تاریخ تمدن ویل دورانت (دوره 13 جلدی )

هوش، توانایی است که به دشواری تعریف می‌شود؛ زیرا عناصر زیادی وارد عمل می‌شوند و در افراد مختلف به شیوه‌های مختلف ترکیب می‌شوند تا تعیین مکانیسم دقیق آن امکان‌پذیر باشد؛ اما می‌توان جلوه‌های هوش را مشاهده کرد و با برخی دوراندیشی‌ها آن‌ها را اندازه گرفت. سؤال: آیا من باهوش هستم؟ در روانشناسی جدید به صورت زیر تعریف می‌شود: آیا ضریب هوشی من بالاست؟ می‌توان به این سؤال با استفاده از آزمون‌های هوش، پاسخ رضایت بخش داد. در صفحاتی که به دنبال می‌آید، مجموعه‌هایی از این آزمون‌ها را خواهید دید. با دقت به آن‌ها پاسخ دهید، زیرا درباره استعدادهای شما نشانه‌های خوبی فراهم خواهند آورد. با این همه، در نتیجه گیری‌های قطعی از آن‌ها عجله نکنید. نمی‌توان هوش را در یک فرمول جای داد؛ حتی اگر این فرمول روشنگری‌های دقیقی را در اختیار بگذارد، نشانه قضاوت نیست.

معرفی کتاب قصه نویسی (براهنی) “قصه نویسی” از مدرن ترین آثار آموزش داستان نویسی به زبان فارسی محسوب می شود که دکتر “رضا براهنی” نویسنده و شاعر بزرگ معاصر، آن را به رشته ی تحریر درآورده است. با وجود این که از عمر کتاب “قصه نویسی” چیزی بیش از نیم قرن می گذرد، اما همچنان اثری خلاقانه و نوگرا به حساب می آید و بارها جهت تجدید چاپ، مورد ویرایش و بازبینی قرار گرفته است. ”رضا براهنی” در بخش اول کتاب “قصه نویسی”، به ضرورت نقد درباره ی قصه می پردازد و ویژگی های قصه نویس حرفه ای را با قصه نویس غیرحرفه ای مقایسه می کند. در ادامه با اشاره به علت های تاریخی پدیدار شدن قصه، اجزای آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد و سپس به مقایسه ی قصه نویس و روزنامه نگار و قصه ی فرمایشی و اخلاق حزبی می پردازد و تعهد و مسئولیت های قصه نویس را در عصر شب بیان می کند. در بخشی از کتاب که ساختمان قصه نام دارد، عوامل مختلفی نظیر تجربه، جدال، حادثه، نقش راوی، شخصیت، طرح و توطئه، زمینه، محیط یا فضا، لحن، سبک و الگو مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه ی کتاب با پدیده ی قصه ی روانی، و تفاوت های دید کلاسیک، رمانتیک و مدرن مواجه هستیم. بدیهی است که نویسنده در این کتاب به “قصه نویسی” در ایران نیز پرداخته و آثار “صادق چوبک”، “صادق هدایت”، “جلال آل احمد”، “ابراهیم گلستان”، “علی اکبر دهخدا” و “محمدعلی جمال زاده” را از نظرگاه های مختلف مورد نقد قرار می دهد که در این بین به صورت گسترده تر و ریزبینانه تری، آثار “صادق چوبک” را زیر ذره بین برده است.