دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
در قسمتی از متن پشت جلد کتاب گل صحرا آمده است:
لاوينيا
معرفی کتاب لاوینیا اثر جیوکوندا بلی
بهتر از همه این بود که از آن جا برود،فکر این که گرد ملی به دنبال آن هاست،او را دچاروحشت میکرد.روش کار آن ها کاملا شناخته شده بود:شکنجه و بعد دهانه آتشفشان؛و او یک زن بود.
فیلیپه نمی بایست این طور بی خبر وارد خانه او میشد!شاید هم چاره ی دیگری نبود.
با وجود این حق نداشت این طور او را به خطر بیندازد. لاوینیا مهندس معمار جوان و جذاب،در آغاز پیمودن مراحل پیشرفت های شغلی خود قرار دارد.
در اروپا تحصیل کرده است و اکنون در پایتخت کشور زادگاهش،در آمریکای لاتین،زندگی آسوده و فارغ از نگرانی زنی از قشر بالای جامعه را می گذراند.
عصیان او بر ضد مناسبات اجتماعی موجود او را به اعتراض های گه گاهی علیه خانواده محافظه کارش بر می انگیزد.
اما یک شب این وضع دگرگون میشود،عشق او به همکارش فیلیپه که با جنبش مخفی همکاری دارد.همه چیز را تغییر میدهددر حالی که ابتدا با تردید نقش «کمکی»ایفا میکند،به زودی نقش مستقل از فیلیپه در مبارزه علیه ترور و فشار بر عهده میگیرد.
روزنامه آلمانی «آبند سایتونگ»می نویسد:«جیوکوندا بلی در کنار ارنستو کاردنال،شاعره بزرگ نیکاراگوئه،صدایی رسا در ادبیات آمریکای لاتین است.
لاشه لطيف
خلاصه داستان
رمان لاشه‌ی لطیف با صحنه‌ای ناآشنا و غریب آغاز میشود؛ «لاشه. شقه‌شده. بی‌هوش. صف سلاخی. آبکشی. کلمه‌هایی که به ذهنش می‌رسند و متأثرش می‌کنند، نابودش می‌کنند و فقط هم این کلمه‌ها نیستند. خون، بوی تند، دستگاه‌های خودکار، فقدان تفکر. شب‌هنگام ظاهر می‌شوند و غافلگیرش می‌کنند. بیدار که میشود، بدنش خیس و عرق کرده است، چون می‌داند روز دیگری از سلاخی انسان‌ها در انتظارش است.» اگر حیوانات نباشند هنوز چیزهای زیادی برای خوردن وجود دارد، میوه‌ها، گیاهان، نان‌ها، اما گویا هستند کسانی که بدون گوشت نمی‌توانند زندگی کنند. دولت‌ها هم نمی‌توانند در برابر تعطیل‌شدن صنعت پرسود گوشت مقاومت کنند، این است که بعد از پدیدآمدن ویروسی که حیوانات را آلوده کرده، همه چیز عوض میشود. گوشت حیوانات دیگر قابل‌خوردن نیست و مصرفش انسان‌ها را می‌کشد. راه‌حلی که جامعه برای کمبود و فقدان گوشت در پیش میگیرد سلاخی انسان‌ها برای تولید غذاست. این یعنی خوردن گوشت انسان قانونی میشود!
گور به گور
بخشی از کتاب گور به گور
«دارل رفته جکسن. گذاشتنش تو قطار، می‌خندید، تو اون واگنِ دراز هی می‌خندید، رد که میشد کله‌هاشون رو برمی‌گردوندند، عین کلّه جُغد. گفتم «به چی می‌خندی؟» «آره آره آره آره.» دو نفر گذاشتنش تو قطار. کت ناجوری تنشون بود، جیب پشتی طرف راستشون بالا اومده بود. پشت گردنشون رو خط انداخته بودند، انگار همین تازگی دو نفر سلمونی با هم با گچ خط کشیده بودند مثل مال کش. گفتم «به این هفت‌تیرها می‌خندی؟» گفتم «چرا می‌خندی؟ برای این که از صدای خنده بدت می‌آد؟» دو تا صندلی به هم چسبوندند که دارل بشینه کنار پنجره بخنده. یکی‌شون پهلوش نشست، یکی‌شون رو صندلی رو به روش نشست، که عقب عقب می‌رفت. یکی‌شون باید عقب عقب می‌رفت، چون که پول دولت پشت هر دونه‌ش یک صورت داره، هر صورتیش هم یک پشت داره، این‌ها هم سوار پول دولت شده‌اند، که گناه داره. سکه پنج سنتی یک روش زنه یک روش گاومیش؛ دو تا صورت داره ولی پشت نداره. من نمی‌دونم این چیه. دارل یک دوربین کوچک داشت که زمان جنگ تو فرانسه خریده بود. توش یک زن بود و یک خوک که دو تا پشت داشتند ولی صورت نداشتند. من می‌دونم این چیه. «برای همین داری می‌خندی، دارل؟» «آره آره آره آره آره آره.»»گود
در بخشی از کتاب گود می‌خوانیم
خلیل هر روز هفت صبح دوتا جعبه انار می‌ذاشت دم خونه‌ی سوری‌خانم و فخری کارش رو شروع میکرد. وقت‌هایی که انار می‌رسید، شیش و نیم صبح اون‌جا بود. تابستون و بهار که انار نبود دیرتر می‌اومد. جعبه‌ها رو باید خودش تا طبقه‌ی سوم و اتاق بغل خرپشته می‌کشید روی پاش و بالا می‌برد. اون هم طوری که نه دخترها بیدار بشن و نه سوری داد بزنه «فخری نزنی به درودیوار.» جعبه رو می‌نداخت روی زانوی پای راستش و پله‌پله تا بالا می‌رفت. دور آخر پله‌ها که می‌رسید هن‌هن‌کنان چهارتا لیچار بار همایون شوهرش میکرد. خلیل یه‌بار می‌خواست کمک کنه جعبه‌ها رو تا اتاق فخری ببره، اما سوری که خلیل رو توی حیاط خونه‌ش دید، چنان قشقرقی به پا کرد که صداش تا خود بازارچه رفت و همه توی بازار به خلیل طعنه می‌زدن که رفته بودی «خونه‌ی سوری‌خانم». تا یکی دو هفته حالش خراب بود اما قول داده و طی کرده بود صبح‌به‌صبح دوتا جعبه انار ببره دم اون خونه، و می‌برد. فخری وقت‌هایی که خیلی خسته میشد، دهنش رو فرمی شبیه خندیدن بازوبسته میکرد و آب دهنش ولو میشد روی لباسش که با پشت آستین پیرهنِ همیشه‌سُرمه‌ایش پاک میکرد. «باس قرص کمر بندازم، دیگه جون واستادن ندارم. کی دست داره اون رو تو هاون بکوبه؟» کار صبحش توی پاییز و زمستون تکه‌تکه کردن انارها بود. اوایل سوری گیر داده بود که «باس انارا رو دون کنی.» فخری که هیچ‌وقت نفهمید کار سوری با انارها چیه. گفت «اینا رو تیکه‌تیکه کنم بعد له کنم، همون نمی‌شه؟» «آره. اما باس صاف بشه.»
گفتارهایی در خاستگاه ناسیونالیسم کرد
در بخشی از کتاب گفتارهایی در خاستگاه ناسیونالیسم کرد می‌خوانیم
گفتمان تاریخ‌نگاری ناسیونالیستی کُرد، مانند هر گفتمان دیگری، یک برساخت است؛ اما توسط هیچ کنشگر منفردی و یک‌بار برای همیشه برساخته نشده است. در وهله‌ی اول حریفانی بیرونی دارد: به تاریخ‌نگاری‌های رسمی دولتی و، در بعضی مواقع، به گفتمان‌های تاریخ‌نگارانه‌ی گروه‌های غیردولتی‌ای چون ارمنی‌ها و علوی‌ها واکنش نشان می‌دهد. وضعیت گفتمان رسمی انکار وجود هویت کُرد در ترکیه یا پذیرش محدود آن در عراق و ایران سرشت و خواست‌های این واکنش را تغییر می‌دهد، آن را کم‌وبیش رادیکال میکند و تأکیدی را که بر زمان باستان یا دوره‌های متأخر گذاشته شده است تغییر می‌دهد. دوم، ویژگی‌های این گفتمان از کشوری به کشور دیگر، تحت‌تأثیر مبارزات و آشوب‌های لحظه‌ی حال و نیز براساس پایگاه، برنامه‌ها و استراتژی‌های نویسندگان تاریخ، تغییر میکند. یک تحصیل‌کرده‌ی کُرد در خارج، یک مبارز جوان ناسیونالیست در ترکیه و یک مورخ حرفه‌ای کُرد در عراق، همگی ممکن است در طول‌وتفصیل دادن به تاریخ‌نگاری ناسیونالیستی مشارکت داشته باشند، اما آن‌ها ضرورتاً این کار را با روش‌ها و اهداف یکسانی انجام نمی‌دهند. سوم، ناسیونالیسم به عنوان یک گفتمان، خودبسنده نیست: اساساً از ایدئولوژی‌های مسلط یک دوره‌ی معیّن (همچون غرب‌گرایی، مارکسیسم، اسلام سیاسی) وام میگیرد. متأثر شدن ناسیونالیسم از هر کدام از این ایدئولوژی‌های متفاوت، باعث میشود کُردبودگی در پارادایم متفاوتی خوانده شود و امکان این را فراهم می‌آورد که ناسیونالیسم در یک چارچوب تاریخیِ جامعیت‌بخش (مثلاً پیشرفت و علم از نظر «غرب‌گرایی»، پایان استثمار و سلطه از نظر مارکسیسم، صلح قدسی بر بنیاد بندگی خدا و اخوت با امت از نظر اسلام سیاسی) قرار داده شود.
گرمازده
در بخشی از کتاب گرمازده می‌خوانیم
نزدیک دو نیمه‌شب بود که تلفن به صدا درآمد. گوشی را برداشتم و با صدایی که تلاش می‌کردم خواب‌آلود به‌نظر نیاید سلام کردم. از توی گوشی صدایی نمی‌آمد. چند لحظه بعد، در فاصله‌ی قورت دادن آب دهانم، صدایی مثل موج‌های کم‌رمق دریا، که از دور به گوش برسد، می‌شنیدم که با قطع‌و‌وصل شدن یک دستگاه دیجیتال خودکار درمی‌آمیخت و مرا مطمئن میکرد برای منتقل شدن صدایم باید بیشتر صبور باشم. «الو؟! الو! صدای منو می‌شنوی؟» مادرم پشت تلفن بود. هنوز عادت نکرده بود برای رسیدن صدایش منتظر بماند، با وجود این‌که چند‌بار برایش توضیح داده بودم که صدای او از میان نوارهای کابل زمینی تلفن باید به ماهواره‌ای که در هوا پرسه می‌زند برسد و از آن‌جا به ماهواره‌ی دیگری که هزاران کیلومتر دورتر در آسمان شهر خودمان سرگردان است مخابره شود و از آن‌جا دوباره بیاید روی زمین و در این مرحله صدایش بار دیگر باید از امواج دیجیتالی به پیامی مغناطیسی تبدیل شود، وارد جعبه‌ی تقسیم عظیمی بشود که تلفن‌های دریافتی را تفکیک میکند و صداها را هُل می‌دهد توی سیم‌های نازک و تازه از این‌جا به بعد است که انگار صدایش از شهر خودمان به گوش پسرش می‌رسد، انگار که فاصله همان دو خیابان بی‌مقدار همیشگی است. وقتی باید منتظر می‌ماند من جوابش را بدهم سؤال بعدی را می‌پرسید و مضطرب میشد که صدایش به گوش ما نمی‌رسد. به هر ترتیب پاسخش را دادم و از این‌که او در این نیمه‌شب بارانی و دم‌کرده به چیزی که بارها به او آموزش داده بودم اهمیت نمی‌داد ناراحت نبودم.
گرترود
معرفی کتاب گرترود اثر هرمان هسه
هرمان هسه با رمان رمان گرترود، به کاوش تمام نشدنی خود درباره ی جنبه های متفاوت و گاها متضاد هستی و زندگی بشر ادامه داده است.
در رمان گرترود، آهنگسازی معروف به نام کان، ماجرای رابطه ی پیچیده ی خود با دو هنرمند را بازگو می کند: دوستش، هاینریش موث که یک خواننده ی اپرای افسرده و خودآزار است و زنی مهربان و با اعتماد به نفس به نام رمان گرترود ایمثور.
کان از همان دیدار اول، مجذوب رمان گرترود می شود ولی هاینریش و رمان گرترود که در خلال دادن تستی برای پیوستن به اپرای کان، یکدیگر را ملاقات کرده بودند، با هم رابطه ای عاشقانه شکل داده و ازدواج می کنند.
ازدواج این دو نفر، به دلیل تفاوت های اساسی و بنیادین در شیوه ی نگاهشان به زندگی، به شکستی فاجعه بار منجر شده و هر دوی آن ها را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. اما این رابطه ی تراژیک، منبع الهام اپرای کان[مهم ترین موفقیت زندگی هنری او]می شود.
تمام رمان های هسه، پژوهش هایی در مورد کمال گرایی و تخیلات ریز و درشت فلسفی بوده و هر کدام از شخصیت های موجود در آثار این نویسنده، بخشی از جنبه های مختلف تفکرات عجیب و عمیق هسه را از خود بروز می دهند.
