ته جدولیها 2/ راز هفت گلبهخودی
در بخشی از کتاب ته جدولیها 2: راز هفت گل به خودی میخوانیم:
بهش گفتم چرا میخوای النا رو ببری توی تیم خودتون؟ چشمهای النا چهارتا شد. انگار که سوال خیلی بدی کردم. لوسین خندید. البته دست و پا شکسته گفته بودم چون انگلیسیم زیاد خوب نیست. البته لوسین کاملاً متوجه سوالم شد چون گفت: «اُلَلَه!». بهش نگاه کردم و سعی کردم بفهمم منظورش چیه. نمیدونستم اُلَلَه یعنی چی. شاید یعنی جوابت رو نمیدم یا هر کی رو دلم بخواد میبرم تیم خودمون یا شاید اصلاً یعنی به تو مربوط نیستش. شایدم اصلاً معنای خاصی نداره. خلاصه این که گفت و رفت. النا نگام کرد. پرسید: «این چه سوالی بود پرسیدی؟» گفتم: «چی شده حالا؟ مگه فقط تو حق داری با لوسین حرف بزنی؟» النا با تعجب نگاهم کرد.آيينها و جشنهاي كهن در ايران امروز
کتاب آيينها و جشنهاي كهن در ايران امروز:برگزاري جشن و عيد از ويژگيهاي فرهنگيِ همهي جامعههاست، از كهنترين زمانها تا به امروز. همهي ملتها، قومها، ايلها در همهي سرزمينها روزهايي از سال را جشن ميگيرند. مردمشناسان هيچ جامعه يا گروهي را سراغ ندارند كه مردم روز يا روزهايي را به شادي و شوخي و جنب و جوش شادمانه نپردازند. كتاب حاضر به جشنها و آيينهاي كهني پرداخته است كه برگزاريِ آنها بهرغم همهي دگرگونيها و پيشآمدهاي اجتماعي و سياسي پابرجا مانده است. كتاب داراي سه بخش است: بخش نخست شامل جشنها و آيينهايي است كه در همهي شهرهاي ايران، و در بين همهي قشرهاي اجتماعي، از كهنترين زمانها تا به امروز برگزار ميشود. اين جشنها عبارتاند از: نوروز، يلدا و مهرگان. در بخش دوم از جشنهاي كهني سخن ميرود كه در بسياري از شهرها به دست فراموشي سپرده شده ولي در يك يا دو منطقه و استان تا به امروز بر جا مانده است؛ مانند جشن سده در كرمان، و جشن تيرگان در مازندران. بخش سوم دربارهي آيينهايي است كه نميتوان نام جشن بر آنها نهاد، آيينهايي كه از ديرباز به وسيلهي پيروان مذهبيِ زردشتي، ارمني و شيعه در منطقههاي كوهستاني يزد، ماكو و كاشان برگزار ميشود
اورستيا (آگاممنون/ كوئهفورها/ الاهگان انتقام) (نمايشنامه)
کتاب اورستيا (آگاممنون/ كوئهفورها/ الاهگان انتقام) (نمايشنامه): اورستيا، سهگانهاي از تراژديهاي يوناني، شامل نمايشنامههاي «آگاممنون»، «كوئهفورها (خيرات براي مردهها)» و «الاهگان انتقام» است که نمايشنامهنويس بزرگ يوناني، آيسخلوس، آن را نوشته و سرانجامِ نفريني را که خاندان اترئوس به آن گرفتار شده بيان ميکند. کليت اين مجموعه تغيير فرهنگي جامعه را دربارهي موضوع عدالت، از حالتي سنتي و مبتني بر انتقامجويي شخصي در آرگوس، به نظامي قضايي و قانوني در آتن نشان ميدهد. پتر اشتاين، كارگردان آلماني تئاتر، به اين دليل كه ميخواست تماشاگران معنا و مفهوم تراژديها را دقيقاً درك كنند، اين متن را دوباره ترجمه كرد. ترجمهي او عمدتاً تشكيل شده است از جملههاي كوتاه و واضح. اثر پيشِ رو برگردانِ متن اين كارگردان شهير آلماني است.
رسالهاي كوچك در باب فضيلتهاي بزرگ
کتاب رسالهاي كوچك در باب فضيلتهاي بزرگ فضيلتها ارزشهاي اخلاقيِ به فعل درآمده و عمليِ ما هستند، و اين كتاب تمامآ به بررسي همين فضايل اختصاص دارد. پرسش اوليهي مؤلف از خود اين است كه وجود كدام گرايش قلبي يا روحي يا ويژگي در يك فرد احترام اخلاقياي را كه او برايش قائل است افزايش ميدهد و عدم آنها از اين احترام ميكاهد. او در نهايت هجده فضيلت را تعيين ميكند و برپايهي آراءِ فيلسوفانِ بزرگ به بحث دربارهي آنها ميپردازد. اين فضايل عبارتاند از: ادب، وفاداري، دورانديشي، ميانهروي، شجاعت، عدالت، بخشندگي، دلسوزي، بخشايش، سپاسگزاري، افتادگي، سادگي، بردباري، پاكدامني، نرمدلي، حسننيت، شوخطبعي، و عشق.
سياحتنامه ابراهيم بيگ (زينالدين مراغهاي)
کتاب«سياحتنامهي ابراهيمبيگ در واقع دائرهالمعارف جامع اوضاع ايران در اواخر قرن سيزدهم هجري است كه با قلمي تند و بيپروا و بيگذشت تحرير شده است... اين نخستين رمان اصيل اجتماعي از نوع اروپايي در زبان فارسي است كه زندگي مردم ايران را همچنان كه بوده تشريح كرده و از اين حيث شباهت زيادي به رمان نفوس مرده نويسندهي بزرگ روس، نيكلا گوگول، دارد...» (يحيي آرينپور) «انتقاد همهجانبهاي است بر حيات جامعهي ايراني كه سياست، اقتصاد، روحانيت، تعليمات، اخلاق، اعتقادات و تقريبآ همهي متعلقات اجتماعي را نقادي ميكند» (فريدون آدميت) سياحتنامهي ابراهيمبيگ يكي از مهمترين آثار دورهي انقلاب مشروطه و پيشتاز رماننويسي اجتماعي در ايران است، و هم از ديدگاه تأثير ادبي در تاريخ ادبيات نوين ايران و هم از نظر نفوذ اجتماعي در عصر خويش نقش بسيار مهمي ايفا كرده است. و شايد بتوان گفت كه ارزش سياحتنامه در انقلاب مشروطهي ايران نظير ارزش كتاب قرارداد اجتماعي در انقلاب كبير فرانسه است. سياحتنامه قصهي سياسي عاشقانهاي است كه با طنز و عصبيت روايت ميشود. داستان كه با گزارش واقعگراي يك مسافرت آغاز ميشود، اندكاندك معنايي تمثيلي به خود ميگيرد، يعني پوستهي حادثهها را ميشكافد و به حوادث و بازيگران خود معنايي تاريخي يا اسطورهاي ميبخشد و بدين طريق در گنجينهي ادبيات نوين ايراني جايگاهي ممتاز مييابد.
روانکاوی و زندگی من به همراه توتمپرستی
بنيادهاي اسطوره و حماسه ايران
کتاب بنيادهاي اسطوره و حماسه ايران:
اين كتاب مي تواند دريچهيي باشد به گُسترهي پژوهشهاي ايرانشناختي و پايگاهِ ايرانيان در عرصهي داد و ستدهاي فرهنگي با ديگر قومها. در بخش نخست اين كتاب، كوياجي به بررسي تطبيقي بخشهايي از اسطورهها، افسانهها و حماسههاي ايراني با حماسهها و ديگر يادمانهاي فرهنگ كهن چيني پرداخته است، و نشان داده است كه دو فرهنگ بزرگ و ديرينهي ايراني و چيني تا چه حد از يكديگر تأثير پذيرفتهاند. در بخش دوم كتاب، مؤلف بيشتر به پژوهش و بررسي تطبيق ميان اسطورهها و حماسههاي ايراني و ادب حماسي ـ غناييِ اروپاي باختري پرداخته است.