هگل
نویسنده در این کتاب میکوشد مقدمهای جامع بر فلسفه هگل فراهم کند و تا آن جا که توانسته یکایک جنبههای عمده تفکر وی را پوشش داده است . این کتاب در درجه اول برای خوانندهای است که نخستین بار با هگل آشنا میشود . لذا پارهای از مسائل متداول اجزای مختلف نظام فلسفی هگل مد نظر قرار نگرفته است . هر چند به گفته نویسنده این کتاب این موضوعات دارای اهمیتند ولی در کتابی که بناست صرفاً مدخلی باشد که هدف اصلیاش فراهم آوردن مجملی از نظام فلسفی هگل است ، نباید به آنها اولویت داد . بنا به گفته نویسنده کتاب حاضر حاصل سه دهه تفکر در باره هگل و معاصران اوست .
فردریک بیزر نخستین بار در آکسفورد و در دهه ١٩٧٠، یعنی در طلیعه احیای فلسفه هگل در جهان انگلیسیزبان بود که به مطالعه این فلسفه همت گماشت . مطالعه فلسفه هگل ، در وهله نخست برآمده از علاقه او به سرچشمههای فکری مارکسیسم بود ، اما رفتهرفته به فلسفه کلاسیک آلمان علاقه پیدا میکند و تز دکتریاش را در باب خاستگاههای پدیدارشناسی هگل در دانشگاه آکسفورد تحت سرپرستی چارلز تیلور نوشت که استادی نمونه است .
پس از هگل
نیمه دوم قرن نوزدهم در آلمان یکی از خلاقترین و انقلابیترین دورههای فلسفه مدرن به شمار میرود. با این حال، این دوره در میان آلمانیزبانان اندک و در میان انگلیسیزبانان بسی اندکتر مطالعه و بررسی شده است. هدف کتاب حاضر معرفی فلسفه این دوره به خواننده انگلیسیزبان است. جهت اطمینان از گستردگیِ پوششِ تاریخی، و حفظ تمرکز فلسفی، این کتاب نه بر اساس موضوعات و متفکران که بر اساس مناقشات سامان یافته است.
این کتاب تاریخی مجمل و در عین حال بینظیر از فلسفه آلمانی در نیمه دوم قرن نوزدهم است. در این کتاب با متفکرانی مواجه میشویم که در زبان فارسی نامی از آنها نشنیدهایم؛ متفکرانی که، علیرغم گمنامی، چه فلسفه زمان خویش و چه فلسفه معاصر را عمیقاً تحت تأثیر قرار دادهاند.
پس از هگل به عنوان یکی از آثار متأثر بیزر روشی بدیع نیز پی گرفته که واجد نقاط قوت عدیدهای است که آن را از سایر کتب تاریخ فلسفه متمایز میسازد. او با تمرکز بر مناقشات، به جای پرداختن به چهرهها کوشیده است اثرش را از خطاهای تاریخهای فلسفهی متعارف در امان نگه دارد.