كارلوس فوئنتس يكي از برجسته‌ترين نويسندگان امروز امريكاي لاتين است و پوست انداختن از آثار مهم او به شمار مي‌رود. در اين رمان دو لايه را مي‌توان تشخيص داد. لايه‌ي نخستِ اين رمان تحليل و بازنمايي چهار شخصيت داستان است كه در حال سفر هستند. در حين صحبت‌هاي آن‌ها چهره‌ي امروزي آن‌ها را بازمي‌شناسيم و با بازگشت به گذشته چهره‌ي پيشين آن‌ها را مي‌شناسيم. اما در فصل پاياني كتاب در طي يك محاكمه، چهره‌هايي از شخصيت‌هاي رمان ارائه مي‌دهد كه كاملا ناشناخته است. شخصيت‌هاي رمان سيال و متغيرند؛ مكان‌ها نيز در طول روايت جا عوض مي كنند و همه چيز حتي خود رمان و راوي هم مدام در حال پوست انداختن هستند. پوست انداختن رمان حادثه نيست، رمان تفكر است. خواننده با گزينه‌هاي مختلف روبه‌رو مي‌شود و اين مستلزم مشاركت و دقت اوست. فوئنتس در اين رمان، علاوه بر كاوش در روان انسان‌ها، سيري شگفت در تاريخ و فرهنگ غرب دارد.