باشگاه مشت‌زنی

معرفی کتاب زمین نرم

کتاب زمین نرم، مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه اثر نویسنده‌ی جوان، آیین نوروزی است که زندگی اجتماعی، انسان معاصر و دغدغه‌های او را به تصویر می‌کشد. این کتاب برش‌هایی از زندگی‌های روزمره، موقعیت‌هایی ابزورد و آدم‌هایی پیش پاافتاده را روایت می‌کند و تلاش دارد با لحنی طنز مشکلات جدید عصر مدرن را به ‌نقد بکشد.

درباره‌ی کتاب زمین نرم

در چند دهه‌ی اخیر، سبک زندگی مردم شهرنشین بسیار تغییر کرده. در این میان پیشرفت فناوری نقش عمده‌ای داشته و کمک کرده سرعت تحولات بیشتر شود. دغدغه‌های جدیدی که مردم با آن دست‌به‌گریبان هستند، نسبت به دهه‌های پیش خیلی عوض شده، از عمل‌های زیبایی و تناسب اندام گرفته تا ثبت‌نام لاتاری و تور کشورهای خارجی. سبک زندگی نو و تبعات آن دست‌مایه‌ی داستان‌های زیادی بوده و به سبک‌های مختلفی روایت‌شده. کتاب زمین نرم نوشته‌ی آیین نوروزی، از همین دست داستان‌هاست: مجموعه‌ای متشکل از ده داستان کوتاه که درون‌مایه‌ی اصلی آن‌ها مشکلات جدیدی است که احتمالاً همه به نحوی تجربه‌اش کرده‌اند. یکی از محورهای اصلی داستان تکنولوژی و وسایل ارتباط جمعی است و همانطور که زندگی اکثر مردم را تحت‌تأثیر خود قرار داده، در این قصه‌ها هم نقش مؤثری را ایفا می‌کند. آیین نوروزی در داستان‌های کتاب زمین نرم به سراغ موقعیت‌های بسیاری ویژه‌ای نرفته و سعی کرده موضوعات معمولی و ساده را انتخاب و برشی از زندگی روزمره‌شان را روایت کند. او با زبانی طنز قصه‌ی آدم‌های میان‌مایه و تنهای امروزی را می‌گوید که در شرایط خسته‌کننده، غم‌انگیز و پوی گیر افتاده‌اند. نمونه‌ی این موقعیت‌ها، داستان تور مالدیو، پنج شب و شش روز است. در این قصه زوجی برای ماه‌عسل و تفریح به مالدیو می‌روند اما تمام پنج شب و شش روز را صرف جروبحث در مورد عکس‌هایی می‌کنند که می‌خواهند در شبکه‌های اجتماعی‌شان بگذارند. در کتاب این نوع موقعیت‌های مضحک و پوچ بارها اتفاق می‌افتد. نویسنده سادگی را نه فقط در محتوای داستان‌ها که در نوع روایت و ساختار و پایان‌بندی هم رعایت می‌کند. تلاش او این است که خواننده در پس پشت اتفاقات پیش‌پاافتاده، به موضوعات مهمی پی ببرد و دید دیگری نسبت به زندگی‌اش پیدا کند.

شکوفه‌های انبه سپیده دم روز اول ماه، شاه جوان از جای برخاست و از معبد بیرون آمد و به کنار آبگیر شد. در آن جا نگاهش به لاله‌های سرخ آبی افتاد که گفتی چشم به راه جلوه‌های معشوق خود خورشید آسمان بودند تا چون بدمد رخ از حجاب به درآرند و پیکر زیبای خویشتن در معرض تماشای وی بگذارند و او را خوشامد گویند. صفحه ۲۷