اروپا در سال‌های ابتدایی قرن شانزدهم شاهد تقییرات عظیمی بود. سفرهای اکتشافی در طول پنجاه سال پیش از این دوره، سرزمین‌های آفریقا و خاور دور و آمریکا را به روی تجارت اروپاییان گشوده بود. ماشین چاپ اختراع شده بود و انتشار کتاب بیشتر متداول می‌شد. هنرمندان و اندیشمندان دورۀ رنسانس دروازه‌های دنیای جدید زیبایی و دانش را گشوده بودند.

جنگ داخلی آمریکا بزرگترین و خونبارترین جنگی است که تا به حال در نیمکره غربی به وقوع پیوسته است . یک جنگ در مقیاسی استثنایی . هیچ واقعه‌ای در تاریخ این کشور به اندازه این رویداد که بین سال‌های ١٨٦١ تا ١٨٦٥ رخ داد ، توجه آمریکایی‌ها را به خود معطوف نکرده است . تقریباً ٥/٣ میلیون سرباز در دو ارتش خدمت کردند و در حدود ده هزار نبرد ، درگیری ، حمله ، محاصره و عملیات دریایی رخ داد . این جنگ اولین جنگی بود که با مقیاس وسیع و با سلاح‌های عصر صنعتی انجام می‌شد ، جنگ داخلی آمریکا مصادف بود با تولید مسلسل ، تفنگ خودکار ، تفنگ دوربین‌دار و رزمناوهای زره‌پوش ، به علاوه یک زیردریایی که عملاً یک کشتی دشمن را غرق کرد . راه‌آهن برای نخستین بار نقشی اصلی در جنگ ایفا کرد ، زیرا قطارها در حالی که تلگراف ارتباط سریع را میسر کرده بود ، سربازان و تجهیزات را حمل می‌کردند . دیگر نوآوری‌ها عبارت بودند از : استفاده از بالون برای هدایت آتش توپخانه و بهبود تکنیک‌های جنگ سنگر به سنگر . علاوه بر این بیشتر جذابیت جنگ داخلی در نتیجه وقوف به این نکته است که این جنگ در تاریخ آمریکا واقعه‌ای بسیار مهم بوده است . در واقع سرنوشت ایالات متحده در قلب این نبرد قرار داشت .

هنر تئاتر قدمتی دیرینه دارد ، یونانیان که مردمانی بسیار خلاق بودند این هنر مردمی را در سده ششم پیش از میلاد ابداع کردند. در آغاز سده ششم پیش از میلاد ، رومیان که مردمانی اهل عمل بودند، نمایشنامه‌ها، شخصیت‌ها و صحنه‌پردازی‌های یونان را با نیازهای خود سازگار کردند. نمایشنامه‌نویسان و تهیه‌کنندگان یونان و روم باستان تقریباً همه عرف و آیین و تمرین‌های مربوط به نمایش را پایه‌ریزی کردند که تا امروز نیز از آنها پیروی می‌شود. همۀ مفاهیم مربوط به هنر تئاتر، چون تراژدی، کمدی، دلقک‌بازی، قطعه‌های موزیکال و نیز مفاهیم بازیگری، کارگردانی، لباس‌های ویژه بازیگری، صحنه‌پردازی، صحنه‌های متحرک و حتی جوایز بازیگری و بلیت تئاتر ریشه در یونان و روم دارند. در نزد این مردم باستانی، بخصوص یونانیان، تئاتر تنها نوعی تفنن به شمار نمی‌رفت، از آنجا که نمایشنامه‌نویسان و بازیگران، احساسات، عواطف و تجربیات بنیادی انسان، همان عناصر بیان شده در شعر را مجسم می‌کردند، تئاتر گونه‌ای شعر تلقی می‌شد. شعر در بنیادی‌ترین شکل خود، امور یا رویدادهای طبیعی را به صورت گفتاری یا نوشتاری توصیف یا از آنها تقلید می‌کند. تئاتر نیز، با به نمایش درآوردن سخن شاعران در برابر تماشاگران، از طبیعت یا از زندگی تقلید می‌کند.

عصر وایکینگ‌ها اصطلاحی است برای اشاره به دوره‌ای در تاریخ اروپا، به‌ویژه تاریخ شمال اروپا و اسکاندیناوی که از سده‌های ۸ تا ۱۱ میلادی ادامه داشت. در این عصر، وایکینگ‌های اسکاندیناوی (نوردیک) از طریق بازرگانی و جنگ به کشف اروپا از راه دریاها و رودها پرداختند.

در این دوره، وایکینگ‌ها به سرزمین‌های ایرلند، گرینلند، نیوفاوندلند و آناتولی نیز رسیدند. افزون بر این شواهدی نیز برای درست بودن افسانه رسیدن وایکینگ‌ها به وینلند یعنی شمال قاره آمریکا نیز وجود دارد.