بارون درخت نشین

معرفی کتاب گزیده نوشته های کارل مارکس کتاب گزیده ی نوشته های کارل مارکس (در جامعه شناسی و فلسفه ی اجتماعی) کتاب بسیار خوبی برای شروع فلسفه مارکس است. این کتاب به شما کمک می کند تا درک خوبی از اندیشه مارکس بدست آورید. با کارل مارکس (1818–1883) اغلب به عنوان یک انقلابی ، یک فعال و نه یک فیلسوف رفتار می شود ، که آثار او بنیان بسیاری از رژیم های کمونیستی را در قرن بیستم را بنا نهاد. مضامین مهم در آثار او اینجا شامل انسان شناسی فلسفی مارکس ، نظریه تاریخ وی ، تحلیل اقتصادی ، تعامل انتقادی وی با جامعه سرمایه داری معاصر (طرح مسائل مربوط به اخلاق ، ایدئولوژی و سیاست) و پیش بینی او از آینده کمونیستی است. مارکس در زمینه روزنامه نگاری رادیکال خود ، گزارش بحث برانگیز خود را از شخصیت و نقش دولت مدرن و به طور کلی از رابطه بین زندگی سیاسی و اقتصادی ارائه داد. مارکس فرایند تاریخی را پیش رفتن از طریق طیف وسیعی از شیوه های تولید می داند که مشخصه آن مبارزه طبقاتی (کم و بیش صریح) و سوق دادن بشر به سمت کمونیسم است. با این حال ، مارکس تمایل چندانی به گفتن درباره تنظیمات دقیق آلترناتیو کمونیستی که قصد داشت به وجود بیاورد ندارد ، با این استدلال که این امر از طریق فرایندهای تاریخی بوجود خواهد آمد و تحقق یک برنامه یا نقشه از پیش تعیین شده نبود.  

"مترو" کتابی است که توسط رمان نویس ژاپنی "هاروکی موراکامی" در مورد حمله ی تروریستی با گاز سارین که در سال 1995 در "مترو" توکیو انجام شده است ،نوشته شده است. این کتاب از یک سری مصاحبه با افرادی که تحت تأثیر این حملات قرار گرفته اند ، تشکیل شده و همچنین شامل مصاحبه با اعضای" آوم "، فرقه ی مذهبی مسئول حملات است. "هاروکی موراکامی" امیدوار بود که از طریق این مصاحبه ها ، بتواند بخشی از تاثیرات این حملات را، که رسانه های مهم ژاپن نادیده گرفته اند ، بیان کند و بر تاثیر گذاری این واقعه بر شهروندان معمولی تاکید کند. این مصاحبه ها تقریبا یک سال به طول انجامیده و از ژانویه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پایان می رسد و بسیاری از جنبه های جذاب روانشناسانه ی جامعه ی ژاپن را برجسته می کند.او در می یابد که کار، برای بیشتر مصاحبه شوندگان، اولویت بالا و یا اصلی را دارد و همچنین جداسازی ، فردگرایی و عدم ارتباط نیز ، از مضامین قدرتمندی بودند که در بسیاری از مصاحبه ها رایج بود. بسیاری از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگی از ماتریالیسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنین به ناکارآمدی سیستم واکنش اضطراری در برخورد با حمله اشاره کردند. این کتاب همچنین شامل مقاله ی شخصی "هاروکی موراکامی" در مورد این حملات است. وی در مقاله ی "کابوس کور: ما ژاپنی ها به کجا می رویم؟" ، از عدم موفقیت ژاپنی ها در عبرت گرفتن از این حملات انتقاد می کند و اعتقاد دارد که ژاپنی ها ترجیح می دهند به جای تحلیل علل واقعی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ،حمله ی تروریستی را به عنوان یک عمل افراطی توسط گروهی از دیوانگان بدانند.