بلارت 3/ پسری که با گاو به دریا زد

75,000 تومان

سفارش:0
باقی مانده:1

معرفی کتاب بلارت 3 اثر دومینیک بارکر

داستانی خلاقانه، پرکشش، مملو از اتفاق، خنده آور و خواندنی درباره بلارت، شوالیه ای جوگیر که بی خبر از حضور دو سیاه پوش از افراد آناتولی خوش قیافه که قصد جانش را کرده اند، در تختش به خواب عمیقی فرو رفته و رویا می بیند، اما گاو نری که در رویا به او حمله ور می شود جانش را نجات می دهد!
تا بلارت بخواهد از ماجرا سر در بیاورد صدای بلند ناقوس که خبر از فاجعه ای بزرگ دارد، در قصر الماس می پیچد؛ شاهدخت لوییس را دزدیده اند! حالا او به همراه چند همکار عتیقه تر از خودش راهی ماموریتی هیجان انگیز و خطرناک می شوند تا شاهدخت را نجات دهند.
بلارت با خیال راحت توی تختش خوابیده که دو نفر قصد جانش را می‌کنند! ای بابا این دفعه دیگر چه خبر است؟

آخ آخ!

شاهدخت‌لوییس را دزدیده‌اند! دست تقدیر یقه‌ی بلارت را ول نمی‌کند. این بار حتی کاپابلانکا هم نمی‌تواند کمکش کند چون مشغول زالودرمانی است. بلارت، شوالیه‌ی جوگیر بیو، دانشمند عتیقه هرگولوز و متفکر بی‌مغز اولاف‌آقا همراه دوست جدیدشان راهی سفری پرماجرا می‌شوند تا شاهدخت‌لوییس را نجات دهند. این بار چه بلایی قرار است سرشان بیاید؟

اوه اوه!

آن‌ها باید با گاو به دلِ دریا بزنند!

فقط 1 عدد در انبار موجود است

توضیحات

بلارت 3/ پسری که با گاو به دریا زد

نویسنده
 دومینیک بارکر
مترجم
مسعود ملک‌یاری
نوبت چاپ
تعداد صفحات 416
نوع جلد —-
قطع
سال نشر
سال چاپ اول ——
موضوع
کودک و نوجوان
نوع کاغذ ——
وزن 0 گرم
شابک
9786222041083
توضیحات تکمیلی
وزن 0.5 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “بلارت 3/ پسری که با گاو به دریا زد”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خلاصه کتاب PDF

چند صفحه از کتاب

اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: aisa
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

عقل عذابم مي دهد

11,000 تومان
 

در بخشی از کتاب عقل عذابم می‌دهد: شعرهای دی ماه 75 تا فروردین 78 می‌خوانیم

انسان‌های غارنشین را حتماً دیده‌ای یا لااقل یکی از آن‌ها را تقریباً هر روز پشتِ چراغ‌قرمز یا مکث می‌کند یا فکر می‌کند که مکث می‌کند موهایش بلند و جوگندمی‌ست یا فکر می‌کند که با یک و هفتاد و پنج سانت قد موهایش بلند و جوگندمی‌ست. این از من اما تو فعلاً نصف دیگر سیب‌ات را هم و بعد بردار قلم‌مویت را و دیوار غار مرا با گُل‌وگیاه با هر شاخ و شمایلی که خودت می‌دانی یادت باشد تلفن نارنجی‌ست.

فهرست مطالب کتاب

از این‌که در سه زمان تا کجاها که ما / وَ همین‌ جا چیزی برای نگفتن رفیقی نداری مؤلف من بودم افقی که هرگز با چهره‌های مختلفی از تو سیصد گل سرخ هم که شده از فردا که چه‌طور به ‌روایت خودمان اگر اتفاقی افتاد تو او را ندیده‌ای بر بوم نقاشی تا دوِ بعدازظهر آخه اون‌ها هر دو یک نفریم با ماشین‌حساب هم که فکر کنی راوی گوید این‌طور عصری را اصلاً نمرده‌ای روانی صحنه را عوض می‌کنیم تا آدم‌بزرگ‌ها این‌همه سال کجا بودید؟ فقط یک شوخی بود از دو درختِ فقط زیردریایی از آن‌سوی خط از فرداهایِ چه‌ کنم مؤلف هم سردرگم است دن‌کیشوت از اعماق کدام اتفاق؟ اول تو بخند از فرط خنده خراباتی ترسو! فکرهای از هر طرف این مرثیه و نه هیچ‌گاه در شلوغی‌ِ از هر طرف
 

در دفاع از فهم: سخنرانی‌های آلبر کامو (1958_1936)

370,000 تومان

معرفی کتاب در دفاع از فهم: سخنرانی‌های آلبر کامو 1958 - 1936

کتاب در دفاع از فهم، دربردارنده‌ی متن سی‌و‌چهار سخنرانی آلبر کامو است که طی حدود بیست سال، با موضوعات مختلف و در محافل گوناگون بیان شده‌اند. عمده‌ی مضامین این کتاب یا در حوزه‌ی فلسفه، سیاست و تاریخ می‌گنجند یا دیگر وجوه حیات انسانی را مد نظر داشته‌اند. کتابی که مقابلتان قرار گرفته، شما را با مبانی فکری یکی از داستان‌نویسان و فلاسفه‌ی مطرح جهان بیشتر آشنا خواهد کرد.

درباره‌ی کتاب در دفاع از فهم

ممکن است بیشتر مخاطبان، آلبر کامو (Albert Camus) را با آثار ادبی برجسته‌‌ و ماندگارش به یاد بیاورند و او را صرفاً داستان‌نویسی نابغه در تاریخ ادبیات معاصر بدانند. چنین مخاطبانی حتماً متعجب خواهند شد اگر پی ببرند که کامو علاوه‌بر نویسندگی، در سخنرانی‌های پرشور و‌ خطابه‌های اعتراضی نیز ید طولایی داشته است. برای این‌که با اندیشه‌های وی در خلال سخنرانی‌هایش آشنا شوید، پیشنهاد ما این است که هرچه سریع‌تر کتاب در دفاع از فهم (Conférences et discours) را تهیه کنید تا به گنجینه‌ای از تمامی سخنرانی‌های کامو، به مناسبت‌های گوناگون و با موضوعات متنوع، دسترسی داشته باشید. آن‌چه در اثر حاضر می‌خوانید، مجموعه‌ای است از متن سی‌و‌چهار سخنرانی کامو طی سال‌های 1936 تا 1958. با وجود این‌که آلبر کامو با سخنرانی میانه‌ی خوبی نداشته و تصور می‌کرده سخنران خوبی نیست، اما به نظر می‌رسد در سخنرانی‌هایش نیز مانند رمان‌ها، مقالات و جستارهایش، خوش درخشیده و توانسته رضایت خاطر مخاطبان را جلب کند. جالب است بدانید او با این‌که هنگام ارائه‌ی سخنرانی‌هایش، نویسنده‌ی سرشناسی بوده اما در هیچ‌کدام از سخنرانی‌ها، هیچ اشاره‌ای به متن‌ها و داستان‌هایش نکرده است! بااین‌حال، مسئله‌ی «تعهد هنرمند» در سخنانش به‌وضوح دیده می‌شود. بنابراین، اگرچه کامو در خطابه‌هایش، سخنی از کتاب‌ها و رمان‌هایش به میان نیاورده اما همواره هویت خود را به‌عنوان یک هنرمند حفظ کرده و آن را در سخنرانی‌هایش نیز نشان داده است. این متفکر روشنفکر، در تلاش بوده تا هنگام سخنرانی‌هایش، تعهد خود را به‌عنوان یک انسان و مسئولیتی را که نسبت به سایر انسان‌ها داشته، شرح بدهد. همچنین صدای اعتراض نسلی باشد که لابه‌لای محدودیت‌ها، در حال نابود شدن است. کامو چه در آثار ادبی و چه به‌عنوان یک فیلسوف و سخنران، به دنبال راهی برای درک «بحران بشر» و نشان دادن چهره‌ی پلید آن بوده است. همچنین می‌کوشیده تا مرهمی برای زخم‌های دیرینه‌ی بشریت عرضه کند. او معتقد بود در میان انواع و اقسام مشاغل امروزی، شغلی نیز با عنوان «انسان بودن» وجود دارد. وظیفه‌ی کسانی که به این شغل روی آورده‌اند، چیزی نیست جز مبارزه با فلاکت آدمی یا کاستن از شدت آن. از مشخصه‌های قابل توجه کتاب حاضر، می‌توان به مشخص بودن بُعد زمانی و مکانی سخنرانی‌های کامو اشاره کرد. به عبارت دیگر، در ابتدای متن هر سخنرانی‌، توضیحی کوتاه در مورد اوضاع زمانی آن، مراسمی که کامو در آن به سخنرانی پرداخته و نشریه‌ای که متن سخنرانی را نخستین بار چاپ کرده، بیان شده است که قطعاً مطالعه‌ی دقیق آن‌ها، برای درک بهتر سخنرانی‌ها، یاری‌گر خوانندگان خواهد بود. به همین شکل، گوشه‌ای از شرح حال کامو، هنگام ارائه‌ی سخنرانی‌هایش مطرح شده که خواندن آن‌ نیز می‌تواند درک کلی اما دقیقی را از شخصیت کامو برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.
سفارش:0
باقی مانده:3

سودازدگان سرزمین موسیقی و شعر: آشنایی با نویسندگان و شاعران امروز اتریش

18,000 تومان

معرفی کتاب سودازدگان سرزمین موسیقی و شعر اثر تورج رهنما

رهنما در این کتاب به بررسی آثار شاعران و نویسندگان اتریشی قرن بیستم می پردازد و نمونه ای از آثارشان را به زبان فارسی در اختیار مخاطب خود قرار می دهد، او که سال های کمی را در این کشور سپری کرده است، بیش از هرچیز شیفته هنرمندان اهل قلم این سرزمین شده و پس از مطالعات فراوان در زمینه ادبیات معاصر اتریش به نوشتن درباره آن روی آورده است.

سگ سفید

98,000 تومان

در بخشی از کتاب سگ سفید می‌خوانیم

به دفتر جک رفتم اما کسی آن‌جا نبود. جک در استودیو مشغول نظارت بر بازی بوزینه‌اش بود که برای خود ستاره‌ای بود و در فیلم بوزینه‌ایِ رومئو و ژولیت که برای تلویزیون تهیه می‌شد بازی می‌کرد. به خانه برگشتم. همسرم به جلسه‌ای رفته بود. جلسه‌ی Urben Leag بود و کارش آماده کردن سیاهان بی‌کار شده بود، تا بتوانند باز کاری پیدا کنند. میان بی‌کارماندگان سیاه بی‌کارِ واقعی نسبتاً کم است. علت بی‌کاری‌شان این است که به آن‌ها کار نمی‌دهند. همین! سندیکاهای تبهکاری همه‌ی درها را بر آن‌ها می‌بندند. لیبرال‌های متعهد که علیه تبعیض نژادی مبارزه می‌کنند بعدازظهر در منزل یک استاد هنرهای نمایشی جلسه‌ای داشتند و من البته از شرکت در آن خودداری کردم. به آن‌ها توضیح داده بودم که با زحمتِ زیاد توانسته‌ام خود را از شر ویتنام و بیافرا و کشتار سرخ‌پوستان در آمازون و سیل‌های برزیل و سرنوشت روشنفکران در شوروی خلاص کنم. آدم باید بتواند جلوِ خودش را بگیرد. در هر کار باید اندازه نگه داشت. الفانتیازیس پوست می‌دانید چیست؟ وقتی است که پوست‌تان روی بدن دیگران درد می‌گیرد. گفتم برای من دیگر کافی است. دیگر نمی‌خواهم به شیوه‌ی امریکایی هم رنج بکشم. این را هم باید اعتراف کنم که از این آقای استادی که جلسه‌ی هم‌بستگی با مبارزان سیاه در خانه‌اش تشکیل می‌شد بسیار بیزار بودم. او یک phoney نمونه‌ی کالیفرنیایی بود، یعنی یک متظاهرِ متقلب. یکی از «مترقی‌نمایانی» که جامعه‌ی مصرف ما را محکوم می‌کنند اما از شما پول قرض می‌گیرند تا در خریدوفروش زمین و مستغلات سودی به جیب بزنند. من از کسانی که اعتقادشان به آزادی نه حاصل تعمق در جامعه، بلکه نتیجه‌ی شکاف پنهان روانی‌شان است متنفرم. اگر جوان‌ها به بعضی پیروان فروید که می‌کوشند افراد را با جامعه‌ای بیمار سازگار کنند بحق خرده می‌گیرند، عمل عکس، یعنی کوشش در سازگار کردن جامعه با روان بیمارِ خود هم مشکلی را حل نمی‌کند.

فرار از اردوگاه 14: فرار اودیسه‌وار مردی از کره‌ی شمالی به سوی آزادی

280,000 تومان
دربخشی از کتاب فرار از اردوگاه 14 می‌خوانیم: قحطی و سیل‌های نیمه‌ی دهه‌ی 1990 اقتصادی را که مرکزگرا طراحی شده بود، ویران کرد. سیستم توزیع عمومی دولت که از دهه‌ی 1950 به بیشترِ شهروندان کره‌ی شمالی غذا رسانده بود، از هم پاشید. مردم کره‌ی شمالی از ترس اینکه مبادا از گرسنگی بمیرند، به تبادل کالا‌ به کالا رو آوردند و این موضوع در میان‌شان به سرعت رشد کرد و تعداد و اهمیت مغازه‌های خصوصی بیشتر شد. از هر ده خانواده، نُه خانوار برای زنده ماندن، مبادله‌ی کالا می‌کردند. شهروندان کره‌ی شمالیِ بیشتر و بیشتری برای کار، تجارت، خرید‌و‌فروش و پرواز به کره‌ی جنوبی، از مرز می‌گذشتند و وارد چین می‌شدند. نه چین و نه کره‌ی شمالی آماری ارائه ندادند اما میزان این مهاجرت‌های اقتصادی بین ده‌ها هزار تا چهارصد هزار نفر تخمین زده می‌شود. کیم جونگ ایل تلاش کرد آشوب و هرج‌و‌مرج را کنترل کند. حکومت او برای تاجرانی که بدون مجوز سفر می‌کردند شبکه‌ی جدیدی از مراکز بازداشت ایجاد کرد. اما این افراد می‌توانستند با بیسکویت و سیگار آزادی‌شان را از پلیس و سربازان گرسنه بخرند. در شهرهای بزرگ، ایستگاه‌های قطار، بازارچه‌های بدون سقف و کوچه‌های باریک، پُر از ولگرد‌هایی شدند که از گرسنگی در حال مردن بودند. کودکان یتیم زیادی که در این اماکن پیدا می‌شدند به «گنجشک‌های ولگرد» معروف شدند. شین هنوز این را نمی‌دانست اما سرمایه‌داری عوام، داد‌و‌ستد ولگرد‌ها و فساد فراگیر در حکومت پلیسی که اردوگاه 14 را در محاصره داشت، شکاف‌هایی ایجاد می‌کردند. کمک غذایی از ایالات متحده، ژاپن، کره‌ی جنوبی و دیگر اهداکنندگان، تا اواخر دهه‌ی 1990 قحطی را تعدیل کرد، اما به طور غیر‌مستقیم و تصادفی به زنان مغازه‌دار و بنگاه‌های مسافرتی جان بخشید تا در آینده به شین برای فرارش به چین آذوقه و هویت جعلی بدهند و راهنمایی‌اش کنند.
سفارش:0
باقی مانده:2

شاگرد قصاب

120,000 تومان

در بخشی از کتاب شاگرد قصاب می‌خوانیم

باران ناجوری می‌آمد. یک گوشه‌ی خیابان ایستادم و تابلویی را تماشا کردم. یک مرد کچل که با چراغ نئون درست کرده بودند. وقتی چراغ خاموش بود کچل بود، ولی وقتی روشن می‌شد مو درمی‌آورد. عالی بود. چرا کچل شوید؟ با انواع‌و‌اقسام رنگ‌ها این را می‌نوشت. تا آخر عمرم می‌توانستم بایستم و تماشا کنم. صدای آواز یک دختر شنیدم. از کلیسا می‌آمد، رفتم تو. لباس سفید تن‌اش بود و آهنگی راجع‌به باغ‌و‌بستان می‌خواند. به عمرم همچین آوازی نشنیده بودم. نت‌های پیانو به شفافیت آب چشمه بودند که از صخره می‌ریزد پایین و مرا یاد جو انداختند. اولین‌بار در کوچه‌ی پشت خانه‌مان دیدمش. چهار پنج سال‌مان بیشتر نبود. کنار یک چاله بغل مرغدانی نشسته بود. چند هفته یخ‌بندان بود و او هم داشت با یک تکه چوب می‌زد روی یخ. یک‌کم نگاهش کردم و بعد بهش گفتم اگه صد میلیون میلیارد تریلیون دلار ببری چه‌کار می‌کنی؟ نگاهم نکرد، به زدن روی یخ ادامه داد. بعد بهم گفت چه‌کار می‌کند و همین سرمان را مدت زیادی گرم کرد. این اولین‌باری بود که جو پرسل را دیدم. آن روز یک گل نرگس برفی توی راه‌آب بود، یادم مانده چون فقط همان یکی بود. یکی از آن روزهایی بود که تقریباً می‌توانستی صدای همه‌چیز را به شفافیت صدای این دختر بشنوی. بهترینِ روزها بود، آن روزها با جو. بهترین روزهای عمرم، قبل از بابا و نوجنت و شروع این‌ها. یک مدت طولانی آن‌جا نشستم، نمی‌دانم چه‌قدر. بعد خادم کلیسا آمد پیانو را هل داد و برد. وقتی دوباره نگاه کردم دختر لباس‌سفید رفته بود. ولی اگر با ‌دقت گوش می‌کردی هنوز موسیقی را می‌شنیدی. اسم آهنگ بود در باغ‌های سالی. می‌خواستم این‌قدر بنشینم که تمام رد آهنگ پاک شود. انگار توی نور رنگی خورشید عصر که از پنجره به داخل می‌ریخت شناور بودم.
سفارش:0
باقی مانده:3