کليله و دمنه در اصل کتابي هندي است که در زمان ساسانيان به ايران آورده شده است. اين کتاب شامل حکايت‌هاي متنوع و پندآموزي است که بيشتر از زبان حيوانات گفته شده است. حکايت‌ها ساده و پرمعني است و هرکدام نکته‌هاي ظريف و مهمي را بيان مي‌کند. نام کتاب از دو شغال به نام‌هاي کليله و دمنه گرفته شده است. بخش بزرگي از کتاب به داستان اين دو شغال اختصاص دارد. در قرن ششم هجري قمري يکي از دبيرهاي دربار غزنوي، نصرالله منشي، آن را از زبان عربي به فارسي برگرداند.