راهنمای نگارش

معرفی کتاب درباره دموکراسی نیمه ی دوم قرن بیست، عصری پیروزمندانه برای دموکراسی بوده است. اصلی ترین رژیم های ضد دموکراسی نظیر فاشیست ها، کمونیست ها و نازی ها ناپدید شده و دموکراسی های جدید و قدرتمند راه خود را به صورت تجربی در دل جهان باز کرده اند. "درباره دموکراسی" که توسط یک از برجسته ترین نظریه پردازان دموکراتیک زمان ما "رابرت دال" به نگارش درآمده ، ماهیت، ارزش و ساز و کار دموکراسی را توضیح می دهد. "رابرت دال" در یک بخش از کتاب "درباره دموکراسی"، به چشم انداز آن با توجه به تحولات صورت گرفته از زمان خیزش های بهار عربی در سال 2010 می پردازد و در بخش دیگر اثرات نابرابری و تاثیر پول در سیاست بر کیفیت دموکراسی را مورد بررسی قرار می دهد. "درباره دموکراسی"، منبعی است برای آموزش حکمرانی بر پایه ی دموکراسی که متد ها و بینش "رابرت دال" در این زمینه را به مخاطب منتقل می کند. این اثر مختصر و مفید، چکیده ای از درس های عمیق و تاثیرگذار "رابرت دال" درباره ی نقطه های قوت و ضعف دموکراسی محسوب می شود. از دیدگاه او یک فرد برای اداره کردن یک سرزمین علاوه بر دانش نیاز به اراده ای پولادین در برابر فساد ناشی از قدرت دارد، که این مقاومت عظیم تنها از فداکاری و وابستگی به منافع ملت به جای منافع شخصی نشات می گیرد. "درباره دموکراسی" منطقا بحث می کند که با وجود محدودیت های مشخص، هر شهروند در یک جامعه ی دموکرات باید از فرصت های موثر و برابر جهت یادگیری درباره ی سیاست های جایگزین و مرتبط و همچنین عواقب آن ها داشته باشد.

اصطلاح سرمایه فرهنگی را اولین بار پی‌یربوردیو (١٩٣٠-٢٠٠٢) به ادبیات علوم اجتماعی و انسانی وارد کرد. بوردیو متفکری است که موضوع نابرابری فرهنگی و اجتماعی از اهتمامات جدی او بود. بوردیو سرمایه فرهنگی را به سه بخش تقسیم می‌کند: ١-سرمایه تجسم یافته یا مجسم که با کالبد و بدن فرد مرتبط است و به صورت مهارت و تربیت در فرد دیده می‌شود. ٢-سرمایه عینیت یافته که به صورت کالاهای فرهنگی چون تصاویر، کتاب‌ها، کامپیوتر و هنر بروز می‌کند. ٣-سرمایه نمادی شده که از طریق مدارک واقعی و دیگر شواهد پایگاه فرهنگی بازنمایی می‌شود. هرچند برخی دیگر از دانشمندان اظهار می‌کنند سرمایه فرهنگی جزئی از سرمایه اجتماعی است و اعضای یک اجتماع با پذیرش مبادلات فرهنگی، پیوندهای اجتماعی را نیز توسعه می‌دهند، اما بوردیوی فرانسوی چندان قائل به این امر نیست. آنتونی گیدنز می‌گوید که شیوه‌های گفتاری و رفتاری کودکان طبقه اجتماعی و خانوادگی فرو دست، به ویژه کودکان گروه‌های اقلیت قومی، با شیوه‌های گفتاری و رفتاری مسلط در مدرسه مغایر است. اگرچه نظریات مطرح شده در زمینه سرمایه فرهنگی در جهت ایجاد تمایز و تولید نابرابری است، دانشگاه می‌تواند شرایطی یکسان فراهم کند تا هر کسی بنابر استعداد و توانایی خود از آن بهره برد. دکتر رضا صالحی امیری استاد و مدرس دانشگاه پیش از این آثاری همچون «آسیب شناسی فرهنگی در ایران»، «مفاهیم و نظریه‌های فرهنگی»، «دیپلماسی فرهنگی» و «حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی» را در کارنامه تاْلیف‌های خود در نشر ققنوس دارد.