"دغدغه ایران" کتابی است از "محمد فاضلی"، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که در آن "راه هایی به سوی آزادی ، امنیت" را مورد ارزیابی قرار می دهد. وی در بخش اول این کتاب به سیاست گذاری های عمومی و عقلانیت توسعه می پردازد و در این راستا مسائلی همچون پایان دادن به کلی گویی، موفقیت های کوچک، دولت فروتن، درس های آموخته شده از حادثه ی پلاسکو، ورشکستگی در سیاست گذاری، حق گفت و گو و هم اندیشی ملی پیرامون قیمت ارز، بودجه ریزی جنگلی، معادن، توسعه و اشتغال، ایرانیان و مهاجرت بین المللی را تجزیه و تحلیل می کند.او در بخش دوم به اصلاحات اداری و حکمرانی اشاره می کند و مواردی چون چالش فیش های حقوقی، شفافیت در رای گیری مجلس، فساد و چرخه ی تولید مدیران فاسد را بررسی می کند. در بخش سوم کتاب "دغدغه ایران" از "محمد فاضلی" که به آب و محیط زیست اختصاص دارد، به سدها و توسعه و توهماتی که پیرامون مساله ی آب در ایران وجود دارد پرداخته می شود و بخش چهارم درباره ی سیاست صحبت می کند. بخش پنجم به سیاست اجتماعی اختصاص دارد و با بحث پیرامون نظام رفاهی کشور، واقعیت اجتماعی میان مایگی را توصیف می کند. بخش ششم در نقد اجتماع و فرهنگ نوشته شده و از آموزش پرورش گرفته تا روایت های سطح بندی شده ی عاشورا، موارد عمده ی فرهنگی و اجتماعی را به نقد می کشد. بخش پایانی کتاب "دغدغه ایران" به مسائل و راهکارها اختصاص دارد و در این راستا، برای بسیاری از مسائلی که در طول کتاب هم ذکر شد، راهکارهای منطقی و کاربردی را ارائه می دهد.

معرفی کتاب حدیث نو اندیشان دینی این کتاب شرح آرا برخی از متفکرانی است که بر آنند تا رحمت دینداری را به تصویر کشند. افرادی که می کو شند تا نه تصلبی به برداشت های گذشتگان نان دهند و نه به تمامه پشت پا بر آن نهند؛دین و دینداری را نه زنجیری به پای دینداران،که نردبانی برای عروج به آسمان معرفی کنند.یکی ابوالقاسم فنائی است که اخلاق را بر کشیده و از تقدم آن بر فهم دینی سخن به میان آورده است . او ه تصویر کشیده که اگر به زیور اخلاق مزین نیستی و گام در وادی دین نهاده ای ثمرات مبارکی به ارمغان نخواهی آورد.دیگری آرش نراقی است که نشان داده است در زمانه ای که از چرخ فلک سنگ پرسش های ایمان سوز می بارد و کمتر موضعی از دین است که به کلوخی حوالت داده نشود، می توان دل قوی داشت و به هر سوال و پرسشی خانه ویران نکرد و بنای دینداری را در همین جهان سرعت زده، همچنان استوار نگه داشت.و آن سوم سروش دباغ است.وی بر آن است که می توان به منظومه ای دل سپرد که هم سهم باورمها دینی را می نهد و هم خرد را پاس می دارد؛هم معنویت را وجهه همت ساخته است و هم می تواند رغبت دینی را در عصر مدرن به همراه آورد.این اندیشمندان متاخر اینک حدیث خویش را باز گفته اند. حدیثی که می توان آن را شنید و متاعش را سنجید حدیث نو اندیشان دینی،یک مسل پر از عبدالکریم سروش!