دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
ناخودآگاه جمعي و کهن الگو
کتاب ناخودآگاه جمعی و کهن الگو، اثری نوشته ی کارل گوستاو یونگ است که اولین بار در سال 1969 انتشار یافت. مفهوم «کهن الگوها» و نظریه ی «ناخودآگاه جمعی»، در زمره ی شناخته شده ترین و هیجان انگیزترین ایده های یونگ هستند. او در این کتاب آموزنده و جذاب به توصیف و تشریح این دو مفهوم مهم می پردازد. یونگ در این کتاب ابتدا پایه های نظری این مفاهیم را برای مخاطبین خود شرح می دهد و سپس، انواع مشخص و متفاوت کهن الگوها را به تفصیل بیان می کند. رابطه ی این مفاهیم با فرآیند فردیت نیز در بخش های پایانی کتاب مورد تحلیل و ارزیابی قرار می گیرد. کتاب ناخودآگاه جمعی و کهن الگو، یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین آثار کارل گوستاو یونگ به حساب می آید.
تعبیر خواب
در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ میلادی، کارل یونگ، روانپزشک و روانشناس سوئیسی، سمینارهایی ارائه کرد، که حاصل آن در کتابی با عنوانِ «تعبیرِ خواب» گنجانده شد که ابتدا در ۱۹۸۴ به زبان انگلیسی منتشر و سپس در ۱۹۹۱ به آلمانی بازگردانی شد. یونگ در این کتابِ شاخص مسئله‌ی تحلیل یا تعبیرِ رویا را مطرح می‌کند و به تفحص در عالمِ رویا می‌پردازَد. او باور داشت که رویا و رویادیدن در فهمِ ماهیتِ روانِ انسان اهمیتی بسیار دارد، چه، از نظر یونگ این رویاها در پسِ ظاهرِ نمادینِ خود، معانی و مفاهیم عمیقی دارند، وَ اسرارِ ضمیرِ ناخودآگاه انسان را برملا می‌کنند. یکی از مفاهیمِ کلیدی ِ مطرح در کتابِ «تعبیر خواب»، ایده‌ی ناخودآگاه جمعی است، قلمرویی در عالمِ روانِ تمامیِ ابناء بشر که مملو از نمادها و کهن‌الگوهای مشترکند.
به زعمِ یونگ یکی از مجراهای دسترسی به این ساحت از روان، تحلیل و تعبیر ِ رویاهایی است که هر فرد در خواب می‌بیند. یونگ در این کتاب، ضمنِ طرحِ ایده‌های نظری خود در بابِ تعبیر و تحلیل رویا، دو سطحِ مجزای عینی و ذهنی (objective and subjective) را لحاظ می‌کند. در سطح ذهنی، فیگورها و عناصرِ رویا به منزله‌ی بازنمایی‌هایی از شخصیتِ فرد رویابین (خصوصاً عقده‌ها و تعارض‌های حل‌ناشده‌ی وجود ِ او) هستند درحالی‌که در سطح و لایه‌ی عینی، چیزهایی که فرد در رویا می‌بیند، افراد یا موجوداتی در واقعیتند. و با رویا دیدن است که ضمیر ِ ناخودآگاهِ انسان درصددِ حمایت از خودآگاهیِ ایگو برآمده و اجزای گسیخته‌ی روان را در روندی انسجام‌بخش به خودِ فرد نشان می‌دهد تا وی کشاکش‌های روانِ خود را دریابد. ضمیر ناخودآگاه که از رشد و انسجامِ شخصیتِ فرد به گونه‌ای همه‌جانبه باخبر است، اطلاعاتی به ضمیر خودآگاهِ او فرستاده تا وی برای انسجام‌بخشی ِ روح و روان خود اقدام کند. کارکرد و مقصود از تعبیر و تحلیل رویا، از دیدِ یونگ، همین روند است. یونگ بر اهمیتِ رویاها و وجهِ نمادینِ رویا تأکید دارد، اینکه تحلیلِ رویا هم درواقع بررسی و واکاویِ همین نمادهاست و با رمزگشایی از سمبل و مایه‌های اصلیِ هر رویا می‌توان حقایقِ ارزشمندی پیرامونِ امیال و آرزوها و ترس‌های انسان را کشف کرد، چیزی که ضمیرِ ناخودآگاه ِ فرد در رویا به او می‌رسانَد.
مراقبه و آرامش درون
کتاب مراقبه و آرامش درون، اثری نوشته ی کارل گوستاو یونگ است که اولین بار در سال 1933 انتشار یافت. سمینار یونگ درباره ی یوگای کندالینی، که در باشگاه روانشناسی زوریخ در سال 1932 برگزار شد، به شکلی گسترده به عنوان نقطه ی تحولی در درک روانشناسانه از اندیشه ی شرق و دگرگونی های سمبلیک تجارب درونی شناخته می شود. یوگای کندالینی، مدلی برای مراحل پیش رونده ی مراحل بالاتر آگاهی را در اختیار یونگ قرار داد و او، نمادهای آن را با توجه به فرآیند «فردیت یافتن» تعبیر نمود. سخنرانی ها و مباحثات مطرح شده در این سمینار، در کتاب مراقبه و آرامش درون گردآوری شده اند و تمام افرادی را که به کاوش های روانشناسانه و اطلاعات مربوط به مذاهب دیگر علاقه مند هستند، به خود جذب می کنند.
روان درماني در عمل
جلدِ شانزدهم از مجموعه آثارِ یونگ، همین کتاب «روان درمانی در عمل» است که مجموعه‌ای است از مقالات ِ روان‌درمانیِ تحلیلی پیرامونِ برخی مفاهیمِ اصلی ِ کاربست و بالین، همچون انتقالِ متقابل، تخلیه‌ی هیجانی و تحلیل ِرویا. و البته رساله‌ای با عنوانِ واقعیت‌های کاربستِ روان‌درمانی، که پس از مرگِ یونگ، یک‌بار توسط انتشاراتِ راتلج ِ لندن به تاریخِ ۱۹۹۳ و پیش‌تر در انتشاراتِ دانشگاهِ پرینستون به سالِ ۱۹۶۶ منتشر شد.
رساله‌های آمده در این مجلد، ارتباطِ میانِ انتقالِ متقابل و فرآیندهای شفابخشِ کیمیاگری را مبسوط و مفصل شرح می‌دهد، انتقال متقابل یا transference را به صورتِ نمادین مطرح و اساسِ رابطه‌ی میانِ درمانگر و بیمار را کارکردِ لیبیدوی خویشی و همانستی (kinship libido) لحاظ کرده است.
یونگ نه تنها این پدیده را پاتولوژیک یا آسیب‌شناسانه نمی‌دانَد، که در فرایندِ فردانیت فرد و لاجرم پی‌ریزیِ جامعه‌ای پوینده، بسیار مهم تلقی می‌کند، چراکه بر مبنایِ ربط و پیوندِ روانیِ همه‌ی اعضای جامعه شکل گرفته و گسترش می‌یابد.
کتاب چهار بخش دارد که هریک ،یکی از ایده‌ها و ارکانِ مهم ِ روان‌درمانی را مطرح می‌کند. بخش نخست اصول و قواعدِ کلیِ روان‌درمانی را بحث و فحص می‌کند. بخش دوم بررسیِ فرآیند روانکاوی در اتاق ِ عمل است؛ سومین بخش ارتباط میانِ درمانگر و بیمار را می‌کاوَد و بالأخره آخرین بخش ِ کتاب، کاربرد ِ روان‌درمانی در زمینه‌های متفاوت را توضیح می‌دهد.
یونگ بر اهمیتِ رابطه‌ی بیمار و درمانگر (analyst and patient)، تأکید می‌ورزد و در پروسه‌ی درمان و شفای بیمار، بسیار مهم می‌دانَد، چه، که این ارتباطِ امن و مطمئن و دور از قضاوت، برای دسترسی به فضای ناخودآگاهِ روانِ بیمار لازم و حیاتی است. و این درمانگر است که در کسوتِ متخصصِ یونگی، باید در روندِ فردانیت، همراه بیمار به ضمیرِ ناخودآگاه وی به طرق مختلف همچون تحلیل و تفسیرِ رویا، خاطرات و خیال‌پردازی‌ها و امیال و هراس‌ها دست یابد، زبانِ نمادینِ آنها را بکاوَد و به او کمک کند تا عقده‌های روان (complexes) را واگشاید و در نهایت قسمت‌های ناساز و گسیخته‌ی روانِ بیمار، منسجم و هماهنگ و هارمونیک شوند و شفا یابند. ایده‌ی عقده را نخستین بار خودِ یونگ به مفهومی بدیع مطرح کرد، که همان تجربیات و امیالِ اوست و در قالبِ یک تصویر یا ایماژ ذهنی، به مرور زمان برساخته شده و دسترس‌پذیر است.
روانشناسي و علوم غيبي
دختری پانزده ساله که ادعا می کرد با روح دوستان و بستگان مرده ی خود مرتبا ارتباط برقرار می کند ، موضوع اولین کار منتشر شده توسط روانکاو افسانه ای "کارل گوستاو یونگ" بود. آنچه در "روانشناسی و علوم غیبی" گردآوری شده ، در کنار بسیاری از نوشته های بعدی او در مورد موضوعاتی مانند زندگی پس از مرگ ، تله پاتی و اشباح ، نقطه ی شروع یک علاقه حرفه ای و شخصی - حتی وسواس گونه - بود که در طول زندگی "یونگ" ادامه یافت. "روانشناسی و علوم غیبی" که توسط یکی از بزرگترین و بحث برانگیزترین متفکران قرن بیستم نوشته شده است ، نمایانگر یک بحث جذاب از دنیای تاریک و ناشناخته ی غیبی و اعماق مبهم روان انسان است.
خواندن این کتاب برای هر کس که هم به روانشناسی و هم به پدیده های ماورا الطبیعه علاقه مند است لازم است. "کارل گوستاو یونگ" در این کتاب تجربیات خود را هنگام مطالعه پدیده های مربوط به روح توصیف می کند و توضیحات علمی قابل قبولی را برای بسیاری از وقایع مختلف "ماورا الطبیعه" که شاهد بوده ارائه می دهد. آنچه از مطالعه ی این اثر و دیگر آثار وی به دست می آید، تفاوت در نوشته های قبلی "یونگ" با نوشته های بعدی او بود.
او در اوایل کارش کاملا به توضیحات معنوی شک داشت ، اما نوشته های بعدی او به وضوح نشانگر اعتقاد وی به این مساله است که واقعیت ممکن است شامل موارد ماورا الطبیعه و معنوی نیز باشد و شک کنندگان باید ذهن خود را باز کرده و شواهد موجود را به نفع توضیحات ماورا الطبیعه بررسی کنند. کسانی که نوشته های دیگر او را خوانده اند خوب است که با این کتاب عالی ادامه دهند.
