تاریخ سیاست خارجی ایران (از صفویه تا پایان پهلوی اول / ۸۷۹ تا ۱۳۲۰ شمسی)

این کتاب پیشرو، نظام‌مندترین بررسی‌ای است که تا به امروز درخصوص این گزاره‌ی غالباً ادعاشده، ولی کم‌تر مطالعه‌شده‌ی «تاریخ مهم است» نگاشته شده است. غالب عالمان اجتماعی معاصر به‌شکلی ناخودآگاه رویکردی مقطعی به دنیای اجتماعی در پیش می‌گیرند. لیکن وقتی رخدادها و فرایندهای اجتماعی از بستر زمانی‌شان جدا می‌شوند، معنایشان مخدوش می‌شود. پل پیرسون معتقد است با نشاندن سیاست در بستر زمان ـ ساختن تصاویر متحرک به عوض تصاویر مقطعی ـ می‌تواند ادراک ما را از پویایی‌های اجتماعی پیچیده و نظریه‌ها و روش‌هایی که برای تبیین آن‌ها به کار می‌گیریم بهبود ببخشد. سیاست در بستر زمان دریچه‌ی جدیدی به ابعاد زمانی دنیای اجتماعی می‌گشاید. این کتاب طیفی از خصایص مهم و الزامات ناشی از فرایندهای اجتماعی متحول ارائه می‌کند: تنوع فرایندهایی که در دوره‌های زمانی معنادار شکوفا می‌شوند، مناسباتی که تحت تأثیر آن‌ها احتمالاً چنین فرایندهایی بروز می‌کنند، و بیش از همه، اهمیت این ابعاد زندگی اجتماعی برای شناخت برایندهای سیاسی و اجتماعی مهم. تحلیل پیرسون، که در طیف گسترده‌ای از علوم اجتماعی می‌گنجد، هزینه‌ی گزافی را آشکار می‌کند که علوم اجتماعی با غیرتاریخی‌شدن می‌پردازد و گنجینه‌ای از ایده‌ها برای جان‌بخشیدن به ادراک ما از فرایندهای تاریخی فراهم می‌آورد. کتاب پیرسون، با نشاندن سیاست در بستر زمان، تأثیری دیرپای در آثار استادان و دانشجویان رشته‌های علوم سیاسی، تاریخ، و جامعه‌شناسی تا اقتصاد و تحلیل سیاسی خواهد داشت. سیاست در بستر زمان (تاریخ، نهادها و تحلیل اجتماعی) - انتشارات نی