درآمدی بر نظریه‌ی معرفت

کتاب "سه رساله‌ی پیشانقدی" مجموعه‌ای از آثار اولیه‌ی ایمانوئل کانت، فیلسوف برجسته‌ی آلمانی، است که پیش از نگارش آثار نقدی مشهورش به رشته‌ی تحریر درآورده است. این رساله‌ها نمایانگر تحول فکری کانت از دوره‌ی ادبی و حکیمانه به دوره‌ی فلسفی و نقدی او هستند. این کتاب شامل سه رساله است که هر یک به دوره‌ای خاص از زندگی فکری کانت اشاره دارند: 1. **کانت ادیب**: در این دوره، کانت به نگارش آثاری با سبک ادبی و شیوه‌ای بازیگوشانه می‌پردازد. نمونه‌ای از این آثار، کتابچه‌ای با عنوان «مشاهداتی دربارهٔ احساس زیبایی و شکوه» است که در سال ۱۷۶۴ منتشر شد. 2. **کانت حکیم**: در این مرحله، کانت به موضوعات اخلاقی و انسان‌شناسی می‌پردازد و دیدگاه‌های خود را در زمینه‌هایی مانند تفاوت‌های جنسیتی، ازدواج، اقوام و نژادها مطرح می‌کند. این دوره نشان‌دهنده‌ی دگردیسی تدریجی کانت در دهه‌ی ۱۷۶۰ است که او به میانه‌ی عمرش می‌رسد. 3. **کانت فیلسوف**: در این دوره، کانت به تبیین دستگاه فلسفی خود می‌پردازد که بعدها در نقدهای مشهورش به اوج می‌رسد. آرای او در زمینه‌ی اخلاق و انسان‌شناسی در گذر ایام تغییرات قابل‌توجهی داشته‌اند که در این رساله‌ها منعکس شده است. این رساله‌ها نمایانگر مسیر پرپیچ‌وخمی هستند که کانت برای رسیدن به نقدهای دو یا سه دهه‌ی بعدی خود پیموده است. مطالعه‌ این آثار به درک بهتر تحول فکری کانت و چگونگی شکل‌گیری نظام فلسفی او کمک می‌کند. به‌ویژه، آرای او در زمینه‌ی اخلاق و انسان‌شناسی، مانند نگاه او به زنان و مردان، زناشویی، اقوام و ملل، و نژاد، در گذر زمان تغییرات اساسی داشته‌اند که در این رساله‌ها قابل‌مشاهده است. این کتاب برای پژوهشگران حوزه‌ی فلسفه، به‌ویژه علاقه‌مندان به فلسفه‌ی کانت، منبعی ارزشمند است. همچنین، مطالعه‌ی آن برای افرادی که به تاریخ تحول اندیشه‌های فلسفی در قرن هجدهم علاقه‌مند هستند، توصیه می‌شود.

این کتاب به یک مشکل خاص می پردازد و آن راه ها و ابزارهایی است که من به وسیله آنها ناراحتی و اضطراب را دفع می کند و بر رفتارهای تکانشی، تأثیرات و تمایلات غریزی کنترل می کند. این کمک بزرگی به روانشناسی روانکاوی است. آنا فروید کوچکترین فرزند از شش فرزند زیگموند فروید است و تنها کسی که در 3 دسامبر 1895 در وین به دنیا آمد. او با شروع زندگی حرفه ای خود به عنوان معلم مدرسه، به عضویت انجمن روانکاوی وین درآمد. در سال 1922. او علاقه مادام العمر به آموزش را حفظ کرد و مشارکت های گسترده او در این زمینه با مشارکت های همه جانبه حقوق خانواده، اطفال، و همچنین روانشناسی روانکاوی، عادی و غیرعادی مطابقت داشت. کار او در وین با اشغال نازی ها به پایان رسید و او در سال 1938 با والدینش پناهگاهی در لندن پیدا کرد. پدرش در سال بعد درگذشت، اما آنا فروید سنتی را که در کار خود به عنوان عضوی از بریتانیا آغاز کرد، حفظ کرد. خدمات او به روانکاوی با اعطای جایزه CBE در سال 1967 و تعداد زیادی دکترای افتخاری در دو سوی اقیانوس اطلس، از جمله به عنوان ژست جبران، دکترای افتخاری از دانشگاه وین به رسمیت شناخته شد. او در 9 اکتبر 1982 درگذشت.