دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
| 9789644163234 |
افسانه پدران ما
160,000 تومان
کتاب افسانه پدران ما اثر سورژ شالاندن، نويسنده‌ي فرانسوي متولد 1952، پس از سي‌وچهار سال همكاري با ليبراسيون، روزنامه‌ي مشهور پاريسي، در حال حاضر عضو هيئت تحريريه‌ي كانارآنشنه، ديگر روزنامه‌ي مشهور پاريسي، است. گزارش‌هاي او درباره‌ي ايرلند شمالي و محاكمه‌ي كلوس باربي، جنايت‌كار جنگي فرانسوي، جايزه‌ي آلبر لوندر را كه مشابه جايزه‌ي پوليتزر است نصيب او كرد. وي چندين رمان دارد كه از بين آنها رمان درباره‌ي يك قول برنده‌ي جايزه‌ي مديسي، سومين جايزه‌ي معتبر ادبي فرانسه، شده است. “… پدرم به هنگام خاك‌سپاري‌اش، از هشت سال پيش مرده بود. حادثه‌ي لوكاس او را به‌كلي پريشان و بعد ضعيف كرده، سپس كشته بود. مي‌گفت سرطانِ اندوه دارد. در بيمارستان بستري شده بود. از آنجا بيرون آمده بود. ديگر نمي‌خواست بلوزهاي سفيد را ببيند، آن بويِ سكوت را احساس كند، مايل نبود هيچ چيزي در دهان، هيچ‌چيزي در كپل‌ها، هيچ چيزي در رگ‌هايش وارد كنند. ناخوش نبود، چيز ديگري بود: خسته بود. خسته از ما، خسته از گذشته‌ي خود، خسته از زندگي. در آوريل 1975 به خانه برگشت، بعد خوابيد…”. (از متن كتاب)
فقط 1 عدد در انبار موجود است
توضیحات
افسانه پدران ما
| نویسنده |
|
|
| مترجم |
|
|
| نوبت چاپ | — | |
| تعداد صفحات | 168 | |
| نوع جلد | شوميز | |
| قطع | رقعی | |
| سال نشر | —– | |
| سال چاپ اول | 1403 | |
| موضوع |
رمان
|
|
| نوع کاغذ | —— | |
| وزن | 170 گرم | |
| شابک |
|
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.170 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: Atta.Afroozeh
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
قصه های دوست داشتنی دنیا جلد 9، هنسل و گرتل
در این داستان، با خواهر و برادر مهربانی به نام هنسل و گرتل آشنا می شویم. نامادری آنها از خرج زندگی بچه ها شکایت می کند و پدرشان آنها را در جنگل می گذارد تا خودشان غذا و جای خواب پیدا کنند. آنها به دنبال غذا از خانه پیرزن بدجنسی سر در می آورند که جادوگری بی رحم است. تصویرهای برجسته و جدا از صفحه های کتاب، تماشای آنها را جالب تر کرده است. دیدن این نقاشی های برجسته، به اندازه ی خواندن خود داستان، جذاب و سرگرم کننده است.
تینگا تینگا – جلد 3( وقتی در تینگا تینگا هوا داغ می شود)
تن تن جلد 16 – سفربه کره ماه (رحلی)
کتاب تن تن جلد 16 - سفربه کره ماه (رحلی) از مجموعه داستان های تن تن است .سفر به کره ماه در سال 1950 میلادی منتشر گردید. در این اثر هرژه از ژول‌ورن و تخیلاتش تاثیر گرفته است. این کتاب از نظر داستان‌پردازی، تعلیق، نگاه علمی تخیلی و فضاسازی بی‌نظیر و فوق‌العاده است. عناصر خشک علمی با طنز مهربان و دوست‌داشتنی هرژه، متعادل و لطیف جلوه‌گر شده‌اند. از سوی دیگر رقابت بلوک شرق و غرب برای تعمیم سلطه‌جویی به خارج از کره زمین و رقابت در تسخیر فضا به خوبی به نمایش گذاشته شده است.
چراوچگونه جلد 1، رحلی
هر يك از كتاب‌هاي اين مجموعه به موضوعي علمي يا تاريخي اختصاص دارد. در اين كتاب‌ها، پيشينه‌ي هر موضوع مورد بررسي قرار گرفته و به كمك عكس‌ها، نقشه‌ها و طرح‌ها‌ي گوناگون به پرسش‌هاي مربوط به آن موضوع پاسخ داده شده است. كتاب‌هاي اين مجموعه به‌صورت تك‌جلدي و همچنين به‌صورت مجلدهاي چندجلدي (با جلد سخت و قاب ويژه) موجود است.َ
هنر جنگ
کتاب «هنر جنگ» رساله‌ای است کهن در بابِ هنرهای رزمیِ چین باستان که تاریخِ نگارشِ آن به قرنِ پنجمِ پیش از میلاد برمی‌گردد. این اثر که آن را به استادِ هنرهای رزمیِ چینِ باستان، سان تزو یا همان استاد سان نسبت داده‌اند، مشتمل بر سیزده فصل است. که هر فصل مجموعه‌ای متفاوت از مهارت‌ها و هنرهای رزمی و کاربردشان در میدانِ جنگ و نبرد را دربرمی‌گیرد. قریب به ۱۵۰۰ سال این اثر راهنمای اصلی ِ مبارزان و تک‌آوران بوده و امپراتور شنزونگ سونگ در قالبِ مجموعه‌ای از هفت اثر ِ کلاسیکِ هنرهای رزمی، آن را گنجانده است.
این رساله‌ی اثرگذار بر هنرهای رزمی شرق و غرب، چه در نظریه و چه در کاربست، در زمینه‌های بسیار گوناگون و غیررزمیِ دیگر و حتی در عرصه‌هایی چون سیاست و ورزش و تجارت و فرهنگ، به کارگرفته و جایگاهی خاص پیدا کرده است. این کتاب با جزئیاتِ فراوان، تاکتیک و سلاح، استراژی و شرایطِ رزمی و ضوابطِ جنگیِ چینِ باستان پنج قرن پیش از میلاد شرح و توضیح می‌دهد. به علاوه سان تزو در این رساله بر اهمیتِ چیزی چون پویش و جاسوسی در میدانِ نبرد تأکید ورزیده است. آموزه‌های و استراتژی‌های او را در این کتاب، پایه و اساسِ تئوری و کاربستِ رزم در میانِ تحلیل‌گران و رزم‌آورانِ میدان‌های نبرد دانسته‌اند. ژسوت ژان ژوزف ماری آمو، این رساله را به فرانسوی ترجمه و در ۱۷۷۲ منتشر کرد که ده سال بعد، بازنشر شد. اما ترجمه‌ی نخستِ انگلیسیِ این اثر، به صورت جزئی و نه کامل، ماحصلِ تلاشِ افسری بریتانیایی به نامِ اِوِرارد فرگوسن کالثروب بوده که به سال ۱۹۰۵ تحت عنوانِ کتابِ نبرد، چاپ و منتشرش کرده است. بعدها ترجمه‌ی کاملِ انگلیسیِ آن هم بیرون آمد. رهبرانِ سیاسی و نظامیِ بزرگِ حزب کمونیسم چین همچون مائو، دایی‌مایویِ بزرگِ ژاپن، تاکدا شینگن، ژنرال‌های ویتنامی و حتی ارتش‌بدِ آمریکایی، ژنرال داگلاس مک‌آرتور، بهره‌های فراوان از آموزه‌های این اثر سترگ برده‌اند. سوای از کاربردهای رزمی و نظامی، هنرِ جنگ منبع الهام ِ بسیاری از ورزشکاران و متخصصانِ تجارت و سیاست بوده و آموزه‌های آن حتی بر پرده‌ی سینما و تلویزیون به صورت فیلم و نمایش آمده است.
نکته‌ی مهمِ این اثر مفهوم و مرادی‌ست که از واژه‌ی “جنگ” بدست می‌آید، اینکه تزو علاوه بر ماهیتِ خشن و سخت و ظاهریِ چیزی چون رزم و نبرد در میدان، به پیکار و نبرد و کنکاشی که هر فرد در زندگیِ خود با مسائل و چالش‌های پیشِ روی خویش دارد، اشاره دارد و از همین روست که می‌توان این کتاب را چندوجهی و نوعی حکمتِ رزمی دانست.
اولین تجربه های تو (جلد 3) – در استخرشنا
کتاب اولین تجربه های تو (جلد 3) - در استخرشنا، سومین جلد از مجموعه ي "اولين تجربه‌هاي تو" است. در هر يك از داستان های این مجموعه، كودكي كه شخصيت اصلي داستان است موضوعي را براي نخستين‌بار تجربه مي‌كند. شرح هر يك از اين ماجرا ها، بچه‌ها را با نكاتي آشنا مي‌كند كه همگي آنها را تجربه كرده‌اند يا به‌زودي تجربه مي‌كنند.
محصولات مشابه
اتاق افسران
جنگ پدیده‌ی غریبی است که نتیجه‌ای جز ویران‌گری، قتل انسان و نابودی زیرساخت‌های کشورهایی که گرفتارش هستند، ندارد. اما موضوعی که معمولا پس از پایان جنگ و کشتار به فراموشی سپرده می‌شود، افسردگی، در خودفرورفتگی، اضطراب و ناامیدی است که گریبان مردان و زنانی را که برای حفظ کشورشان پا در میان نبرد گذاشته‌‌اند، می‌گیرد.
آنها راوی زنده و بیدار درگیری‌ها و مبارزات مرگ‌باری هستند که روح آزرده و جسم مجروح‌شان تاب یادآوری‌شان را ندارد.
اتاق افسران، روایتی است ژرف و تکان‌دهنده از افرادی که پس از پشت سر گذاشتن تجربه‌ی جنگ، توان زندگی کردن را از دست داده‌اند. تنهایی و یاس ویران و زمین‌گیرشان کرده، در اوج استیصال آرزوی مرگ می‌کنند.
مارگ دوگن، نویسنده‌ی شناخته شده و شصت‌و‌دو ساله‌ی فرانسوی، در این کتاب تلاش کرده از طریق دیدگاه مجروحی جنگی قصه را به پیش ببرد. چهره‌ی شخصیت‌ها آسیب دیده و در یکی از اتاق‌های بیمارستان بستری و درمان می‌شوند.
راوی داستان، بعد از گذراندن شبی عاشقانه با دختری کلمانس نام، در راه وظیفه یا هدف، راهی جبهه شده، به شدت آسیب دیده و در مرکزی درمانی مداوا می‌شود: «پس از سرکشی آخرین پرستار شب، چراغ‌ها یکی‌یکی خاموش می‌شوند.
غذایی را که خورده‌ام بالا می‌آورم، چون معده‌ام از تنها کار کردن، بدون پشتیبانی دندان‌هایم خسته شده. هیچ بهبودی در وضع رو به نابودی‌ام حس نمی‌کنم. منتظرم نوزادی از آغوش پر محبت مادر و پدرش کنده شود تا جراح‌ها بتوانند فک بالااش را به من پیوند بزنند.»
نویسنده، عمق فاجعه را چنان واقعی و ملموس به تصویر می‌کشد که پشت آدمی می‌لرزد. ما آدم‌ها چه موقع می‌خواهیم از این جنایت دست‌جمعی دست برداریم؟
سه دفتر: گناه دریا، ابر و کوچه، بهار را باور کن
معرفی کتاب ابر و کوچه اثر فریدون مشیری
**کوچه سرانجام مشیری پس از چند سال معروفترین شعر خود را در 1339خورشیدی به نام «کوچه» در مجله روشنفکر به چاپ رساند. این شعر از زیباترین و عاشقانه ترین شعرهای نو زبان فارسی است.
بی تو، مهتاب شبی، باز از آن کوچه گذشتم **ابر این شاعر نام آشنای معاصر در 1340 سومین دفتر شعرش را تحت عنوان «ابر» به چاپ رساند.
شعر کوچه فریدون در این زمان شهرت باور نکردنی یافت و به زودی بر سر زبان ها افتاد. این دفتر به چاپ های بعدی نیز رسید و این شعر موجب شد که عنوان اثر به «ابر و کوچه» تغییر پیدا کند.
آلابولا
کتاب «آلابولا» نوشته‌ی زکریا قائمی است. این رمان پرسرعت و به‌شدت روایی است. قائمی تبحر خاصی در دیالوگ‌نویسی دارد و از توصیف و مکث دور است. فضای سیاسی و اجتماعی‌ای که در اثر ساخته می‌شود با امروز پیوندهای عمیق دارد و رازهای زیادی را آشکار می‌کند.
آدم‌های گوناگونی که بر اثر تغییر فضا عوض یا مرموز شده‌اند، رخ می‌نمایند و قهرمان رمان که یک عشق فیلم است می‌خواهد تا ته خط برود.
در بخشی از متن کتاب آمده است: ما اتفاقی سه نفر بودیم: یونس، فتحی، ماشال. و اتفاقی از پاییز 58 با هم رفیق بودیم. در خیال‌مان «آرزو داشتم برم، تا به دریا برسم»، اما ورق برگشت و فهمیدیم که «سرنوشتم همینه، من اسیر زمینم.» لابد اگر منتظر بمانیم، چند سال دیگر هرکدام یواشکی پشت یک سررسید یا روی بخار آینه‌ی حمام می‌نویسیم «هیچی باقی نیست ازم.» هیچ‌کدام از ما بعد از سی سال نمی‌داند کجا بود آن شبی که همدیگر را دیدیم، آش‌ولاش، کچل، غریبه. با چشمِ بسته سوارمان کرده بودند، از جایی که نمی‌دانستیم کجاست رفتیم به جایی که هیچ‌وقت نفهمیدیم کجا بوده.
رفته بودیم انقلاب کنیم، بعضی‌ها بیشýتر انقلاب کردند، ما را هم منقلب کردند. چندماهی تعطیلات به‌مان خورد: فتحی سه ماه، ماشال چهار ماه و من شش ماه بعد از انقلاب ترخیص شدیم.
آخرش رسید به اینکه غلط کردیم، غلط اضافه کردیم. به‌مان گفتند «دیگر از این غلط‌ها نکنید.» ما هم چشم‌مان را بستیم و گفتیم «چشم.»
آفتاب پرست ها
ژوزه ادوآردو آگوآلوسا که تبارش به پرتغال و برزیل باز می‌گردد در سال 1960 به دنیا آمده و روزنامه‌نویسی و نویسندگی پیشه کرده است. او در آنگولا به دنیا آمده که همواره با کودتا، درگیری‌های نظامی، نزاع‌های خونین و استعمار دست‌و‌پنجه نرم کرده است. او که رمان‌هایش به بیش از بیست‌و‌پنج زبان ترجمه شده تحت تاثیر ادبیات آمریکای لاتین و نزدیکی اش به آفریقا می‌نویسد.
«آفتاب‌پرست‌ها»، رمانی شگفت‌انگیز است. روایت زندگی فلیکس ونتورا و آفتاب‌پرست یا بزمجه‌ای است که در خانه‌ای رو به زوال سکنا دارند و هر کدام روایتی غریب را از سر می‌گذرانند. ونتورا مرد زالی است که خاطره و گذشته می‌فروشد تا بورژواهای بی‌هویت را هویتی بخشد و بزمجه‌ی داستان نیز بورخس، نویسنده‌ی سرشناس آرژانتینی، است.
زندگی این دو، جز وقت تماشای غروب، فقط در رؤیا به‌هم می‌رسد و این رؤیابافی‌ها است که پیرنگ اصلی داستان را پیش می‌برد. این رؤیاهاست که جادو و واقعیت را یکی می‌کند و ناتوانی در ارتباط میان این دو را رفع می‌سازد.
هویت مهم‌ترین مفهوم آفتاب‌پرست‌هاست. هویتی که به دست آوردن و ساختنش همان اندازه برای مشتریان ونتورا اهمیت دارد که برای آگوآلوسای نویسنده و سایر آنگولایی‌ها و آفریقایی‌ها. آنگولا از آخرین کشورهای رهیده از استعمار غرب است.
اما در آفتاب‌پرست‌ها این موضوع زیر قدرت جادو و استعاره جان می‌گیرد و تاریخ و ادبیات چون دو دوست ناتوان به‌هم می‌رسند و مبدل به واقعیتی می‌شوند که شبیه زندگی ارواح و اشباح سرگردانی است که دربه‌در یافتن جسمی برای حیات‌اند.
آذر شهدخت پرويز و ديگران
مرجان شیرمحمدی، بازیگر و نویسنده، پیش از آن‌که قصه‌نویسی را از ابتدای دهه‌ی هشتاد شمسی شروع کند، در سینما و تلویزیون ایران حضور فعالی داشت. اما انتشار نخستین مجموعه داستان‌اش، بعد از آن شب، و کسب جایزهی هوشنگ گلشیری باعث شد نام‌اش به عنوان داستان‌نویس جوان و با استعداد بر سر زبان‌ها بیفتد. او از آن زمان تاکنون سه مجموعه داستان و یک رمان منتشر کرده است. تازه‌ترین اثر او رمان «آذر، شهدخت، پرويز و ديگران» قصه‌ی خانواده‌ای سینمایی است که گرفتار زندگی واقعی شده‌اند.
روزی خانم شهدخت فیروزکوهی به محل فیلم‌برداری شوهرش، پرویز دیوان‌بیگی، می‌رود و از اتفاق با عوامل فیلم او آشنا می‌شود و همین آشنایی مسبب حضور او در سینما و درخشش و شهرتش می‌شود. اما این شهرت و موفقیت موجب ناراحتی همسرش می‌شود. پرویز دیوان‌بیگی، بازیگر سرشناس تئاتر و سینماست که سال‌ها پیش از این با شهدخت فیروزکوهی ازدواج کرده. این آغاز ماجرای خانواده‌ی ایشان است که با قهرها و شادی‌ها و خوشی‌های مختلف پی گرفته می‌شود.
آذر، دختر خانواده، نیز از فرنگ بازمی‌گردد و این‌گونه داستان زن و شوهر با قصه‌ی فرزندان‌شان گره می‌خورد و هر کدام برای دیگری نگران می‌شود و همه می‌کوشند تا از فرصت در کنار هم بودن بیشترین لذت ممکن را ببرند و در نهایت باز هم زندگی به مدار سابق بازگردد و باز همان امور و همان کارها و همان دل‌نگرانی‌ها. اما همیشه عواملی بیگانه با احساسات ما در امور دنیوی دخالت می‌کنند. و نه فرشتگان یا شیاطین بلکه حتی برف زمستان، حتی محبت دیگری یا آرزوهای او.
آدم ما در باليوود
معرفی کتاب آدم ما در بالیوود اثر کریم نیکو نظر
"آدم ما در بالیوود" کتابی است از "کریم نیکونظر" که در آن "زندگی پرماجرای رژیستور مشهور پرفسور اوانس اوهانیان اوگانیانس رضا مژده" را به خوانندگان معرفی می‌کند. در میانه‌ی دهه‌ی بیست میلادی، یک جوان ارمنی-ایرانی به نام "اوانس اوهانیان (اوگانیانس)" که در آکادمی سینمایی مسکو رشته‌ی فیلم خوانده بود، به ایران بازگشت. هدف او ایجاد صنعت سینما در کشور بود.
"اوانس اوهانیان" از آنجایی که شروع هیچ تولیدی را بدون متخصصان آن رشته ممکن نمی‌دانست، تصمیم گرفت مدرسه‌ای در تهران راه‌اندازی کند. در عرض پنج سال موفق شد اولین مدرسه را با عنوان پرورشگاه آرتیستی سینما اداره کند. بازیگری و اجرا، به جای تولید فیلم، سنگ بنای این موسسه بود.
"اوانس اوهانیان" دو فیلم صامت با نام‌های "آبی و رابی" و "حاجی آقا آکتور سینما" را روی پرده برد. "آبی و رابی" مستقیما بر اساس بازی‌های طنز زوج سینمای دانمارک پت و پاترسون طراحی شده بود که ایرانی‌ها این زوج را بارها در سینما دیده بودند و از آنها خوششان آمده بود. "آبی و رابی" با استقبال خوبی از سوی منتقدان و مردم مواجه شد.
فیلم دوم او ساخته‌ای انعکاسی درباره یک فرد سنت‌گرا بود که به سینما بدگمان است، اما در پایان داستان اهمیت هنر فیلم را تشخیص می‌دهد. متاسفانه فیلم در گیشه خوب ظاهر نشد و نقص فنی و دیگر مسائل، چشم‌انداز سودرسانی آن را دچار تنزل کرد. "اوانس اوهانیان" پس از شکست در دومین فیلمش نتوانست هیچ پشتوانه‌ای برای فعالیت‌های بعدی پیدا کند
به این ترتیب ایران را به مقصد هند ترک کرد و در کلکته به تحصیلات خود ادامه داد. سپس در سال 1947 به ایران بازگشت و هفت سال بعد در آنجا درگذشت. "کریم نیکونظر" در کتاب "آدم ما در بالیوود"، "زندگی پرماجرای رژیستور مشهور پرفسور اوانس اوهانیان اوگانیانس رضا مژده" را با جزییات بررسی می‌کند.
آداب خداحافظي
پشت جلد کتاب آمده است:
حسین سناپور: شرح احوال نوشتن؛
متولد۱۳۳۹. شروع داستان نویسی و نوشتن نقد داستان و نقد فیلم و گاهی فیلم نامه های کوتاه از ۱۳۶۳. چاپ کردن این نوشته ها در نشریات مختلف در هم سال ها و تا سال ها بعد از حدود سال ۱۳۷۲ تا هفت سال بعد روزنامه نگاری در بخش های ادب و هنر چهار روزنامه.
تدریس داستان نویسی از سال ۷۹ تاکنون. اولین کتاب های چاپ شده، داستان های بلندی برای نوجوانان: پسران دهکده (۱۳۶۹، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولانی (۱۳۷۱، انتشارات کانون پرورش فکری). رمان نیمه ی غایب (۱۳۷۸، نشر چشمه)، برنده ی اولین دوره ی جایزه ی مهرگان و همین طور جایزه ی يلدا (این یکی را به طور مشترک)، تا سال ۸۸ پانزده بار چاپ و بعد از آن لغو مجوز شده است.
انتشار رمان ویران می آیی (۱۳۸۲, نشر چشمه)، نامزد جایزه های بنیاد گلشیری و یلدا می شود و تا سال ۹۱ شش بار چاپ شده است. آخرین رمان های منتشر شده شمایل تاریک کاخ ها (۱۳۸۸ نشر چشمه) و لب بر تیغ (زمستان ۱۳۸۹، نشر چشمه)، رمان درد نیز از او آماده ی انتشار و منتظر دریافت مجوز است.
انتشار دو مجموعه داستان با گارد باز (۱۳۸۳، نشر چشمه)، سمت تاریک کلمات (۱۳۸۴، نشر چشمه) که دومی برنده ی جایزهی بنیاد گلشیری شده است. از کتاب های غیر داستانی؛ دو مجموعه مقاله در زمینه ی داستان نویسی (ده جستار داستان نویسی در سال ۱۳۸۳ - و جادوهای داستان در سال ۱۳۸۷، هر دو در نشر چشمه)، کتاب یک شیوه برای رمان نویسی و همین طور گردآوری مجموعه مقالاتی دربارهی آثار هوشنگ گلشیری به نام هم خوانی کاتبان (۱۳۸۰، نشر دیگر).
سیاهه ی من (۱۳۸۹، نشر چشمه) و خانه ی این تابستان (۱۳۹۲، نشر زاوش) مجموعه شعرهای دیگر او هستند.
آخرين روياي فروغ
کتاب «آخرین رویای فروغ» نوشته‌ی سیامک گلشیری، نویسنده و مترجم ایرانی است. گلشیری رمانهای بسیاری نوشته که بعضی از آنها از پرخوانندهترین رمانهای ایرانی‌اند و جوایز متعددی را از آن خالق خود کرده‌اند.
او در جایی گفته که دوست دارد در آثارش ناظر مطلق باشد و بگذارد تنها صدای شخصیتهایش به گوش خواننده برسد. گلشیری در رمانی که پیش روی شماست، بهخوبی این شگرد را به کار گرفته است. آدم‌های داستان در شبی طولانی، در موقعیتی ناب و بحرانی، در کنار هم قرار میگیرند و بیآنکه قصدش را داشته باشند، به حرف میآیند؛ حرفهایی که شاید هرگز در زندگی روزمره و ملالآورشان به زبان نیاوردهاند.
سیامک گلشیری در این رمان تماما نمایشی، تصویری محض از انسانهایی به تماشا می‌گذارد که سرشار از عشق و نفرتاند؛ عشقهایی که گمان می‌کنند هرگز به آن دست نیافتهاند و نفرتی که گاهی احساس می‌کنند قلب و روحشان را احاطه کرده است.
در بخشی از رمان می‌خوانیم: «داشتم خیلی آهسته می‌راندم. نگاهم به دیوار ویلایی بود که از جلوش رد می‌شدیم/ می‌خواستم همین‌جا توی ماشین قضیه را تمام کنیم. دوست نداشتم بیشتر از این کش پیدا کند. آذر گفت، خودش هم که می‌خواست، نباید می‌آوردنش. اگه یه ذره عقل توی کله‌هاشون بود، نباید قبول می‌کردن با این حال بیارنش این‌جا.»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.