معرفی کتاب آیینه در برابر خورشید (دیدار و شناخت زندگی استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی)
… برای خودم نیز باورکردنی نبود که دکتر مهدوی تن به چنین گفتوگویی بدهد و یک چنین اثر خواندنی و جذابی را به وجود آورد. من دکتر مهدوی را نمونهی یک ایرانی دانشمند و ایدهآل میدانم. دکتر مهدوی از نظر من مظهر ایمان در معنی خالص و زلال آن است. این همه دانش و جهاندیدگی و نشست و برخاست با همهنوع مردم، در ایران و فرانسه و آمریکا، هیچ نتوانسته است کوچکترین خدشهای در تجربهی روحی و ایمانی او ایجاد کند. … دکتر مهدوی، بی هیچ اغراق، میتواند بهعنوان یک منتقد فیلم در سطح جهانی، دربارهی یک اثر سینمایی اظهار نظر فنی کند. با همهی تسلط حیرتآورش به ادبیاتِ عرب و فرهنگ اسلامی، یکی از برجستهترین فرانسهدانان ایران است، فرانکوفنِ به معنی دقیق کلمه par excellence. تمام رمانهای بزرگ عالم را خوانده است و دربارهی آنها میتواند به گونهای حرفهای اظهار نظر انتقادی و تطبیقی داشته باشد. به دلیل این دو ویژگیِ سینماشناسی و رمانشناسی، دکتر مهدوی در نقل وقایع استادی خاصی دارد؛ آنچه به دست آمده است و من آن را با لذت، و گاه با گریهی شوق، خواندم، اثری است در نوعِ خود بیمانند.برگرفته از یادداشت دکتر شفیعی کدکنی
آیینه در برابر خورشید (دیدار و شناخت زندگی استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی) - انتشارات نی
رویداد هرچه غیرمنتظرهتر باشد باید کوشش بیشتری صورت گیرد تا تبیینی برای آن یافته شود. تبیینِ جنبشهای اعتراضی دشوارتر است زیرا این جنبشها با انتظاراتی که از رفتارهای اجتماعی معمول و متعارف میرود تفاوت بنیادی دارند. ازاینروست که پیشبینی اینگونه جنبشها پیش از وقوع از دشوارترین مسائلِ پیش روی علوم اجتماعی است: کشف قواعدِ بیقاعدگی ــ یعنی قواعدی که اساس رفتارهای ناقض قواعداند. جنبشهای اعتراضیِ تودهای که هدفشان تسخیر دولت است و ”انقلاب” خوانده میشوند مثال اعلای رویدادهای نقضکنندهی قواعداند. انقلابها هرچه عظیمتر بودهاند یافتن و ساختن تبیین مناسب برای آنها نسلها طول کشیده است. میشود گفت همین هم یکی از ملاکهای عظمتشان است. انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه، که نابترین نمونهی انقلابهاست، همچون آزمونِ هیپنوتیسمیِ رورشاخ بیش از دویست سال است که پژوهشگران را به خود مشغول داشته است. هر نسلی داوری خود را داشته، معنایی تازه به آن داده، تبیینهای نسل قبل را ناکافی یافته و تبیینهایی جدید پیش نهاده است.ص ۲۳-۲۴ کتاب
گفتوگو با رامین کریمیان، مترجم کتاب ناگهانانقلابيك انقلاب كاملا مردميماهرخ ابراهيمپور- محسن آزمودهدر بادي نظر ممكن است چنين به نظر برسد كه با گذشت 43 سال از انقلاب بهمن 1357، همهی حرفها راجع به آن زده شده و آحاد جامعه و به خصوص اهل نظر و دغدغهمند، راجع به آن تبيين و ديدگاهي معين دارند. كثرت فيلمها، مصاحبهها، گفتوگوها، كتابها، مقالات و خاطرات ممكن است اين تصور را پديد آورد كه گويي همه چيز را راجع به اين رويداد مهم تاريخي در نيمهی پاياني سدهی بيستم ميلادي ميدانيم و چيزي نميتوان به آن افزود. اما واقعيت چيز ديگري است. اين روزها، به خصوص نسل سوم و چهارم پس از انقلاب، به رغم انباشت دادهها و اطلاعات، درك مستدل و روشني از اين واقعه ندارند و طنين اين ابهام را در پرسشهايي كه از نسلهاي پيشين مطرح ميكنند، ميتوان شنيد، وقتي میپرسند كه چرا انقلاب كرديد؟ يا چه كساني انقلاب كردند؟ كتاب ناگهان انقلاب، اثر تحقيقي چارلز كورزمن يك پاسخ دقيق و تا حدودي قابل قبول به اين پرسش ها ارائه ميكند، اگرچه روشن است كه نميتوان و نبايد تنها به آن اكتفا كرد و بايد آن را تنها يك منظر روشنگر به انقلاب 57 قلمداد كرد، همچنان كه انبوه آثار تحقيقي پژوهشگران پيشين مثل نوشتههاي پژوهشگراني چون حسين بشيريه، يرواند آبراهاميان، فرد هاليدي، همايون كاتوزيان، نيكي كدي و… در كنار كتابهاي خاطرات و روايتهاي تاريخي و تصاوير و مصاحبههاي مكتوب و شفاهي، هر يك وجه يا وجوهي از اين واقعه را آشكار میسازند.
ناگهان انقلاب - انتشارات نی
در طول دو سال گذشته، بسیار سفر کردهام. شهرهای بسیاری را دیدهام و کلیساها، موزهها، باغها، و قصرهای بسیار. این دیدارها ملغمه غریبی از احساسات و تأثرات در من برجای گذاشته است، و علیالخصوص این احساس شک را که در کجا باید منتظر دیدن چه چیزی باشم. احساس شک حاصل خاطرات بد نیست؛ احساس شک حاصل این است که بهندرت وقت آن را پیدا میکنم که رابطهای با این شهرها برقرار کنم. هر شهری مثل یک آدم است: اگر رابطه اصیلی با آن برقرار نکنیم، فقط نامی بر جای میماند، یک شکل و صورت بیرونی که خیلی زود از حافظه و خاطرهمان میرود و رنگ میبازد. برای برقرار کردن چنین رابطهای، باید بتوانیم شهر را با دقت ببینیم و شخصیت خاص و استثنایی آن را دریابیم، آن «من» شهر، روح شهر، هویت آن، و شرایط زندگی آن که در طول زمان و در عرض مکان آن پدید آمده است. پراگ شهری رازآلود و پرهیجان است که با حال و هوایش، با مخلوط غریب سه فرهنگش الهامبخش خلاقیت افراد بسیاری شده است. سه فرهنگی که چندین دهه، یا حتی قرنها در این شهر در کنار هم میزیستهاند.
معرفی کتاب موقعیت صاحبان صنایع در ایران عصر پهلوی (زندگی و کارنامه علی خسروشاهی)
زندگی تجار و صاحبان صنایع همواره پر از ابهام و سرشار از قضاوتهای ارزشی و ایدئولوژیک بوده است. کتاب حاضر کوششی است تا برخی از این زوایا را از درون شرححال و فعالیتهای تجاری و صنعتی علی خسروشاهی ـ از بنیانگذاران شبکهی توزیع، فروش و بازاریابی مدرن در صنعت بیسکویت و شکلاتسازی ـ روشن کند. وی در خانوادهای تجارتپیشه در تبریز بهدنیا آمد و با گسترش فعالیتهای توزیع و فروش به تولیدات صنعتی روی آورد و بنیانگذار گروه صنعتی مینو بود که در خاطرهی چشایی مردم نقش بسته است. با این حال، کمتر کسی است که از فرازوفرود این فعالیتها اطلاع داشته باشد. مطالعهی این شرححال نهتنها میتواند تا حدی معمای توسعهنیافتگی ایران را از پسِ پردهی وضعیت زندگی کارآفرینان و صنعتگران ازجمله علی خسروشاهی نشان دهد، بلکه اهمیت تحقیقات تاریخی را جایگزین برخی کوتهبینیها به کنشهای اقتصادی آنها میکند. بهعلاوه، مطالعهی این شرححال به یافتن الگویی بومی برای مدیریت اقتصاد در بخش خصوصی و کارآفرینی نیز کمک میکند. همچنین، کتاب پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فعالیتهای صنعتی در ایران معاصر را نیز به تصویر کشیده است.
موقعیت صاحبان صنایع در ایران عصر پهلوی (زندگی و کارنامه علی خسروشاهی) - انتشارات نی
معرفی کتاب پیکان سرنوشت ما (با بهرهگیری از نوشتهها و خاطرات احمد خیامی)
کتاب پیکان سرنوشت ما که براساس نوشتهها و خاطرات احمد خیامی، از بنیانگذاران شرکت کارخانجات ایرانناسیونال و فروشگاههای زنجیرهای کوروش، نوشته شده، از جهات بسیاری خواندنی و باارزش است. از جمله، نخست اینکه بسیاری از روایتهای این کتاب بهطور کلی دربردارندهی دروس و آموزههای فراوانی برای علاقهمندان به کارآفرینی بومی است. دوم اینکه روایتکننده برخی اصول مهم اخلاق تجاری و رفتار صنعتی و همچنین چگونگی رعایت آنها را توضیح داده است.
روایتهای احمد خیامی گوشههای ثبتنشده در تاریخ توسعهی صنعتی ایران را روشن میکند؛ نتیجهی تحقیقات زیادی را به زیر سؤال برده و به چالش میکشد؛ و سؤالات و موضوعات متعددی را مطرح میکند. اما بیشک روایتهای این کتاب زمینهی مطالعات بیشتری را بهویژه در مورد صنعت خودروسازی در دههی ۱۳۴۰ شمسی، که دورهی طلایی اقتصاد ایران در آن رقم خورده است، فراهم میکند.
خاطرات احمد خیامی، روایتهای کارآفرینی است که به همراه برادرش یکی از بزرگترین واحدهای صنعتی بخش خصوصی را با تمام فراز و نشیبهای موجود در زمینهی اقتصادی و سیاسی توسعه دادهاند. این خاطرات دربردارندهی نکاتی ارزنده برای محققان است. این کتاب موضوعات زیادی را که در مورد شرکت کارخانجات ایرانناسیونال مبهم باقی مانده بود روشن میکند و بحثهای جدید را که در صنعت خودروسازی و تاریخ اقتصادی و اجتماعی ایران به میان خواهد آورد.
پیکان سرنوشت ما (با بهرهگیری از نوشتهها و خاطرات احمد خیامی) - انتشارات نی
ما در سال ۱۳۴۵ حدود ده نفر با درجهی دکتری، اغلب از دانشگاههای آمریکایی، در دانشکدهی علوم و ادبیات دانشگاه شیراز جمع شده بودیم. هفت نفرمان با هم مشورت کردیم که دورهی فوقلیسانس پیشنهاد بدهیم…
گروه مشاور پنسیلوانیا با این پیشنهاد موافق نبود؛ حق هم داشتند. استدلال میکردند که این دانشگاه هنوز خیلی جوان است و نمیتواند از عهدهی نگهداری استاندارد بربیاید. هر دو طرف روی نظرمان تأکید کردیم و مآلاً رئیس دانشگاه طرف ما را گرفت…
دو سال بعد از تأسیس دکتری فیزیک شیراز، به فکر تحصیلات تکمیلی زنجان افتادم. از سه نفری که در دورهی اول در شیراز گرفته بودم هنوز هیچکدامشان فارغالتحصیل نشده بودند که هیچ، بلکه پنج نفر دیگر هم در دورهی دوم گرفته بودم… مسئولین دانشگاه شیراز را راضی کردم که بین زنجان و شیراز رفتوآمد کنم و هر دو کار را انجام بدهم. به این ترتیب، بهمدت هفت سال، هر دو هفته یکبار، چهار روز به شیراز میرفتم. روز پنجشنبه میرفتم تهران و از آنجا به شیراز، تا دوشنبه درس میدادم، دوشنبه عصر برمیگشتم تهران و از آنجا میآمدم به زنجان.
برگرفته از متن کتاب
علوم پایه زنجان (داستان بنیانگذاری مرکز تحصیلات تکمیلی) - انتشارات نی
گوشهاى دور نشستهام، دور از ديگران، دور از خودم، در فكر آن خوابم كه از من گذشت، خوابى از ميان خوابى ديگر؛ تو زندهاى؟ كى اتفاق افتاد؟ حافظهام در برابر اين تهديد يارى مىكند؟ آيا سوسن گذشتهها مىتواند اين شمشير مرصع به موشك را بشكند؟ و چرا او… چرا او؟ چرا بايد از ترانهٔ ترانهها سوسن برويد، كه همو خورشيد و ماه را پشت ديوارهاى اريحا نگه داشته تا گاه كشتار طولانىتر شود؟
حافظهای برای فراموشی: بیروت، اوت، 1982» اثر محمود درویش، آمیزشی از نثر و شعر است که در مورد تراژدی جنگ و انعطافپذیری روح انسان تأمل کند. این کتاب که در طول جنگ داخلی لبنان و تهاجم اسرائیل به لبنان در سال 1982 نوشته شده است، احساسات و تجربیات شدید زندگی در یک محاصره طولانی را به تصویر میکشد.
محمود درویش، یکی از مشهورترین شاعران جهان عرب، از پسزمینه بمباران بیروت توسط اسرائیل برای کشف مضامین حافظه، هویت و مقاومت در اشعار خود استفاده میکند. بخش اعظمی از این کتاب در 6 آگوست 1982 نوشته می شود، تاریخی که با روز حملۀ اتمی آمریکا به هیروشیما یکی است و لایهای عمیق از طنین تاریخی جنگ را به روایت میافزاید. او ویرانی بیروت در محاصره اسرائیل را به وضوح توصیف میکند. صدای جتهای جنگی، تخریب ساختمانها و حضور دائمی مرگ، فضای دلخراشی را ایجاد میکند. درویش با نوشتار منظوم خود عوارض جسمی و روانی جنگ را بر ساکنان شهر را به تصویر کشیده است.
عنوان متناقض کتاب، «حافظهای برای فراموشی»، منعکسکننده موضوع اصلی کتاب است: مبارزه بین به خاطر سپردن و فراموش کردن. محمود درویش با تناقض بین نیاز به یادآوری جنایات جنگی و آرزوی فراموش کردن آن دردها دست و پنجه نرم میکند. این بحث در بافت وسیعتر تاریخ فلسطین و لبنان نیز معنا پیدا میکند، جایی که حافظه جمعی نقش مهمی در هویت و حفظ مقاومت دارد. به عنوان یک شاعر فلسطینی که در تبعید زندگی میکند، تأملات محمود درویش درباره «هویت» عمیقا شخصی و درونی است.
او به این میپردازد که آواره بودن به چه معناست و چگونه تبعید باعث شکلگیری احساس متفاوتی در فرد از خودش میشود. او از تعلق خاطر و اشتیاق برای وطنی سخن میگوید که دائما در معرض تهدید است. وی به نقش نویسنده در زمان جنگ میاندیشد و محدودیت کلمات را در مواجهه با خشونت و تخریب جنگ را زیر سوال میبرد. محمود درویش در این کتاب، مسئولیت نویسنده برای شهادت دادن در برابر تاریخ و مقاومت از طریق عمل نوشتن را برجسته میکند.
حافظهای برای فراموشی (اوت، بیروت، ۱۹۸۲) - انتشارات نی
در فاصلهی دو نقطه اتوبیوگرافی ایران درّودی، نقاش ایرانی است. او در این کتاب ماجرای زندگی خود را از هنگام تولد شروع کرده است و نکته به نکته تمامی آنچه شخصیت وی را ساخته است به زبانی ساده بازگو میکند. لابهلای صفحات کتاب به مناسبت موضوع تصاویری از تابلوهای نقاش بهچاپ رسیده است.
تا این مرحله از زندگی دانستهام که میباید کولهبار غمها و دلتنگیها را بر زمین گذارد و به استقبال آینده رفت حتی اگر این آینده یک روز یا یک ساعت یا فقط یک لحظه باشد. مطمئن هستم بهترین لحظه، لحظهی بعدی زندگیام خواهد بود. شاید لحظهی بعدی، نوید خلق اثری باشد که هنوز نیافریدهام. ولی در لحظهی بعدی، اثری به ابعاد آرزوهایم، اثری به رنگ عشقهایم، اثری به شفافیت تمام آینهها، خلق خواهم کرد و سپس این اثر را در بالاترین نقطهی آسمان بر خواهم افراشت تا تصویر تمامی این جهان در آن انعکاس یابد.