تاریخ روانکاوی
کتاب فوِ که ترجمهای از اثر معروف موسوم به مطالعاتی درباره هیستری است از حیث تاریخی و توجیهی حائز اهمیت و از حیث آموزشی در حیطه علم مربوطه یک نقطه آغاز محسوب میگردد. این کتاب در اصل نقطه عطف شروع دومین انقلاب در تاریخ روانپزشکی مدرن و معرفیکننده نخستین روش تبیین شده رواندرمانی، تحت عنوان روانکاوی بود. مطالعه دقیق این اثر جهت ورود به قلمرو رواندرمانی، درکل، و روانکاوی، بهطور اخص، گامی الزامی و اجتنابناپذیر بوده و بمنزله سنگ بنای ابتدایی در برپایی تشکیلات عظیم و متنوع رواندرمانی است.
اثر فوِ مراحل گذر از هیپنوتیزم به پالایش روانی و سپس ختم آن به روانکاوی را شامل میشود. بیماران مورد بحث در این کتاب در زمره ده بیمار مشهور تاریخ روانکاویاند که مطالعه سرگذشتشان بر هر کارآموزی در فن روانکاوی الزامی است. این کتاب همچنین زادگاه اولین اصطلاحات رایج در حوزه روانکاوی و نخستین تقسیم بندیهای قراردادی در تشکیلات روانی ـ ذهنی انسان میباشد. در این کتاب فاصله جسم و روان به حداقل خود رسیده و تجربیات عینی مولفین خود را که منجر به بروز تحولی اساسی در فرایندهای حوزه علوم روانی ـ رفتاری و کشف قلمرو شگفت انگیز ناخودآگاه گردید در معرض سنجش دانش پژوهان و محققین قرار میدهد.
اصول روانکاوی بالینی
این کتاب مشتمل بر برخی مقالات برگزیده تکنیکی در باره شیوه روانکاوی کلاسیک است که دومین مرحله از پیش درآمد جدید و اساسیِ فرایندهای رواندرمانیهای عملی محسوب میشود.
برخی از این رواندرمانیها عبارتند از: الف) روانکاوی کلاسیک،که موضوع اصلی بحث را تشکیل میدهد؛
ب) رواندرمانی روانکاوانه، خاصه نوع بینشگرایانه آن)؛ ج) انواع رواندرمانی کوتاه مدت، همچون روش رواندرمانی کوتاه مدت دینامیک دوانلو یا روان درمانی کوتاه مدت اضطراب برانگیز سیفنور؛ د) برخی رواندرمانیهای گروهی، از جمله نوع تحلیلگرایانه؛ و نیز روانکاوی گروه؛ ر) روشهای مبتنی بر تلفیق رواندرمانیهای فردی با گروهی است و کلاً تمامی روشهای معیارمندی که با دیدگاهی اساسی و زیربنایی همچون روشهای فوقاذکر اجرا میشوند.
موسای میکل آنژ
کتاب موسی و یکتاپرستی، اثری نوشته ی زیگموند فروید است که اولین بار در سال 1939 به انتشار رسید. این کتاب دربردارنده ی تأملات و نظریات فروید درباره ی وجوه مختلفی از دین است. فروید با اتکا بر این نظریات، ویژگی هایی مشخص از قوم یهود و ارتباط آن ها با مسیحی ها را به تحلیل و بررسی می گذارد. او پس از پژوهشی گسترده و همه جانبه از حکایت زندگی موسی، به این نتیجه ی حیرت آور می رسد که موسی در واقع، مردی مصری بوده که از زادگاه خود، دینی را برای قوم یهود آورده است.