دنیای امروز با سرعتی عجیب به سمت کوتاه شدن و بلکه کوچک شدن پیش می‌رود. همه چیز کوچک می‌شود، خانه‌ها و اثاثیۀ آنها، تلفن‌ها، اتومبیل‌ها، کارخانه‌ها و البته شعرها و داستان‌ها. دنیای امروز دنیای به وحدت رسیدن بسیاری از اندیشه‌ها و رویداد‌هایی است که در گذشته کثرت محسوب می‌شد و به همین دلیل در ذهن بشر قابل تلفیق نبود. اما بشر امروز از نظر گسترۀ دانش صعود کرده است و با قرار گرفتن در نقطه‌ای مشرف بر اندیشه‌ها و اعمال و اهداف خویش، اینک در پی جستجوی درک پیوندهای ظریفی است که همۀ آن پدیده‌های عینی و ذهنی ظاهراً غیر‌قابل جمع را مرتبط می‌نماید. به هر حال، اینک دور دیگری در داستان کوتاه آغاز شده است. دوری که در آن لاجرم از حرکت مجموعه دنیای انسانی به سمت خردورزی و وحدت‌گرایی تبعیت می‌شود؛ به سمت جایگزین کردن اندیشه ناب در دل پدیده‌های پیرامون، یافتن عصاره ماهیت پدیده‌ها و ساختن مجموعه‌ای از یک سو تا حد امکان هماهنگ و کارا و باشکوه از سوی دیگر به نهایت کوچک و ظریف و قابل حمل. تحول ادبیات داستانی و از جمله داستان کوتاه در کشور ما ظرف دهۀ اخیر قابل توجه بوده است و در آینده‌ای نه چندان دور، ادبیات داستانی در ایران پویایی شایسته خود را به دست خواهد آورد.