از نشانه های تصویری تا متن

کتاب عصبانی های عصر ما، اثری نوشته ی کارن هورنای است که اولین بار در سال 1937 منتشر شد. دکتر هورنای در این کتاب، به کاوش در ساختار پایه ای اختلالات عصبی با توجه به بافت فرهنگی مربوط به آن ها می پردازد. موضوعاتی همچون نیاز وسواس گونه به محبت، احساس گناه و تلاش برای رسیدن به قدرت و احترام در این اثر مورد بحث قرار می گیرند. هورنای بیان می کند مشکلاتی که در افراد دارای اختلالات عصبی در فرهنگی مشخص به چشم می خورند، در واقع با ویژگی های زندگی در آن فرهنگ، کاملا همخوانی دارند. او به عنوان مثال بیان می کند تنها در شرایط فرهنگی مشخصی است که می توانیم مادران سلطه جو یا ایثارگر را پیدا کنیم و تنها به خاطر همین شرایط است که چنین تجاربی، در ادامه ی زندگی فرد تأثیرگذار هستند.

اریک-امانوئل اشمیت نویسنده سه مجموعه ای درخشان از داستان های کوتاه است. موضوع او در این داستانها به ندرت تغییر می کند: خوشبختی چیست و چگونه می توانیم به آن دست یابیم؟در این آخرین مجموعه ، دو عاشق جوان مخفیانه عاشق کودکی هستند که هرگز قادر به داشتن آنها نخواهند بود. یک پزشک محترم و بازمانده از اردوگاه های کار اجباری نازی ها به لطف عشق به یک سگ مومن ، آرامش درونی پیدا می کند. یک مرد همسر خود را از طریق خاطرات شوهر اول زن دوست دارد. و مادری وقتی عشق را کشف می کند کسی سعی می کند که فرزندش را از او بگیرد. و سرانجام ، دو نفر می فهمند که عشق زندگی خود را از دست داده اند وقتی خود را از طریق چشم یک دختر جوان بیمار می بینند. عشق آسان نیست ، و همیشه یافتن آن آسان نیست. در بعضی مواقع ، موظف است که هنجارهای اجتماعی را دور بزند و بدین ترتیب آنها را دگرگون کند. باید خواسته شود، جسته شود و مورد دفاع قرار گیرد. ما نمی توانیم بدانیم زندگی چه چیزی را برای ما کنار گذاشته است. ، اما می دانیم که هرچه که باشد ، تنها در صورت آنکه روی بال عشق متولد شود ، معنی دار خواهد بود. داستانهای اشمیت به ما یادآوری می کند که این واقعیت چقدر صادق است.