دیونامه: بازشناسی چهرهی موجودات خیالی در روایت های ایرانی
ادبیات ایرانی سرشار از روایتهای پرحادثه و پرفرازونشیب است.کتاب دیونامه: بازشناسی چهرهی موجودات خیالی در روایتهای ایرانی به قلم پرویز براتی از نمایی نزدیک به بررسی داستانهای شگفتانگیز و خیالانگیز روایتهای ایرانی میپردازد تا تصویر این موجودات را از دل ادبیات منثور ایرانی بازسازی کند.همیشه نفوذ عناصر ماورایی و عجیبوغریب به دنیای واقعی برای افراد جذاب بوده است. کتاب دیونامه: بازشناسی چهره موجودات خیالی در روایتهای ایرانی بهخوبی شما را در مسیر شناختن موجودات خیالی و آشنا شدن با روایتهای شگفتانگیز ایرانی همراهی میکند.این کتاب در پنج پرده ارائه میشود. پردهی اول با عنوان «قصهگوی برزگر و قصهگوی دریانورد» این مسئله را مطرح میکند که ادبیات فراطبیعی در ایران با داستانهای دریا و دریانوردان گره خورده است.قصهگوی برزگر نمایندهی شخصیت یکجانشین و کشاورز است و قصهگوی دریانورد از آن سو، نماینده شخصیت جهانگرد است. بر این اساس میتوان ادبیات شگفت ایرانی را منتج از داستانهای دریانورد دانست؛ چراکه از روایتهایی هیجانانگیز و پرماجرا تشکیل شده است.
در پردهی دوم که «نقش و کارکرد سیاسی متون شگفت» نام دارد، با این بحث روبهرو میشویم که در ادبیات دورهی اسلامی و فرهنگ عامهی مردمِ ایران، دیو، پری، غول و مردم یکچشم راه را برای خیالپردازی باز کردند و به روایتهای ایرانی راه یافتند. اما چرا این اتفاق افتاد؟ پرویز براتی عنوان میکند که این دلیل این اتفاق به مسائل ایدئولوژیک و سیاسی برمیگردد.
پردهی سوم دربارهی «صورتهای شگفتی» بحث میکند و آنها را در دو دستهی کلیِ «روایتهای عجایبنامهای» و «روایتهای اعجابانگیز» جای میدهد.
در پردهی چهارم اعجاببرانگیزی متون عرفانی مورد بررسی قرار میگیرد؛ چراکه متون عرفانی نیز شگفتیهای بسیاری را در خود جای دادهاند.
پردهی پنجم و آخر که «خیالهای غربی: ادبیات شگرف در مغرب زمین» نام دارد، به بررسی ادبیات شگرف در غرب میپردازد. در این کتاب بر مفهوم ادبیات شگفت فارسی تأکید شده و این مفهوم بر قصههای پریان ترجیح داده شده است.
.