تاریخچه‌ی آواشناسی و سهم ایرانیان

کتاب « پیام عکس» نوشته " رولان بارت" توسط نشر مرکز منتشر شده است. در واقع رولات بارت، چهره ای برجسته و از بسیاری جهات بی نظیر در عرصه ی نقادی و نظریه پردازی ادبی، هنری، و فرهنگی است. او در سراسر دوران کاری اش، مسحور عکاسی بود و جایگاه عکس و تصویر عکاسانه به ویژه در آثار متاخر او کاملا بارز و برجسته است. مجموعه ی حاضر، که مهم ترین مقالات او در این زمینه را در بر می گیرد، از یک سو، خواننده را با سیر تاملات بارت در باب عکاسی آشنا کرده و از سوی دیگر، به عنوان آثاری اصیل و آکنده از ایده های نو، او را در فهم و نقد عکس یاری می کنند. کتاب پیام عکس

افسردگی‌ یکی‌ از واکنش‌های‌ طبیعی‌ انسان‌ است‌. در واقع‌، وقتی‌ شخصی‌ از داشتن‌ چیزهایی‌ که‌ «باید» داشته‌ باشد ناامید شود، دچار افسردگی‌ می‌شود. داروهای‌ ضدافسردگی‌ رایج‌ترین‌ روش‌های‌ درمانی‌ هستند. اما روش‌های‌ متعدد دیگری‌ نیز وجود دارد. مولف‌ در این‌ کتاب‌ می‌کوشد، در کنار معرفی‌ داروها، روش‌های‌ دیگری‌ نیز ــ از تغذیه‌ گرفته‌ تا ورزش‌ و روان‌درمانی‌ ــ ارائه‌ دهد که‌ استفاده‌ از آن‌ها بی‌خطرتر و طبیعی‌تر است‌. کتاب‌ به‌ زبانی‌ ساده‌ و همه‌فهم‌ نوشته‌ شده‌ و مولف‌ قلم‌ خوبی‌ دارد و به‌ خوبی‌ انواع‌ مختلف‌ افسردگی‌ را توصیف‌ کرده‌ است‌. افسردگی‌ یکی‌ از واکنش‌های‌ طبیعی‌ انسان‌ است‌. در واقع‌، وقتی‌ شخصی‌ از داشتن‌ چیزهایی‌ که‌ «باید» داشته‌ باشد ناامید شود، دچار افسردگی‌ می‌شود. داروهای‌ ضدافسردگی‌ رایج‌ترین‌ روش‌های‌ درمانی‌ هستند. اما روش‌های‌ متعدد دیگری‌ نیز وجود دارد. مولف‌ در این‌ کتاب‌ می‌کوشد، در کنار معرفی‌ داروها، روش‌های‌ دیگری‌ نیز ــ از تغذیه‌ گرفته‌ تا ورزش‌ و روان‌درمانی‌ ــ ارائه‌ دهد که‌ استفاده‌ از آن‌ها بی‌خطرتر و طبیعی‌تر است‌. کتاب‌ به‌ زبانی‌ ساده‌ و همه‌فهم‌ نوشته‌ شده‌ و مولف‌ قلم‌ خوبی‌ دارد و به‌ خوبی‌ انواع‌ مختلف‌ افسردگی‌ را توصیف‌ کرده‌ است‌

جملاتی از کتاب ما این‌جا داریم می‌میریم

خوشبختی‌ها را گم کرده‌ایم، همه‌شان گم شدهاند. دستمان خالی است دیگر هیچ نوری توی دستهامان نیست.

گاهی همین قدر که بنشینم و ده دقیقه توی حال خودم باشم و کارگرهای ساختمان روبرو تیرآهن خالی نکنند و دلم برای چیزی شور نزند و تسمه کولر پاره نشود به گمانم خوشبختم.

خوبی تهران همین است که همه‌چیز گم می‌شود توی های و هوی شهر.

طلاپری می‌داند که هر ستاره مال کدام آدمیزاد است و حال می‌بینیم که آدمیزادها همیشه با جام چای کنار پنجره می‌ایستند و هیچ‌وقت پری‌های جنگل را صدا نمی‌زنند. آدمیزادها عاشق آسمان هستند و مدام دنبال ستاره‌های‌شان می‌گردند.

مادرش همیشه می‌گفت هیچ کار خدا بی‌حکمت نیست. بعد هم غش‌غش می‌خندید که یک خدایا شکر بگو و خودت را راحت کن. تا آن سر دنیا هم که بدوی نمی‌فهمی چرا بلاهای ریز و درشت سر آدم می‌آید.

آدمیزادها هیچ‌وقت صدایی را که نمی‌بینند، نمی‌شنوند. حتی گاهی خوشبختی‌های کوچک‌شان را هم نمی‌بینند.