آقاي پروست (خاطرات سلست آلباره از زندگي با مارسل پروست)

کتاب چگونه شعر بخوانيم:«از همان صفحه‌ي اول، خواننده‌ي «چگونه شعر بخوانيم» درمي‌يابد که، سرانجام، کتابي نوشته شده که مي‌خواهد به اين اتهام آدريان ميچِل [شاعر انگليسي] پاسخ بدهد: «بيش‌تر آدم‌ها به‌اين‌دليل بيش‌تر شعرها را ناديده مي‌گيرند که بيش‌تر شعرها بيش‌تر آدم‌ها را ناديده مي‌گيرند». ايگلتون خود را «نظريه‌پردازيْ ادبي با گرايشات سياسي» مي‌داند. دستاورد چشمگير اين کتاب اثبات اين موضوع است که نظريه‌پردازاني ازاين‌دست تنها کساني هستند که مي‌توانند نشان دهند که شعر به‌راستي در پِي چيست. ايگلتون، از طريق مجموعه‌اي از خوانش‌هاي درخشان و موشکافانه – از ييتس و فِراسْت و آودِن و ديکِنسُون – که طوري در دل کارکردهاي نقد تدوين شده‌اند که احتمالاً تشريح آن فقط از عهده‌ي او برمي‌آيد، نشان مي‌دهد که نظريه‌ي ادبي، اگر به‌طور جدّي درک شود، چگونه مي‌تواند زمينه‌اي براي درک شعر فراهم کند. اين کتاب دفاعيه‌اي حياتي از شعر در زمانه‌ي ما خواهد بود.» تري ايگلتون استاد ادبيات انگليسي و صاحب کُرسيِ جان ادوارد تِيلُور در دانشگاه منچستر است. از جمله آخرين آثار او: رُمان انگليسي‌زبان (2004)، خشونت دل‌انگيز: مفهوم امرِ تراژيک (2003)، مفهوم فرهنگ (2000)، محقّقان و شورشيان ايرلندي قرن نوزدهم (1999)، درآمدي بر نظريه‌ي ادبي (ويراست دوم، 1996)، و توهّمات پُست‌مدرنيسم (1996)

کتاب تبارشناسي اخلاق از جمله آخرين نوشته‌هاي نيچه است كه دو سالي پيش از فروپاشيدن ذهن آتش‌فشانش نوشته است. اين كتاب، همچون بسياري از آثار نيچه، بسيار شتابان نوشته شده است. وي آن را در بيست روز، در ماه ژوئنِ 1887، نوشته و كتاب در نوامبرِ 1887 منتشر شده است. اين كتاب يك "جدل‌نامه" است. نيچه اين كتاب را پس از فراسوي نيك و بد نوشته، و در نامه‌اي، هدفِ آن را روشن كردنِ چند "اصلِ بنياديِ" آن كتابِ بدفهميده‌شده، فراسوي نيك و بد، مي‌داند. وي مي‌خواهد در اين كتاب چند نكته‌ي اساسي را كه در آن كتاب به اجمال آمده، روشن و كامل كند و نقشِ "آزاده‌جاني" را در آن بازگويد، و آن‌چه را كه در آخرين بخشِ «فراسوي نيك و بد به نرمي گفته است با طنيني تند و انگيزاننده شرح كند و سنجش‌گريِ اخلاق را به اوجِ خود برساند»