انگیزش و هیجان

این‌ کتاب‌ مشتمل‌ بر برخی‌ مقالات‌ برگزیده تکنیکی‌ در باره شیوه روانکاوی‌ کلاسیک‌ است‌ که‌ دومین‌ مرحله‌ از پیش‌ درآمد جدید و اساسیِ فرایندهای‌ روان‌درمانی‌های‌ عملی‌ محسوب‌ می‌شود.   برخی‌ از این‌ روان‌درمانی‌ها عبارتند از: الف) روانکاوی‌ کلاسیک‌،که موضوع اصلی بحث را تشکیل می‌دهد؛ ب) روان‌درمانی‌ روانکاوانه‌، خاصه‌ نوع‌ بینش‌گرایانه‌ آن‌)؛ ج) انواع‌ روان‌درمانی‌ کوتاه‌ مدت‌، همچون روش روان‌درمانی کوتاه مدت دینامیک دوانلو یا روان ‌درمانی کوتاه مدت اضطراب برانگیز سیفنور؛ د) برخی‌ روان‌درمانی‌های‌ گروهی‌، از جمله نوع تحلیل‌گرایانه؛ و نیز روانکاوی گروه؛ ر) روش‌های‌ مبتنی‌ بر تلفیق‌ روان‌درمانی‌های‌ فردی‌ با گروهی‌ است و کلاً تمامی روش‌های معیارمندی که با دیدگاهی اساسی و زیربنایی همچون روش‌های فوق‌اذکر اجرا می‌شوند.

مولانا خودش را «خاموش» می‌نامید؛ یعنی ساکت. هیچ به این موضوع اندیشیده‌ای که شاعری، آن هم شاعری که آوازه‌اش عالمگیر شده، انسانی که کار و بارش، هستی‌اش، چیستی‌اش، حتی هوایی که تنفس می‌کند چیزی نیست جز کلمه‌ها و امضایش را پای بیش از پنجاه هزار بیت پرمعنا گذاشته چطور می‌شود که خودش را «خاموش» بنامد؟ کائنات هم مثل ما قلبی نازنین و قلبش تپشی منظم دارد.سال‌هاست به هر جا پا گذاشته‌ام آن صدا را شنیده‌ام. هر انسانی را جواهری پنهان و امانت پروردگار دانسته‌ام و به گفته‌هایش گوش سپرده‌ام. شنیدن را دوست دارم؛ جمله‌ها و کلمه‌ها و حرف‌ها را... اما چیزی که وادارم کرد این کتاب را بنویسم سکوت محض بود. اغلب مفسران مثنوی بر این نکته تأکید می‌کنند که این اثرِ جاودان با حرف «ب» شروع شده است. نخستین کلمه‌اش «بشنو!» است.یعنی می‌گویی تصادفی است شاعری که تخلصش «خاموش» بوده ارزشمندترین اثرش را با «بشنو» شروع می‌کند؟ راستی، خاموشی را می‌شود شنید؟ همه بخش‌های این رمان نیز با همان حرف بی‌صدا شروع می‌شود. نپرس «چرا؟» خواهش می‌کنم. جوابش را تو پیدا کن و برای خودت نگه دار. چون در این راه‌ها چنان حقیقت‌هایی هست که حتی هنگام روایتشان هم باید به مثابه راز بمانند..