شكلگيري حافظه از مولكول تا ذهن
کتاب شكلگيري حافظه از مولكول تا ذهن استيون رُز در زمينهي دانشهاي عصبي و بهويژه عصبـزيستشناسي نامي شناختهشده است. او در تاريخ چهارم جولاي 1938 در لندن متولد شد. نخستين تحصيلات دانشگاهياش را در كالج پادشاهي كمريج و در رشتهي زيستـشناسي به پايان رساند. سپس تحصيلاتش را در رشته عصبـزيستشناسي در دانشگاه كمبريج و انستيتو روانپزشكي لندن ادامه داد؛ و هنگامي كه در سال 1969 به عنوان استاد و مدير گروه زيست شناسي دانشگاه نوپايهي آزاد در لندن برگزيده شد، جوانترين دارنده چنين عنواني در انگلستان بود. او خيلي زود واحد پژوهشهاي مغز در اين دانشگاه را بنيان نهاد و همراه با همكارانش به پژوهش در زمينه شكلگيري حافظه و جستوجوي درمان آلزايمر پرداخت. دامنهي تلاشهاي علمي و اجتماعي اين انديشمند بزرگ توامند محدود به كار در آزمايشگاه، تدريس در كلاس و نوشتن مقاله در نشريههايي با خوانندگان محدود نبوده است. او با نوشتن كتابهاي علمي به زبان سادهتر در ايجاد پيوند ميان مردم و دانشهاي نوين نيز فعال است.
رسالهاي كوچك در باب فضيلتهاي بزرگ
در رسالهاي كوچك در باب فضيلتهاي بزرگ: فضيلتها ارزشهاي اخلاقيِ به فعل درآمده و عمليِ ما هستند، و اين كتاب تمامآ به بررسي همين فضايل اختصاص دارد. پرسش اوليهي مؤلف از خود اين است كه وجود كدام گرايش قلبي يا روحي يا ويژگي در يك فرد احترام اخلاقياي را كه او برايش قائل است افزايش ميدهد و عدم آنها از اين احترام ميكاهد. او در نهايت هجده فضيلت را تعيين ميكند و برپايهي آراءِ فيلسوفانِ بزرگ به بحث دربارهي آنها ميپردازد. اين فضايل عبارتاند از: ادب، وفاداري، دورانديشي، ميانهروي، شجاعت، عدالت، بخشندگي، دلسوزي، بخشايش، سپاسگزاري، افتادگي، سادگي، بردباري، پاكدامني، نرمدلي، حسننيت، شوخطبعي، و عشق
شاعري در هجوم منتقدان (نقد ادبي در سبك هندي)
کتاب شاعري در هجوم منتقدان (نقد ادبي در سبك هندي): حزین لاهیجی از شاعران غزل سرای سبک هندی در سده ی دوازدهم هجری است و باید او را آخرین شعله ی پرفروغ این سبک در تاریخ ادبیات ما دانست. بخشی از کتاب حاضر شامل معرفی این شاعر برجسته، و ارائه ی گزیده ای از آثار وی است. علاوه بر این، مؤلف با توجه به این که شعر حزین در زمانِ خود مورد بررسی ها و نقدهای بسیاری قرار گرفت که حاکی از دقت نظر، دانش عمیق و نکته سنجی بسیار هستند و در تاریخ ادبیات هزار و دویست ساله ی دوره ی اسلامی نظیری نداشته اند، کوشیده است تا به عنوان دریچه ای بر آفاق نقد ادبیِ آن دوره و دوره های بعد از او ، مروری داشته باشد بر کمّ و کیف کار این ناقدان؛ و این بخش، به گفته ی مؤلف، شاید مهمترین بخش کتاب باشد.
نظريه اجتماعي كلاسيك
کتاب نظريهي اجتماعي كلاسيك: دومين كتابي است كه از يان كرايب در ايران ترجمه شده است. كتاب اول نظريهي اجتماعي مدرن (ترجمهي عباس مخبر، نشر آگه، چ دوم، 1381) است كه ميتوان آن را مكمل اين كتاب دانست. يان كرايب درجهي دكتري خود را از دانشگاه منچستر در 1973 گرفت، و تا زمان مرگش در سال 2002 در دانشگاه اسكس (Essex) به تدريس جامعهشناسي مشغول بود. يان كرايب در اين كتاب به بررسي تأثيرگذارترين متفكران كلاسيك، يعني ماركس، دوركيم، وبر و زيمل ميپردازد. او با ارائهي گزارشي از ايدههاي كليديِ نظريهي اجتماعيِ كلاسيك، مناسبت كنونيِ آنها، اهميت ماندگار آنها و سهم آنها را در فهم مسائل معاصر نشان ميدهد. نظريهي اجتماعيِ كلاسيك به سه بخش تقسيم ميشود: روششناسي، ساختار اجتماعي، و ماهيت تغيير اجتماعي و تحول تاريخي. هر بخش داراي چهار فصل است كه هر يك به يكي از اين چهار تن مربوط ميشود. اين شيوهي طرح ديدگاهها امكان بررسي تطبيقيِ آراءِ اين چهار تن را نيز فراهم آورده است.
سياحتنامه ابراهيم بيگ (زينالدين مراغهاي)
کتاب«سياحتنامهي ابراهيمبيگ در واقع دائرهالمعارف جامع اوضاع ايران در اواخر قرن سيزدهم هجري است كه با قلمي تند و بيپروا و بيگذشت تحرير شده است... اين نخستين رمان اصيل اجتماعي از نوع اروپايي در زبان فارسي است كه زندگي مردم ايران را همچنان كه بوده تشريح كرده و از اين حيث شباهت زيادي به رمان نفوس مرده نويسندهي بزرگ روس، نيكلا گوگول، دارد...» (يحيي آرينپور) «انتقاد همهجانبهاي است بر حيات جامعهي ايراني كه سياست، اقتصاد، روحانيت، تعليمات، اخلاق، اعتقادات و تقريبآ همهي متعلقات اجتماعي را نقادي ميكند» (فريدون آدميت) سياحتنامهي ابراهيمبيگ يكي از مهمترين آثار دورهي انقلاب مشروطه و پيشتاز رماننويسي اجتماعي در ايران است، و هم از ديدگاه تأثير ادبي در تاريخ ادبيات نوين ايران و هم از نظر نفوذ اجتماعي در عصر خويش نقش بسيار مهمي ايفا كرده است. و شايد بتوان گفت كه ارزش سياحتنامه در انقلاب مشروطهي ايران نظير ارزش كتاب قرارداد اجتماعي در انقلاب كبير فرانسه است. سياحتنامه قصهي سياسي عاشقانهاي است كه با طنز و عصبيت روايت ميشود. داستان كه با گزارش واقعگراي يك مسافرت آغاز ميشود، اندكاندك معنايي تمثيلي به خود ميگيرد، يعني پوستهي حادثهها را ميشكافد و به حوادث و بازيگران خود معنايي تاريخي يا اسطورهاي ميبخشد و بدين طريق در گنجينهي ادبيات نوين ايراني جايگاهي ممتاز مييابد.