دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
آغازین بنیادهای متافیزیکی منطق با رهسپارشدن از لایبنیتس
معرفی کتاب آغازین بنیادهای متافیزیکی منطق با رهسپارشدن از لایبنیتس
جلد ۲۶ مجموعه آثار هایدگر متن درسگفتاری است که در تابستان ۱۹۲۸ تحت عنوان «منطق» در ماربورگ ارائه شده است. هایدگر بر این باور است که نزد لایبنیتس نه‌تنها سنت باستانی و قرون وسطاییِ منطق در یک صورت جدید تجمیع می‌شود، بلکه او همزمان به تکانه‌ای برای پرسش‌گری‌های نو در منطق تبدیل می‌گردد. هایدگر بر همین اساس در این درس‌گفتار می‌کوشد با مبنا قراردادن تفکر لایبنیتس، خصوصاً نظریة حکم و اصل بنیاد او، مبانی متافیزیکی منطق را نمایان سازد، و از این طریق منطق را فلسفی کند. در تفسیر هایدگر روشن می‌شود که چگونه مفاهیم منطقی به اگزیستانس بشری و مسئلة آزادی گره خورده‌اند.
پژوهش های منطقی (جلد اول) (پیش‌گفتارهایی بر منطق محض)
معرفی کتاب پژوهش‌های منطقی (جلد اول)
پیش‌گفتارهایی بر منطقِ محض، که بخشِ مقدماتیِ پژوهش‌های منطقی را تشکیل می‌دهند، می‌خواهند راه را برای برداشت و پرداختی نو از منطق هموار کنند. این پیش‌گفتارها می‌کوشند نشان دهند که پایه‌گذاریِ منحصراً روان‌شناختیِ منطق، که زمانه‌ی ما ارزشی چنین فراوان بدان می‌دهد، بر خلطِ سطوحی ذاتاً گوناگون از مسائل، بر پیش‌فرض‌هایی اصولاً غلط درباره‌ی ویژگی و هدف‌های دو علمی که در این‌جا ذکر شده ــ یعنی روان‌شناسیِ تجربی و منطقِ محض ــ مبتنی است. ــ برگرفته از متن کتاب
پژوهش های منطقی (جلد اول) (پیش‌گفتارهایی بر منطق محض) - انتشارات نی
هستی و زبان در اندیشۀ هایدگر
هدف این كتاب نشان دادن این حقیقت است كه هنوز هم می‌توان حیرت كرد و هنوز هم می‌توان از زیبایی و حرمت جهان سخن گفت. در عصر تكنولوژی و تولید انبوه كه انسان همه‌چیز، از موجودات زنده گرفته تا خاك و سنگ و درخت، را با نگاهی علمی و پوزیتیویستی، شناخت‌پذیر و در نتیجه كم‌ارزش و بی‌اهمیت می‌بیند، در زمانه‌ای كه عصر كنجكاوی علمیِ بی‌قرار و اختراعات بی‌وقفه در جهت ارضای آن و در نهایت كهنه شدن سریع هر چیز نو و تبدیل آن به زباله است، شجاعت اندك متفكرانی كه هنوز گوشی برای شنیدن طنین غریب هستی و زبانی برای بیان آن دارند، امیدی است تا شاید هنوز بتوان از زیبایی، ستایش‌انگیزی و حرمت جهان سخن گفت.
آموختن چنین نحوه وجودی، تفكری ژرف و پر شكیب می‌طلبد كه باید آن را نزد معلمانی سختگیر مانند مارتین هایدگر فرا گرفت.
پرسش «آیا كتاب هستی و زمان فراموشی دوباره پرسش هستی است؟» آغازگر بحث كتاب است. در نهایت در فصل سوم آشكار می‌شود كه چگونه هایدگر پرسش هستی را همواره در ارتباط با پرسش زبان دیده است.
مطالعه بخشی از کتاب
جهان و زبان در اندیشه‌ی ویتگنشتاین
شمار نوشتههایی که به شرح دیدگاه ویتگنشتاین در باب «زبان» پرداختهاند بسیار است، اما آنچه در این نوشتهها مغفول مانده، چراییِ پرداختن ویتگنشتاین به زبان است. طرح این پرسش مهمل به نظر میرسد زیرا نسبت تفکر ویتگنشتاین با زبان به امری بدیهی و واضح تبدیل شده است. موضوع اصلی کتاب جهان و زبان در اندیشۀ ویتگنشتاین تجربۀ بنیادینی است که ویتگنشتاین را فیلسوف و او را ملزم به پرداختن به پرسش زبان می‌کند. این تجربه در فصل اول با عنوان «آغاز ویتگنشتاین، یک تجربۀ بنیادین» بر اساس کتاب «تراکتاتوس» چنین صورتبندی می‌شود: «من و جهان و زندگی یکی هستیم. گزارهها تصویری از جهاناند و مجموع آنها زبان را تشکیل می‌دهد. وجود جهان رازآمیز است و امر رازآمیز را نمیتوان گفت و باید دربارۀ آن سکوت کرد، اما می‌توان آن را نشان داد.» در فصل دوم برای شرح روشنتر تجربۀ مذکور به تحلیل یادداشتهای ویتگنشتاین بین سالهای ١٩١٤ تا ١٩١٧ و نحوۀ تحول پرسش او پرداخته می‌شود.
نزد ویتگنشتاین وجود جهان از منظر ابدیت حیرتانگیز است و این حیرت از مرزهای زبان میگذرد: «در زبان، بیان درست معجزۀ وجود جهان -هرچند این خود گزارهای در زبان نیست- وجود خودِ زبان است.» این عبارت شاید غریب‌ترین و دشوارفهمترین عبارت در کل نوشته‌های ویتگنشتاین باشد. در فصل سوم با عنوان «وجود زبان، زبان وجود» پس از شرح «خطابۀ اخلاق» ویتگنشتاین و یافتن پیوند تجربۀ حیرت با زبان‌مندی انسان، دیدگاههای ویتگنشتاین دربارۀ زندگی، علم، دین و اخلاق بر اساس همین تجربه بهعنوان سرچشمۀ تفکر فلسفی ویتگنشتاین توضیح داده می‌شود. ویتگنشتاین با حیرت به جهان مینگرد، پس او را باید با حیرت خواند.
فلسفه برای نوآموزان. مارتین هایدگر
در این کتاب با زندگی هایدگر، ارتباطش با دیگر فلاسفه و علائق و نظرات فلسفی او بیشتر آشنا می‌شوید. مارتین هایدگر خود را وقف پرسش از هستی یا همان معنای هستی کرده بود. او با انتشار شاهکارش، کتاب هستی و زمان در سال ١٩٢٧ به یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم تبدیل شد. کسانی که مایل به مطالعه خود «هستی و زمان» نیستند، در کتاب حاضر پاسخ‌هایی برای مهم‌ترین پرسش‌ها خواهند یافت که به شیوه‌های جذاب، روشن و قابل فهم نوشته شده‌اند.
چراکه آثار هایدگر به واسطه ساختار زبانی جزو پیچیده‌ترین متن‌ها شمرده می‌شوند. تمایز هستی و دازاین در چیست؟ مرگ نزد هایدگر چه نقشی بازی می‌کند؟ تکنیک چه نقشی بازی می‌کند، تکنیکی که هایدگر آن را تحت عنوان «گِشتِل» به عنوان دیدگاه بنیادی ما نسبت به جهان می‌فهمد؟
چرا او با ناسیونال‌سوسیالیست‌ها (نازی‌ها) همکاری کرد؟ در کتاب حاضر افزون بر این توضیحات، مطالب کوتاه و سرگرم‌کننده زیادی در باب موضوعات مختلف خواهید یافت. مارتین هایدگر معتقد است آن‌که بزرگ می‌اندیشد، خطاهای بزرگ نیز مرتکب می‌شود. برای
خواننده ضروری است که در مطالعه هایدگر با شکیبایی و توجه، پیوسته خود را با متفکری غیرعادی مواجه بداند.
نقدی بر این کتاب
مبانی علم حساب
این کتاب یکی از آثار مهم و تأثیرگذار در تاریخ فلسفه غرب است که مورد توجه جریانات مختلف فلسفی در قرن بیستم به ویژه فلسفۀ تحلیلی قرار گرفته است. مبانی علم حساب تحقیقی منطقی‌ـ‌ریاضیاتی دربارۀ مفهوم عدد است. فریدریش لودویگ گوتلوب فرگه، نویسنده این کتاب، ریاضی‌دان، منطق‌دان و فیسوف برجستهٔ آلمانی در اواخر سدهٔ نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی است و در این کتاب به بررسی مبانی فلسفی علم حساب و بالاخص عدد می‌پردازد. فرگه می‌گوید تکلیف این کتاب این است که یا عدد را تعریف کند یا تعریف‌ناپذیری آن را آشکار سازد. وی پس از عنوان کردن این پرسش که «عدد یک چیست؟»، به بررسی و نقد عقاید دیگر ریاضیدانان و فلاسفه دربارۀ چیستیِ عدد پرداخته است و دیدگاه خود را بیان می‌کند. مایکل دومت، از شارحان برجستۀ فرگه، این کتاب را قوی‌ترین و سرشارترین اثر فلسفیِ فرگه می‌داند. مبانی علم حساب نظر برتراند راسل را به خود جلب کرد.
اصل بنیاد
اصل بنیاد متن درسگفتاری مهم و تأثیرگذار است که مارتین هایدگر آن را در نیم سال ١٩٥٥ـ١٩٥٦ در دانشگاه فرایبورگ ارائه کرده است و از آخرین نوشته‌های او محسوب می‌شود.
پس از چند دهه تفکر فلسفی، موضوع اصلی اندیشه‌های هایدگر هنوز هم «هستی» است، اما او این بار می‌کوشد از منظر اصلی که آن را به نام لایب نیتس می‌شناسیم، یعنی «اصل جهت کافی» یا «اصل بنیاد» به هستی نزدیک شود.
هایدگر قصد دارد در این کتاب نشان دهد که اصل بنیاد در واقع یک اصل هستی
است.
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
شاید اصل بنیاد رازآمیزترین اصل در میان همه اصل‌های ممکن باشد. اگر این حقیقت داشته باشد، بهتر است نسبت به گذشته به آن التفات بیشتری داشته باشیم. اگر برای انجام دادن چنین کاری آماده‌ایم، لازم است با تأمل به گفته این اصل به نحوه گفتن آن گوش سپاریم.