کتاب روان‏‌درمانى اگزيستانسيال هم راهنمايى براى درمان‌گران است و هم نوعى درمان به‏‌شمار مى‏‌رود: هركس كه آن را بخواند، عميقاً تحت تأثير قرار مى‏‌گيرد و خردمندتر مى‏‌شود انگار چندين ساعت به گفت‏‌وگو با كسى نشسته كه عزمش را براى عبور از ژرف‏‌ترين مشكلات بشرى جزم كرده است. داستايفسكى، تولستوى، كافكا، سارتر، كامو و بسيارى ديگر با نويسنده هم‏‌آوا شده‏‌اند تا از دلواپسى‏‌هاى غايى بشر بگويند. مخاطبان اصلى كتاب، دانشجويان و روان‏‌درمان‌گران بالينى‏‌اند ولى به‏‌دليل سبک قابل فهم و عارى از اصطلاحات تخصصى‏‌اش، براى خواننده‏‌ى معمولى نيز قابل درک و بسيار جذاب است. يالوم پس از نوشتن اين كتاب و براى بسط نظریه اگزيستانسيال بود كه به ابزار داستان روى آورد و آثارى چون و نيچه گريه كرد… و مامان و معنى زندگى را خلق كرد. او خود روان‏‌درمانى اگزيستانسيال را كتاب مرجع تمامى آثارى دانسته كه پس از آن به رشته تحرير درآورده است.