هر مفهومی رخداد را به روش خودش برش می‌زند [= شکل می‌دهد] و باز‌ـ‌برش می‌زند. عظمت هر فلسفه‌ای برحسب طبیعت رخدادهایی اندازه‌گیری می‌شود که مفاهیم آن فلسفه ما را به آن فرامی‌خوانند یا آن فلسفه ما را قادر به رهاکردن آن در مفاهیم می‌سازد. لذا مقتضی است که پیوند یکتا و انحصاری میان مفاهیم و فلسفه به‌مثابه رشته‌ای آفریننده، با ظریف‌ترین جزئیاتش مورد بررسی و سنجش قرار گیرد. مفهوم از آنِ فلسفه است و به چیزی جز فلسفه تعلق ندارد.