حدیث نو اندیشان دینی
معرفی کتاب حدیث نو اندیشان دینی
این کتاب شرح آرا برخی از متفکرانی است که بر آنند تا رحمت دینداری را به تصویر کشند. افرادی که می کو شند تا نه تصلبی به برداشت های گذشتگان نان دهند و نه به تمامه پشت پا بر آن نهند؛دین و دینداری را نه زنجیری به پای دینداران،که نردبانی برای عروج به آسمان معرفی کنند.یکی ابوالقاسم فنائی است که اخلاق را بر کشیده و از تقدم آن بر فهم دینی سخن به میان آورده است . او ه تصویر کشیده که اگر به زیور اخلاق مزین نیستی و گام در وادی دین نهاده ای ثمرات مبارکی به ارمغان نخواهی آورد.دیگری آرش نراقی است که نشان داده است در زمانه ای که از چرخ فلک سنگ پرسش های ایمان سوز می بارد و کمتر موضعی از دین است که به کلوخی حوالت داده نشود، می توان دل قوی داشت و به هر سوال و پرسشی خانه ویران نکرد و بنای دینداری را در همین جهان سرعت زده، همچنان استوار نگه داشت.و آن سوم سروش دباغ است.وی بر آن است که می توان به منظومه ای دل سپرد که هم سهم باورمها دینی را می نهد و هم خرد را پاس می دارد؛هم معنویت را وجهه همت ساخته است و هم می تواند رغبت دینی را در عصر مدرن به همراه آورد.این اندیشمندان متاخر اینک حدیث خویش را باز گفته اند. حدیثی که می توان آن را شنید و متاعش را سنجید حدیث نو اندیشان دینی،یک مسل پر از عبدالکریم سروش!
دولت در جامعه
معرفی کتاب دولت در جامعه:
جوئل میگدال اندیشمند برجسته ای که میان اندیشه ورزان علوم سیاسی بیش از هر چیز با اثر درخشان جوامع قوی و دولت های ضعیف شناخته شده،در این کتاب و در ادامه همان خط فکری به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا در عالم واقع فاصله زیادی بین ادعاها و سیاست های دولت ها و عنلکرد آنها برای تغییر جوامع شان وجود دارد.برای پاسخ به این پرسش میگدال بحث ماهیت دولت و نحوه ارتباطش با جامعه را مطرح نموده و در تلاشی قابل تحسین تعریف کلاسیک و بر از دولت را به چالش می کشد. وی در رویکرد خود که آن را دولت در جامعه می نامد،استدلال می کند که تعریف آرمانی و بر از دولت در عالم واقع و به ویژه در بسیاری از کشورهای جهان سومی به هیچ وجه مصداق ندارد.میگدال با استدلال قوی نشان می دهد که دولت ها نهادهایی منسجم و یکپارچه که انحصار اعمال اقتدار شروع را در اختیار دارند،نیستند.بلکه بازیگران نسبتا محدود شده ای هستند که همواره در جامعه با دیگر بازیگران برای نفوذ و سلطه رقابت می کنند.دولتها نه تنها درون خود دچار شقاق هستند،بلکه اقتدارشان را نیز با دیگر بازیگران در جامعه قسمت نموده اند.ماهیت دولت ها و جوامع ثابت نیست و این دو در تعاملاتشان به طور متقابل به یکدیگر شکل داده و همدیگر را دگرگون می سازند. در مجموع،این کتاب درکی عمیق از ماهیت دولت در کشورهایی نظیر ایران می دهد و مترجم مطالعه آن را اکیدا به همه اساتید و دانشجویان علوم سیاسی،جامعه شناسی و به ویژه جامعه شناسی سیاسی توصیه می کند.
کند و کاوی آسیب شناسانه در نظام انتخابات
معرفی کتاب کند و کاوی آسیب شناسانه در نظام انتخابات
این کتاب که اوراقش شما را به خواندن موضوعی به نام انتخابات دعوت میکند، حقیقتا به بررسی و تأمل و مداقه در مقولهای بسیار مهم به لحاظ کارشناسی پرداخته است. به ویژه از منظری که نویسنده به قانون انتخابات و نظام برآمده از آن پرداخته، و در معرض نقد و واکاوی و آسیب شناسی قرار داده است. شاید بتوان گفت که کمتر اثر دیگری از چنین منظری به آسیبشناسی و برملا نمودن کاستیهای قانون و نظام انتخابات و کم و کیف اصلاح آن پرداخته باشد. از طرفی دیگر، تردید نمیتوان کرد که قانون انتخابات را میتوان بعد از قانون اساسی با کمی تسامح، قانونی خاص و یا مادر قلمداد نمود و از آن به منزله مهمترین قانون که در واقع چارچوبی شکل دهنده برای رقم زدن سرنوشت آحاد مردم ایران و اداره امور کشور در تمامی ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران است، یاد کرد. به تعبیری دیگر، قانون انتخابات پس از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مهمترین قانونی است که با تکیه بر آن، میتوان به پیریزی و بنا نمودن ساختمان اداره کشور و...
اولین رئیس جمهور
معرفی کتاب اولین رئیس جمهور اثر محمدجواد مظفر
سال ها پیش، مردم ایران به پای صندوق های رای رفتند، تا اولین رئیس جمهور کشور را انتخاب کنند. اهمیت این حادثه از آنجا ناشی می شد که در فردای فروپاشی دیر پاترین نظام سلطنتی در جهان به وقوع می پیوست. برای مردم و رهبری انقلاب اینکه چه کسی اولین ریئس جمهور ایران باشد محل تامل بسیار بود. پنج گفتگوی انجام شده که در این کتاب آمده، حاصل دغدغه گروهی از نسل جوان در آن سال های پر تلاطم است: جوانانی که دبیر خانه شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران را اراده می کردند. خواننده از میان مطالب این کتاب با نگرش ها، فضای سیاسی و صف بندی های تفکرات حاکم در آن زمان آشنا خواهد و بسیاری نا گفته ها و نانوشته ها را در آن خواهد یافت. در اهمیت این کتاب همین بس،که می دانیم سرانجام اولین رئیس جمهور ایران چه شد.
جامعه شناسی اقتصادی
معرفی کتاب جامعه شناسی اقتصادی اثر ریچارد سوئدبرگ:
پانزده سال گذشته شاهد انفجاری در محبوبیت، خلاقیت و بهره وری جامعه شناسی اقتصادی بوده است، رویکردی که ریشه آن به ماکس وبر بازمی گردد. این متن مهم جدید مروری جامع و به روز از جامعه شناسی اقتصادی ارائه می دهد. همچنین در یک تحلیل، نقشهای اقتصادی مهم منافع و روابط اجتماعی را برجسته میکند.
ریچارد سویدبرگ بینش انتقادی این رشته را در زندگی اقتصادی توصیف می کند و توجه ویژه ای به تأثیرات فرهنگ بر پدیده های اقتصادی و روش هایی دارد که کنش های اقتصادی در ساختارهای اجتماعی گنجانده می شوند. او طیف کاملی از نهادهای اقتصادی را بررسی می کند و رابطه اقتصاد با سیاست، قانون، فرهنگ و جنسیت را توضیح می دهد. سویدبرگ خاطرنشان می کند که جامعه شناسان اغلب نمی توانند به درستی بر نقشی که رفتار منفعت طلبانه در تصمیم گیری های اقتصادی ایفا می کند تأکید کنند، در حالی که اقتصاددانان اغلب اهمیت روابط اجتماعی را دست کم می گیرند. بنابراین، او استدلال می کند که وظیفه اصلی بعدی برای جامعه شناسی اقتصادی ایجاد درک نظری و تجربی از نحوه عملکرد منافع و روابط اجتماعی برای تأثیرگذاری بر کنش اقتصادی است. این متن توسط نویسندهای نوشته شده که نامش مترادف با جامعهشناسی اقتصادی است، یک سنتز پیشرفته بسیار مورد نیاز را تشکیل میدهد - و طرحی برای آینده این حوزه در حال رشد.
فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه
کتاب «فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه» نوشته «عبدالرحیم غروی» توسط نشر کویر منتشر شده است. این کتاب همانگونه که از عنوانش مشخص است به روند پیدایش جنبش بابیت میپردازد.
بابیت یا آیین بابی، به دینی گفته میشود که در سال ۱۲۶۰ قمری توسط سید علیمحمد شیرازی ملقب به باب در ایران پدید آمد و پیروانی از تمامی قشرها و اصناف جامعه و از مناطق مختلف ایران به خود جذب کرد. سید علیمحمد باب خود را پیامبری جدید و بشارت دهندهٔ دینی که قرار است پس از او توسط «من یظهرهالله» (آنکه خداوند او را ظاهر خواهد ساخت)، ظاهر شود خواند و بارها در آثار خود به ظهور او اشاره کرد. پس از تیرباران باب، پیروانش که به «بابی» مشهور بودند بر طبق بیانات باب به دنبال «من یظهره الله» میگشتند. در سال ۱۲۷۹ قمری، بهاءالله خود را «من یظهره الله» یا همان موعود کتاب بیان خواند. اکثر بابیان به او ایمان آورده و بهائی نام گرفتند. گروه کوچک که به پیروی از میرزا یحیی صبح ازل، بابی باقی ماندند ازلی نام گرفتند که تعداد آنها اکنون اندک است.
همه می خواستند فرشته ها حکومت کنند
در تمامی سال های پس از انقلاب، خصوصا در ده سال گذشته با این پرسش جوانان مواجه بوده ام که چرا انقلاب کردید پاسخ آن بوده که: کسی انقلاب نمی کند، انقلاب می شود.
انقلاب محصول انسداد تمامی راه های اصلاحی توسط حکومت هاست و رژیم شاه چنین کرد و به تعبیر مرحوم مهندس (بازرگان) رهبر منفی انقلاب (محمدرضا شاه) بود که با اقدامات خارج از عرف و با تکیه بر استبداد فردی و گوش ندادن به سخن هر ناصح و دلسوز متخصصی زمینه های ایجاد نارضایتی و انفجار عمومی انقلاب را فراهم کرد.
به عنوان نمادی از نسلی که عمر و جوانی خود را در راه انقلاب و تحقق آرمان های آن گذاشته، می بایست در فرصتی با هم نسلان خود و با جوانان این مرز و بوم سخن بگویم. بگویم ما به دنبال چه آرمان ها و تحقق چه خواسته هایی بودیم. در تمامی 43 سال گذشته در حد توان کوشیدم بر آن آرمان ها که عمده آن آزادی، عدالت و معنویت بود ایستادگی کرده و چه هزینه ها که پرداختم و چه بی مهری ها که شاهد بودم. این کتاب در سه فصل تنظیم شده است.
فصل اول شامل نوشته هاست. فصل دوم شامل دو مطلب که مربوط به روزهای پرشور انقلاب است. فصل سوم گفته های گوناگون با مطبوعات کشور است و...
کتاب توتالیتاریسم فرهنگی
توتالیتاریسم فرهنگی" اثری است به قلم "نظام بهرامی کمیل"، که در آن "از فاشیسم تا پوپولیسم در فرهنگ و هنر" را مورد بررسی قرار میدهد. کمتر دیده شده که کتابی درباره سیاستهای فرهنگی و هنری دولت های توتالیتر در قرن بیستم به نگارش درآید اما اثر پیش رو، با چنین محتوایی در قالب یک پیشگفتار و سه گفتار به خوانندگان ارائه شده است.
میان استبداد سنتی و دیکتاتوری مدرن یا رژیمهای توتالیتر تفاوتهایی وجود دارد که "نظام بهرامی کمیل" آنها را در این اثر برمیشمرد. وی در پیشگفتار، استبداد شرق و دیکتاتوری غرب را مقایسه کرده و بعد از بازنمایی تفاوتهایشان، نشان میدهد که هر دوی اینها از تمامیتخواهی در قرن بیستم متفاوت هستند.
گفتار نخست کتاب "توتالیتاریسم فرهنگی" به بررسی مولفه های نظری، فلسفی، سیاسی و به ویژه فرهنگی فاشیسم و همچنین موضوعاتی مانند سینما، آموزش و پرورش، معماری، ورزش و خانواده در عصر فاشیسم میپردازد. از آنجایی که فاشیسم در اینجا به طور گسترده در نظر گرفته شده است، این بخش شامل سیاست فرهنگی آلمان نازی، بلشویسم در اتحاد جماهیر شوروی و انقلاب فرهنگی مائو در چین میباشد.
خواننده در گفتار دوم با موضوع پوپولیسم و مولفه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن آشنا میگردد. نویسنده در جداسازی پوپولیستها از دموکراتها، تمایز کلیدی بین دموکراسی، پوپولیسم و فاشیسم را این مساله میداند که دموکراسی به دنبال جلوگیری از تثبیت قدرت در دست یک شخص، گروه یا حتی اکثریت میباشد؛ پوپولیسم، از سوی دیگر، توجهی به تمرکز قدرت ندارد.
گفتار سوم از کتاب "توتالیتاریسم فرهنگی" نوشتهی "نظام بهرامی کمیل"، درسهایی را که دولت های توتالیتر و پوپولیستی به ما آموختهاند، بررسی میکند. نویسنده در پاسخ به این سوال که چرا باید فاشیسم و پوپولیسم را بهتر درک کرد، میگوید که در دنیای امروز، خطرات فاشیسم و پوپولیسم در اوج است و "از فاشیسم تا پوپولیسم در فرهنگ و هنر" سخن میگوید.