دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
کتاب قصه های شاهنامه 3: اسفندیار رویین تن
کتاب اسفندیار رویین تن نوشتهٔ آتوسا صالحی در نشر افق منتشر شده است. این کتاب یکی از آثار مجموعهٔ قصه‌های شاهنامه است. جلد سوم این مجموعه که از زبان «بهمن» پسر اسفندیار بازگو می‌شود داستانی است از هفت خوان و نبرد رستم و اسفندیار.
گشتاسب، پادشاه ایران پسرش ” اسفندیار ” را در برجی سنگی زندانی کرده است و قصد آزادی او را ندارد. روزی ” جاماسب ” وزیر به دیدار اسفندیار می رود و به او می گوید تورانیان به ایران حمله کرده‌اند و در جنگی سخت سپاهیان ایران را از پا در آورده اند و اینک گشتاسب به کمک او نیاز دارد و قول داده او را جانشین خود کند و تاج و تخت پادشاهی را به او بدهد. اسفندیار قبول نمی کند. وزیر به او می گوید این بار به خاطر ایران و مردان کشته شده و زنان اسیر شده و کودکان آواره این کار را انجام بده و به پادشاه کمک کن. او به راه می‌افتد و پسرانش ” بهمن ” و ” نوش آذر ” را به همراه سپاهی با خود می‌برد.
آنها به صحنه ى نبرد می رسند و اسفندیار بعد از دیدار پدر به جنگ با تورانیان می رود و آنها را شکست می دهد و ” گرگسار ” تازی را که قصد جان او را کرده بود به اسیری می گیرد. اما او هنوز هم و غمی جز نجات خواهرانش ندارد و قصد دارد با سپاهی عظیم به رویین دژ حمله کند و از ” ارجاسب “، پادشاه توران انتقام خون برادرش را بگیرد و خواهرانش را از اسارت آزاد کند. او باید در هفت روز از هفت خان بگذرد و در هر خان با دشمنی خطرناک رو به رو شود و او را نابود کند تا بتواند خواهرانش را آزاد کند…
آتوسا صالحی در بیان این که چرا دست به بازنویسی شاهنامه زده است می‌گوید: « علاقه‌ای که به شاهنامه دارم یکی از انگیزه‌های اصلی این کار محسوب می شود و از طرفی به نظر من شاهنامه هویت ملی ماست، که هرچه بیشتر آن را بشناسیم بیشتر به خودمان نزدیک می شویم ومخاطبان آن می‌توانند الگو پذیری مناسب‌تری داشته باشند. از طرفی شاهنامه مجموعه ی کاملی است که همه چیز را در خود دارد و بزرگترین اثر ماندگاری است که تمام ارزش‌های انسانی مانند پهلوانی، تراژدی، عشق و.. همه را در کنار هم دارد. و یکی از آثار مهم و دراماتیک محسوب می شود که به عنوان میراث ماندگار باید به آن توجه شود که به عنوان دائرۀ المعارف فرهنگ‌ها محسوب می شود که نباید به سادگی از کنار آن گذشت و نیاز به توجه و نگاه عمیق دارد. البته باید اشاره کنم که نگاه من صرفا نگاه بازنویسی نبوده است. سعی کردم با نگاه امروزی به موضوعات نگاه کنم و حتی از نگاه شخصیت‌های فرعی به موضوع بپردازم. مثلا در داستان ضحاک آشپزهای او ارمایل و کرمایل داستان را روایت می کنند. در واقع سعی کرده‌ام از دید روانشناسانه روی شخصیت‌ها کار کنم و بتوانم آنها را از نگاه مطلق‌گرای سیاه و سفید خارج کنم و به یک نگاه خاکستری برسم. مثلا سعی کردم خودم را جای ضحاک بگذارم شاید اینطوری به ضحاک هم درآن شرایط حق بدهیم. همچنین مسئله زبان هم برایم مهم بود و سعی کردم از لغات عربی استفاده نکنم . از طرفی زبان شاهنامه زبان قدیمی بود که باید آن را امروزی می کردم البته با حفظ فضای حماسی و انتقال آن به مخاطب. بنابر این برای به دست آوردن این زبان زیاد کار کردم.»
کتاب قصه های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ
کتاب قصه‌های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ نسخه‌ای بازنویسی‌شده از کتاب ارزشمند شاهنامه به شمار می‌رود که به قلم آتوسا صالحی در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. لازم به ذکر است این کتاب ذیل مجموعه‌ای پرفروش به همین نام (قصه‌های شاهنامه) به انتشار رسیده و جوایز و افتخارات متعددی را از آن نویسنده‌اش کرده است.
دربارهی کتاب قصه‌های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ
آتوسا صالحی در اثری که پیش روی شما قرار گرفته، نسخه‌ای تلخیص و بازنویسی‌شده از داستان «زال و سیمرغ» از کتاب شاهنامه (Shahnameh) را در اختیار مخاطبان خویش قرار داده است. کتاب قصه‌های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ روایت داستان «سام»، پهلوان ایرانی است که آرزوی فرزند داشتن در دل می‌پروراند. پس از سال‌های طولانی، خداوند خواسته‌ی او را اجابت می‌کند و سام صاحب کودکی می‌شود، بسیار زیبا، با پوست و موی و مژگانی همچون برف، سفید. سام که از سرزنش مردم هراسیده، تصمیم می‌گیرد «زال»، کودک تازه‌متولد‌شده‌اش را شبانه به کوه البرز ببرد و کنار لانه‌ی سیمرغ رها کند؛ به این امید که کودک خوراک سیمرغ شود و جهان برای همیشه از او پاک گردد، اما اوضاع آن‌طور که سام تصور می‌کند، پیش نمی‌رود. سیمرغ از کودک همچون جوجه‌های خود مراقبت می‌کند و کودک به جوانی رعنا و برومند بدل می‌گردد. آتوسا صالحی در کتاب قصه‌های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ این اثر را از زبان سام روایت کرده تا از این طریق نوجوانان بتوانند با احوالات او، به‌عنوان یک پدر، بیشتر آشنا شوند. نیلوفر میرمحمدی تصویرگری این کتاب را بر عهده داشته و این امر از جمله موضوعاتی است که دو چندان بر جذابیت آن افزوده. علاوه بر این، در انتهای کتاب یک شجره‌نامه‌ی تصویری قرار دارد که راهنمای بسیار مناسبی برای مخاطبان به‌شمار می‌آید. اگرچه کتاب قصه‌های شاهنامه 2: فرزند سیمرغ به زبان نثر درآمده، اما به تناسب داستان ابیاتی از شاهنامه به متن اضافه شده است. کتاب نامبرده نخستین بار در سال 1376 منتشر شد و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت. آتوسا صالحی با بازنویسی داستان زال و سیمرغ این فرصت را در اختیار مخاطبان خود قرار داده تا بدون مواجهه با دشواری‌های اشعار شاهنامه، به مطالعه‌ی مهم‌ترین داستان‌های آن بپردازند.
کتاب قصه های شاهنامه 1: ضحاک بنده ی ابلیس
آتوسا صالحی در کتاب قصه‌های شاهنامه 1: ضحاک بنده‌ی ابلیس داستان «پادشاهی ضحاک» از کتاب شاهنامه، نوشته‌ی ابوالقاسم فردوسی طوسی را تلخیص و بازنویسی کرده و در اختیار نوجوانان علاقه‌مند قرار داده است. لازم به ذکر است این کتاب ذیل مجموعه‌ای به همین نام (قصه‌های شاهنامه) به انتشار رسیده که افتخارات متعددی را از آن نویسنده‌اش کرده است.
دربارهی کتاب قصه‌های شاهنامه 1: ضحاک بنده‌ی ابلیس
اثری که پیش روی شماست، یک بازنویسی امروزی از کتاب ارزشمند شاهنامه، سروده‌ی ابوالقاسم فردوسی است. آتوسا صالحی در این اثر قصه‌ی پادشاهی ضحاک را به نثر درآورده و در اختیار نوجوانان قرار داده است. بد نیست اشاره کنیم ضحاک بنده‌ی ابلیس نخستین مجلد منتشرشده ذیل مجموعه کتاب‌های قصه‌های شاهنامه است. ماجرای کتاب قصه‌های شاهنامه 1: ضحاک بنده‌ی ابلیس از این قرار است: ضحاک (Zahhak)، پادشاه خونخوار ایران زمین، هزار سال بود که بر تخت پادشاهی تکیه زده بود. رفته‌رفته هر چه به سال‌های حکومت او اضافه می‌شد، میزان خردمندی و راستی میان مردمان کاهش می‌یافت. حقیقت در پس پرده نهان می‌شد و دروغ و گزند، هویدا. از جای بوسه‌ی شیطان بر شانه‌های ضحاک دو مار روییده بود که خوراک‌شان مغز سر جوانان بود. در این میان، مردی به نام فریدون که از نژاد کیانی بود و نسبش به تهمورث دیوبند پادشاه می‌رسید، تصمیم گرفت تا به سراغ ضحاک رود و کاخ و ایوانش را در هم شکند. در مقابل، ضحاک، ترسیده از کین‌خواهی فریدون، گواهی‌نامه‌ای نوشت تا بزرگان و نامداران به بی‌گناهی و عدالتش شهادت دهند. در این میان، یک نفر گواهی‌نامه را امضا نکرد و او کسی نبود جز کاوه‌ی آهنگر. قصه‌های شاهنامه 1: ضحاک بنده‌ی ابلیس شرحی‌ست از دوران پادشاهی ضحاک، خشم فریدون، کاوه‌ی آهنگر و درفش کاویانی‌اش و درنهایت، پایان کار ضحاک و به بند کشیده شدن او. آتوسا صالحی با نگارش کتاب نامبرده برای مخاطبان خود این فرصت را فراهم کرده که بدون آنکه با دشواری‌ها و پیچیدگی‌های زبانی شاهنامه مواجه شوند، به مطالعه‌ی مهم‌ترین داستان‌های آن بپردازند.
دیلماج
کتاب «دیلماج» نوشته‌ی «حمیدرضا شاه‌آبادی» است. در توضیح پشت جلد کتاب می‌خوانیم: «میرزا یوسف‌خان مستوفی مشهور به دیلماج در تاریخ چهره‌ی ناشناخته و رازآلودی است. عده‌ای تحسین و تمجیدش کرده‌اند: از آن دسته دلباختگان وطن بود که در راه حصول آزادی و پیشرفت مدنیت ایران سر از پا نمی‌شناخت و عده‌ای خوار و خفیفش داشته‌اند: «خیانتی نبود که نکرد و رذالتی نبود که بروز نداد.» اما این چهره‌ی پیچیده، در زندگی‌نامه‌ی خود نوشته‌اش بسیار بسیط و ساده است: «لکه‌ای بودم در آیینه‌ی وجود. به‌جا خواهم ماند یا نه، خود نمی‌دانم. اگر بمانم از این پس هر که به قصد دیدار خود در این آیینه نظر کند، یوسف دیلماج را خواهد دید.» حمیدرضا شاه‌آبادی در رمان خود، دیلماج، شخصیت‌ها و حوادثی آفریده است که همه نام و رنگی از تاریخ و واقعیت دارند اما هیچ‌یک واقعی نیستند.» کتاب حاضر را نشر «افق» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.
شاهنامه‌ی فردوسی 11: از رزم و اسفندیار تا پایان داستان رستم و شغاد
در بخشی از کتاب شاهنامه فردوسی - جلد 11: از رزم رستم و اسفندیار تا پایان داستان رستم و شغاد می‌خوانیم
لشکرکشى اسفندیار به زابل سحرگاه از درگاه اسفندیار صداى طبل برخاست و اسفندیار همچون فیلى بر اسب سوار شد و سپاه را مانند باد حرکت داد. همچنان سپاه را پیش‌راند تا به دوراهى رسید. همان‌جا فیل و سپاهیان بر جاى ماندند. یک راه به‌سوی دژ گنبدان مى‌رفت و راهى دیگر به‌سوی کابل. سپاه قدرى در راهى که به کابل مى‌رفت حرکت کرد. در این هنگام شترى که پیشروِ سپاه بود، چنان بر زمین نشست که گویى با خاک جفت شده است. هرچه ساربان چوب بر سر آن شتر زد، از جایش برنخاست، در این هنگام تمام کاروان بر جایش مانده بود. اسفندیار گفت: «این را باید به فال بد گرفت.» پس امر کرد تا سر شتر را ببُرند که بدى بر او بگردد و فرّه‌ی ایزدیش تباه نشود. جنگجویان سر شتر را بریدند و بخت و اقبال دوباره به اسفندیار روى نمود. اسفندیار از کار شتر در اندیشه فرورفت، اما اختر شومِ خود را خوار گرفت و گفت: «هر‌کس که پیروز شد و پادشاهى‌اش مایه‌ی فروغ جهان گشت، باید بداند که بداقبالى و نیک‌اخترى هر دو از جانب خداوند است و مردان باید بر آن راضى باشند.» اسفندیار با سپاه به‌سوی هیرمند آمد، درحالى‌که از ترس اقبال بد در اندیشه بود. آن‌گاه بنا بر رسم و آیین همان‌جا سراپرده زدند و هر‌یک از بزرگان جاى خود را انتخاب کرد. اسفندیار خیمه‌اى بزرگ بر پا کرد و در آن تخت گذاشت و بر تخت نشست. پس مجلس بزمى آراست. پشوتن کنار شهریار نشست و با آن بزم به شادکامى پرداخت و دل جنگجویان خود را از هر اندیشه‌اى فارغ کرد. صورت پهلوانان و شاه از تأثیر شراب چون گل شکفت.فهرست مطالب کتاب
داستان رزم رستم و اسفندیار داستان رستم و شغاد
شاهنامه‌ی فردوسی 7: از داستان کاموس تا پایان جنگ رستم و اکوان دیو
در بخشی از کتاب شاهنامه فردوسی - جلد 7: از داستان کاموس تا پایان جنگ رستم با اکوان دیو می‌خوانیم
بخشیدن خسرو ایرانیان را وقتی خورشید از پشت کوه برآمد و شب تیره در خم کمند روز گرفتار شد، خروشی از درِ بارگاه شاه برخاست و تهمتن نزد شاه آمد و گفت: «ای بزرگ ستوده که تخت و تاج و نگین پادشاهی از تو شادمان است ! حال که شاه از توس و سپاه ایران آزرده شده، می‌خواهم هرچند‌که آنها گناهکارند، آنها را به من ببخشی. وقتی توس داماد و فرزند خود را کُشته دید، هرچه عقل و خرد در دل و مغزش بود، از او دور شد و دلیلش آن است که او در کارها بسیار تند است و آدمی هوشمند نیست و دیگر این‌که درد مرگ پسر، دردی کوچک نیست. وقتی ریونیز و زرسپ دلاور پیش چشم او کُشته شدند، اگر او نمی‌آشفت، جای بسی شگفتی بود؛ پس شاه نباید از او خشم گیرد. دیگر آنکه سپاه به‌خاطر آن به شک افتاد که گمان کرد برادر نزد شاه آمده است. این را بدان که هیچ‌کس قبل از موعدش نمُرده است؛ پس نباید دل خود را در این غم بیازاری. چه روح خود از جسم بیرون برود و یا کسی آن را بیرون کند، فرقی نمی‌کند و اگر سیصد‌بار هم بر آن دریغ خورند، آنکس زنده نخواهد ماند.»فهرست مطالب کتاب
داستان کاموس کشانی داستان رستم و خاقان چین داستان جنگ رستم و اکوان‌دیو
