌های دیگر» را از دست ندهید؛ چرا که به موضوعات عمیقی مانند از خود بیگانگی و فشارهای اجتماعی می‌پردازد.