حتا شبيه خودم زندگي نکرده ام
معرفی کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام
کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام، شامل بیش از پنجاه شعر نو از منیره حسینی است که در آنها با بیانی شاعرانه و خیالانگیز به تبیین مفاهیم انسانی و طبیعی مانند امید، آزادی، عشق و زندگی پرداخته است. اشعار او سرشار از جزئیات و حوادث روزمرهاند و شاعر به زیبایی توانسته زندگی روزمره را در اشعار خود بازتاب دهد.دربارهی کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام
منیره حسینی در مجموعه اشعار خود، کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام، در بیش از پنجاه شعر نو کوتاه، به بیان مفاهیم شاعرانهای مانند عشق، امید و عواطف انسانی پرداخته و از مظاهر طبیعی مانند باران، آفتاب، آزادی بهره برده است. شعر نو (یا شعر نیمایی) گونهای از شعر معاصر فارسی است که در آن از وزن عروضی و قالب شعر کهن فارسی پیروی نمیشود. شعر نیمایی از اولین سبکهای شعر نو در ادبیات فارسی است که مبدع آن شاعر معاصر ایرانی، نیما یوشیج میباشد. اشعار سبک نو منیره حسینی، بیشتر از آن که بیانگر تخیل و بیان موسیقایی رایج شاعرانه باشد، بیانگر احساسات و عواطف پررنگ شاعرانگی است. او در کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام به شرح و بسط روزمرگیها از دید شاعرانه پرداخته که به نوبهی خود میتواند لذت خواندن این اشعار را در خواننده افزایش دهد. مجموعه شعر نو منیره حسینی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.در بخشی از کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام میخوانیم
یک روز پوستم را کنار میزنی و استخوانهایم را مثل عتیقهای بغل میکنی من آن روز تو را از دو حفرهی تاریک نگاه میکنم از حفرهای تاریک صدایت میزنم و در گوشهای خودم میپیچم تو حرفی بزن از تاریکی درنمیآیم میترسم نور تکتیراندازی باشد که هر دو چشمم را بزند دیگر چگونه تو را نگاه کنم؟ در دستهایت دردهای مناند که تجزیه میشوند بگذار به طبیعت خودم برگردند از من تنها لبخندی برای توست که آنقدر نیامدی تا بر اسکلت لبهایم ماسیدفهرست مطالب کتاب
جادهی یکطرفه نامردها مویرگهای پوسیده رفیق عمق دوست داشتن خودکشی دلتنگی پوسیدگی به تو فکر میکنم زنان عاشق جنوب حسادت نشانهها حکایت ما چهار فصل آزادی دوستت ندارم میز تنهایی دروغ زمستان محاکمه سفر تاریکخانه خانواده بازجویی راه فرار ویرانی زن بود آمدی شعری که عاشقانه نباشد لبخندی برای توست راهی نمانده است زنی زیباتر جانم خراش سطحی تو آخرین گلوله بیحواسترین زن دنیا خوانندهی عزیز بهمرزنرسیده زن خوشبخت خانهی رؤیاهایم زن باید زن نباید آوازهای خیس جای اسم من موشک کاغذی بیحواسترین زن دنیا اگر بروی... آهای زندگی همین حالا سرنخ شلیکمنظومهی بازگشت و اشعار دیگر
به ياد اسب ها و پرنده باش
معرفی کتاب به یاد اسبها و پرنده باش
کتاب به یاد اسبها و پرنده باش مجموعه اشعاری زیبا از محمود معتمدی است که با مضامین اجتماعی سروده شده و شعرهای عاشقانه کمتر در آن دیده میشود. محمود معتقدی در 26 مهر 1325 در شهرستان آمل به دنیا آمده است. او در دوران تحصیلش در دانشگاه خوارزمی، به محافل ادبی و شب شعرهای احمد شاملو و سیاوش کسرایی میرفت تا این که از دهه 60 به طور جدی به گفتن شعر و همکاری با مطبوعات روی آورد. همچنین معتقدی در حوزه نقد ادبی نیز فعالیت میکند. از آثار این شاعر منتقد علاوه بر مجموعه حاضر، میتوان به «پارههای ممنوع»، «به گوزنهای تشنه چیزی نگو»، «گزینه اشعار» و «ابرها خاموشند» اشاره کرد. در بخشی از کتاب به یاد اسبها و پرنده باش میخوانیم: از خاورمیانه تا کوچههای اندلس هزار جزیرهی کوچک همیشه در راهاند کافیست به دماغهی افریقا سفر کنی مشرقِ سنگینیست از بهار تا سرزمینهای مادریات!زيبايي ات غمگينم مي کند
مجموعه شعر "زیبایی ات غمگینم می کند"سروده ی بهزاد عبدی از سوی نشر چشمه منتشر شد.
بهزاد عبدی متولد 65 است و پیش از این مجموعه شعر "باد به دنبال خودش می گردد" را توسط نشر مروارید منتشر کرده بود. وی شاعر، نویسنده و منتقدی است که علاوه بر این دو مجموعه شعر، مجموعه داستانی با عنوان "درخت شلوار" را در دست چاپ دارد. عبدی همچنین در سال های اخیر با روزنامه ها و مجلات گوناگونی هم کاری داشته است.
مجموعه شعر "زیبایی ات غمگینم می کند" شامل چهار دفتر است:
دفتر اول "رد پای گربه ای حامله در برف" نام دارد که شامل پانزده شعر به علاوه ی سهگانهای با عنوان "بهار" است. مضمون شعرهای این دفتر عاشقانههایی روایی است که بیشتر مخاطب محورند و با راوی دوم شخص نوشته شدهاند:
1.
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را در کیف کوچکش
دفن کرد و رفت
حالا هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
تنها شده ام
مثل رد پای گربه ای حامله در برف
مثل پیرهنی که زنی زیبا
هنگام مرگ به تن دارد
از یاد رفته ام
مثل جمعیتی
جا مانده از قطار
به زودی
به زودی
به زودی تمام می شوم
و سطرهای این شعر
خیال های وحشی در اسبی است
که می دود
در دشت ها و قطارها و خیابان ها
می دود و
می دود و
می دود و
هر بار خود را
در تنهایی اصطبل
پیدا می کند
2.
تمام شد
روزهای روشن
دریاهای آبی
خنده های بلند
قدم زدن های طولانی
جنازه ای که بین ما افتاده
انتهای رابطه ای است
که می خواست بزرگترین عشق روزگار باشد
گیرم
یک بار دیگر نبضش را بگیری
یک بار دیگر
دور آن قدم بزنم
پنجره را باز کنم
ببندم
بخندم
گریه کنم
بروم
بیایم...
و این آواز که در گلوی من پیچیده
هیچ مرگی را پشیمان نخواهد کرد
سوت زدن درتاريکي
معرفی کتاب سوت زدن در تاریکی
«سوت زدن در تاریکی» مجموعهٔ اشعار عاشقانه از شهاب مقربین، شاعر توانای معاصر است. موضوع بیشتر شعرهای مقربین در این مجموعه، تنهایی انسان معاصر، کشش و گریز او به عشق و از عشق است.
انسان معاصر هم از عشق میهراسد و هم به سمت آن کشش دارد. به گفته خود مقربین شعرهای «سوت زدن در تاریکی» با رفتن، رسیدن و دوباره دور شدن و به نوعی با جذب و دفع همراهاند:
تو برگ گلی نسیمی آرام آرامشت را بههم میریزد آمدهای در قلبم چه کنم اینجا طوفانها برپاست
عاشقانههایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
درباره کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند (یک پساژانر) یک مجموعه شعر معاصر را در بر گرفته است. عنوان برخی از شعرهای کتاب حاضر عبارت است از «از زانوانِ غریو»، «گوشِ رستاخیز»، «پرواز»، «آتش و کومههای کوهستان» و «رنگِ آواز». این شعرها در قالب نو سروده شدهاند؛ فقط شعر پایانی است که یک غزل است. میدانیم که شعر فارسی عرصههای گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرنها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر بهدست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصهها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بیمحابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفتاقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشههای اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدانگونه که هیچ جامعهای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشههایش بینیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.بخشی از کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
«یا اَیها النُّفوسُ القتیلینَ بالنَظر! قوموا، لِاشتعالِ هذا النَفسِ کالمطر! یعنی تویی مسافر افلاک بعد ما عشقت به ذرهذرهٔ خاکم کشد اگر آنجا که دار قامتِ یاران رفته است حلقومِ ما و حلقهٔ گیسوی مستمر درکش که یادگارِ شهیدِ دو عالم است این شهرِ آتشین که به جامیست مختصر چون شاخهای ز نور به منقار یک عقاب آنجا برد تو را که ز خود میکنی سفر آهسته همچو سایهٔ مرغان آسمان در سیرِ خاک باشی و خاک از تو بیخبر سی مرغ پر شود آنکه عشقش بپرورد قُل اَن اقلَّ مِن طیرانی اِلی القَمَر.»پرترهی مرد ناتمام
معرفی کتاب پرتره ی مرد ناتمام اثر امیرحسین یزدان بد
پرتره ی مردی ناتمام مجموعه داستانی است به هم پیوسته که در پی آن است تصویری از شخصیت اول داستان ارائه دهد، تصویری که همانگونه که از نام کتاب پیداست، در انتها نا تمام می ماند.
هر داستان از زاویه دید متفاوتی روایت می شود، اما این انتخاب تنها یک تجربه ی فرمی صرف نیست، بلکه عاملی است که کمک می کند در هر داستان جنبه های شخصیتی متفاتی از مهرداد ناصری، شخصیت اول داستان، روشن شود.
هر داستان را می توان به صورت مجزا نیز مطالعه کرد چرا که هر کدام به نوعی وجودی مستقل دارند.
پرتره ی مردی ناتمام چه در جشنواره ها و چه در میان منتقدان، با استقبال بالایی موجه شد. این کتاب توانست جایزه ی هوشنگ گلشیری را ازان خود کند. اسامی داستانهای این کتاب عبارتند از "یک دقیقه روی سفیدی سرد دوکی شکل"، "فردا بر می گردم"، "دادزن"، "برای مارسیای رذل عزیز"، "چیزی شبیه سونیا"، "الترالایت"، "هنوز یوسف" و "جنوار".