تمدن آزتک
مکزیکِ امروزی اسپانیایی نیست، ترکیبی از فرهنگ اسپانیایی و فرهنگ بومی است که پیش از فتوحات اسپانیاییها شکوفا بود. بانفوذترین فرهنگ بومی متعلق به آزتکهاست که پیش از آمدن اسپانیاییها قدرت را در دست داشتند. مکزیک بسیار مدیون آزتکهاست که حتی شامل نام کشور نیز میشود. مردمانی که امروزه آزتک نامیده میشوند خود را مکزیکا میخواندند.
نام آزتکها یادآور ماسکهای پوشیده از گوهر، گاهشماریهای سنگی عظیم و سرآذینهای درهمبافته از پَر است. این نام بازتاب افسانههایی است دربارۀ کاخهای مجلل پر از طلا، امپراتوری پهناور و پیوسته در حال جنگ، و خدایان تشنۀ خون که خواهان قربانی کردن انسانها بودند. اما گاهی حقیقت شگفتانگیزتر از افسانه است و تمدن آزتکها از جملۀ چنین حقایقی در تاریخ است.
هخامنشیان فرمانروایان جهان باستان
در این کتاب خواهید خواند که چگونه کوروش کبیر نخستین جهانگشای خوشنام تاریخ و نماد «جهانگیری ایرانی» و داریوش بزرگ نماد «جهانداری ایرانی» در عرصۀ تاریخ پدیدار شدند و «صلح پارسی» بر پایۀ همزیستی و مدارای قومی و دینی ملتها شکل گرفت، بیش از دو سده پایید و سرانجام به دست یک جهانگشایی ویرانگر نابود شد. افزون بر این، ویژگیهای مهم تمدن و فرهنگ هخامنشی و نمونههای برجسته هنر و معماری این دوره بهویژه بناهای شکوهمند تختجمشید معرفی خواهند شد.
سفال و سفالگری در ایران
در این کتاب مراحل تکوینی سفال مورد بحث و بررسی قرار گرفته و بر این اساس، سفال و سفالگری در فلات مرکزی ایران از آغاز نوسنگی تا دوران معاصر طی هشت فصل تدوین گردیده است. در فصل اول چگونگی پیدایش نخستین سفالهای ابتدایی، بررسی و تحول آن در جوامع روستایی کوچک پیگیری شده است. فصل دوم به سفال آغاز دوران شهرنشینی و ظهور و پیدایش خط اختصاص یافته است. فصل سوم به پدیده سفال خاکستری ـ سیاه اختصاص دارد که جای سفال منقوش را گرفت.
در فصل چهارم به دومین دوره و مرحله شهرنشینی در ایران، ساختمان دژ و کهندژ، به عنوان هسته مرکزی شهر توجه شده است. فصل پنجم به معماری گورها در فرهنگ سفال خاکستری ـ سیاه و منقوش دورههای آهن I و II اختصاص دارد. در فصل ششم سفال و کاشی در دوران ایلام میانی و جدید بررسی و معرفی شده است. فصل هفتم به ادوار تاریخی ایران اختصاص دارد که دورانهای هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی را شامل میشود. فصل هشتم به گاهنگاری و طبقهبندی سفال در دوره اسلامی اختصاص دارد.
ایالات متحده و ایران(و تأثیر مصدق بر روابط دوجانبه)
این پژوهش تحلیلی از روابط ایالات متحده و ایران در قرن بیستم، با توجه ویژه به بحران ملی شدن تأسیسات نفتی بریتانیا در نیمه قرن، ارائه میکند. از اینرو، کارنامه محمد مصدِ را در کانون توجه خود قرار میدهد، که طی این سالها برای رهایی کشورش از نفوذ بیگانه مبارزه کرد و خاطرهاش تا انقلاب ایران همچنان بر مناسبات واشنگتن و تهران سایه افکند. سایه محمد مصدِ سرانجام رنگ باخته است. امروزه نخستوزیر پیشین و ملیگرای ایران در مقایسه با آن دسته از هموطنانش که جمهوری اسلامی را برپا ساختند بیآزار بهنظر میآید.
اما اهمیتی که او برای چند دهه در تفکر رسمی پیدا کرد اغلب از سوی ناظران سطحینگر روابط ایالات متحده و ایران نادیده گرفته میشد. در سراسر این کتاب دیدگاههای غربی در باره ایران و ایرانیان (و به طور ضمنی در باره سایر ملل غیرغربی)، که رفتار در مناسبات بینالمللی را تحت تأثیر قرار داد ــ و هنوز هم تحت تأثیر قرار میدهد ــ مورد بررسی قرار میگیرد.
قرون وسطای اولیه
«مجموعه تاریخ جهان» میکوشد چشماندازی گسترده و ژرف از سیر تاریخ عرضه کند. این مجموعه با ارائه زمینههای فرهنگیِ رخدادهای تاریخی، خواننده را مجذوب خود میسازد. «مجموعه تاریخ جهان» اندیشههای سیاسی، فرهنگی و فلسفی تأثیرگذار را در گذر مشعل تمدن از بینالنهرین و مصر باستان به یونان، روم، اروپای قرون وسطی و دیگر تمدنهای جهانی تا روزگار ما پی میگیرد. این مجموعه نه تنها برای آشناییِ خوانندگان با مبانی تاریخ تدوین شده است، بلکه همچنین در پی آگاه ساختن آنها از این واقعیت است که زندگیشان بخشی از سرگذشت کلی انسانهاست.
هر جلد از این مجموعه برداشتی جامع و روشن از یک دوره مهم تاریخی را به خواننده ارائه میکند
ظهور ژاپن مدرن
نگاهی به مشروطیت ژاپنی
سرزمین ژاپن از چهار جزیره هوکایدو، هونشو، شیکوکو و کیونشو تشکیل شده که تا نیمه قرن نوزدهم میلادی کشوری ناشناخته بود که عمدتاً زیر سایه سنگین تاریخی و تمدنی همسایه بزرگ خود، چین به سر میبرد و کمتر نامی از آن در تاریخ روابط شرق و غرب از عهد باستان، سدههای میانه و حتی عصر جدید تا نیمه قرن نوزدهم برده شده بود.
اینکه چگونه ژاپن در کمتر از پنج دهه توانست به یک قدرت بزرگ آسیایی تبدیل شود و حتی در آغاز قرن بیستم (سال ١٩٠٤) روسیه را که یک امپراتوری قدرتمند اروپایی بود در نبردی برق آسا شکست دهد و پس از چند دهه عملاً به یک قدرت صنعتی و نظامی قارهای و حتی بین قارهای تبدیل شود و سپس به دنبال ١٥٠ سال اصلاحات و ضد اصلاحات نظامی گری و جنگ و اشغال نظامی در پایان قرن بیستم خود را تا سطح یک قدرت بزرگ اقتصادی در جهان ارتقا دهد موضوعی است که کتاب حاضر به بررسی و واکاوی آن میپردازد. در این کتاب نشان داده میشود که ژاپن چگونه در کمتر از یک نسل از جامعه پسافئودالی به اشکال آغازین تولید صنعتی گام گذاشت، تجربهای دردناک برای ژاپنیها که ناچار از پشت سر گذاشتن سنت و آسیایی گری و رفتن به سوی تجدد و غرب گرایی شدند.
ژاپن امروز
ژاپنیها همواره برای کسب برتری کوشیدهاند. هم رهبران و هم مردم ژاپن، در سرتاسر تاریخ طولانیشان با این اندیشه که در جهان بیهمتا هستند، برای خودکفایی، بیباکی، و رفاه خود اولویت قائل شدهاند. بخشی از خودآگاهی ملی آنها ناشی از این احساس است که ژاپنیها از سایر مردمان جدا میمانند و از این جدایی عمیقاً احساس غرور میکنند. هر چند ژاپنیها به ندرت چنین آشکارا به زبان آوردهاند، اما بسیاری از آنها احساس میکنند از دیگران تا حدودی سختکوشترند و بنابراین شایسته موفقیت بیشترند.
با توجه به این حس بیهمتا و جدا بودن ژاپنیها به طور سنتی احساس کردهاند که لازم است روی پای خودشان بایستند و نمیتوانند به دیگران متکی باشند که به تضمین موفقیتشان کمک کنند. ژاپنیها تقریباً همیشه روش خاص بومی خود را در انجام امور حفظ کردهاند. مثلاً وقتی عقایدی را از خارج ــ عمدتاً از چین ــ وام میگرفتند، این عقاید را متناسب با سرشت و خمیره ژاپنی تغییر میدادند. نتیجه این بود که مفاهیم و نهادهای وام گرفته شده خصلت منحصراً ژاپنی پیدا میکردند. علاوه بر این، احساس شدید غرور ملی این باور را القا میکرد که نسخههای ژاپنی به نحوی بهتر، بهسازی شده، کارآمدتر یا با قابلیتترند.
عصر روشنگری
روشنگری یک دورهی شور و هیجان فکری شدید بود که تقریبا از ۱۶۵۰ تا ۱۷۸۹ میلادی طول کشید. این بیشتر یک شوریدگی بود تا جنبشی سازمانیافته و هدف مُبرمش پاشیدن نورِ فهم و ادراک بر تاریکیِ نادانی، خودخواهی، و ابلهیِ آدمی بود. انگلستان گهواره و خاستگاه و فرانسه سرزمین بلوغ و بالندگی روشنگری بود، که سرانجام به کشورهای دیگر گسترش یافت، از جمله به آمریکا که در آنجا بیش از هر جای دیگری هدفهایش تحقق یافت.با آنکه در این پیکار تاریخی بسیاری نقش داشتند، نامدارترین پیشگامان آن اندیشمندان، نویسندگان، سیاستمداران، بازرگانان، اشراف، انقلابیون، و علمای الهی فرانسوی بودند که فیلسوف نامیده میشدند.