ایران‌ دوران‌ قاجارو برآمدن‌ رضاخان

اصطلاح سرمایه فرهنگی را اولین بار پی‌یربوردیو (١٩٣٠-٢٠٠٢) به ادبیات علوم اجتماعی و انسانی وارد کرد. بوردیو متفکری است که موضوع نابرابری فرهنگی و اجتماعی از اهتمامات جدی او بود. بوردیو سرمایه فرهنگی را به سه بخش تقسیم می‌کند: ١-سرمایه تجسم یافته یا مجسم که با کالبد و بدن فرد مرتبط است و به صورت مهارت و تربیت در فرد دیده می‌شود. ٢-سرمایه عینیت یافته که به صورت کالاهای فرهنگی چون تصاویر، کتاب‌ها، کامپیوتر و هنر بروز می‌کند. ٣-سرمایه نمادی شده که از طریق مدارک واقعی و دیگر شواهد پایگاه فرهنگی بازنمایی می‌شود. هرچند برخی دیگر از دانشمندان اظهار می‌کنند سرمایه فرهنگی جزئی از سرمایه اجتماعی است و اعضای یک اجتماع با پذیرش مبادلات فرهنگی، پیوندهای اجتماعی را نیز توسعه می‌دهند، اما بوردیوی فرانسوی چندان قائل به این امر نیست. آنتونی گیدنز می‌گوید که شیوه‌های گفتاری و رفتاری کودکان طبقه اجتماعی و خانوادگی فرو دست، به ویژه کودکان گروه‌های اقلیت قومی، با شیوه‌های گفتاری و رفتاری مسلط در مدرسه مغایر است. اگرچه نظریات مطرح شده در زمینه سرمایه فرهنگی در جهت ایجاد تمایز و تولید نابرابری است، دانشگاه می‌تواند شرایطی یکسان فراهم کند تا هر کسی بنابر استعداد و توانایی خود از آن بهره برد. دکتر رضا صالحی امیری استاد و مدرس دانشگاه پیش از این آثاری همچون «آسیب شناسی فرهنگی در ایران»، «مفاهیم و نظریه‌های فرهنگی»، «دیپلماسی فرهنگی» و «حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی» را در کارنامه تاْلیف‌های خود در نشر ققنوس دارد.

دانش مالیه نوین بعد از رساله دکتری هری مارکوویتز در زمینه سبد بهینه دارایی های مالی وارد مرحله جدیدی شد و بعد از وی افرادی همانند شارپه و لیتنر به تکمیل نظریه های مربوط به قیمت گذاری دارایی ها پرداختند. علاوه بر این در نظریه های نوین قیمت گذاری شکل های گسترده تری از نظریه ها تحت عنوان «الگوهای قیمت گذاری با عامل تنزیل تصادفی» مطرح شدند. از سوی دیگر طرح موضوعات اقتصاد اطلاعات و نامتقارن بودن اطلاعات در عرصه مالیه طی سه دهه گذشته موجب شد حیطه مطالعات و تحلیل ها در مالیه گسترده تر، عمیق تر و واقعی تر شود. در پی این تحولات طی دو دهه اخیر نیز کتاب های متعددی با رویکرد تحلیل اقتصادی - مالی نوشته شده است. در این کتاب سعی شده است کلیدی ترین مفاهیم علم مالیه همچون ساختار سرمایه، ادعای مشروط، اندازه مخاطره، قیمت گذاری دارایی ها، مشتقات مالی، بودجه بندی سرمایه و نواقص بازار مالی در هفت بخش مشتمل بر بیست وشش فصل و پیوست های تکمیلی با نثری ساده بیان شود