توسعه یعنی آزادی

420,000 تومان

معرفی کتاب توسعه یعنی آزادی

آزادی هزار افسون در آستین دارد که آنان که بندگی را گردن نهاده‌اند، هرگز نخواهند دانست. توسعه، میعاد دستیابی به امکانات نهفته در آزادی است. ویلیام کاوپر آمارتیا سن، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل در رشته‌ی اقتصاد در سال ۱۹۹۸، در این کتاب رهیافتی نوین را مطرح می‌سازد و به توسعه به مفهوم گسترش آزادی‌های اساسی می‌نگرد. او هدف نهایی توسعه را نیل به آزادی می‌شمارد و آزادی را به‌عنوان سنجه‌ای برای کیفیت زندگی انسان‌ها تلقی می‌کند. نویسنده بر آن است که از دیدگاهی جامع‌نگر فرایند توسعه را بررسی و نقش عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را در آن کندوکاو کند.

فقط 1 عدد در انبار موجود است

توضیحات

کتاب توسعه یعنی آزادی

نویسنده
آمارتیا سن
مترجم محمدسعید نوری نائینی
نوبت چاپ 12
تعداد صفحات
542
نوع جلد
شومیز
قطع
رقعی
سال نشر ——
سال چاپ اول ——
موضوع
توسعه
نوع کاغذ ——
وزن
610 گرم
شابک
9789643127466

 

توضیحات تکمیلی
وزن 0.610 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “توسعه یعنی آزادی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: samanehfathi
  • نشانی:
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

خودکار صورتی کنکو

20,000 تومان

خودکار صورتی کنکو

برند و سازنده کالا: کنکو
نوع پوشش بدنه:پلاستیک
ساخت کشور: کانادا
ضخامت نوک:0.7 میلی متر 
جنس نوک:ساچمه ای 
انتخاب گزینه ها این محصول دارای انواع مختلفی می باشد. گزینه ها ممکن است در صفحه محصول انتخاب شوند

جنگ‌ها و بدن‌ها (نشانه تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن ۱۹۴۵ـ‌۱۹۶۵)

88,000 تومان

معرفی کتاب جنگ‌ها و بدن‌ها (نشانه تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن ۱۹۴۵ـ‌۱۹۶۵)

جنگ‌ها سخت‌ترین انتقام خود را از بدن‌ها گرفته‌اند. خانه‌ها خراب شده‌اند، شهرها ویران شده‌اند، اما خانه و شهر و آجر و سنگ و چوب، به نحوی عینی و «غیرشاعرانه»، رنج نمی‌کشند. در پوست و استخوان و عضله‌ی شهر دردی نمی‌خزد. این بدن‌ها هستند که در جنگ‌ها رنج و درد را لمس می‌کنند. بدن‌ها بازسازی‌ناپذیرند، نه معماری و بناها و شهرها. تصاویر بدن‌هایِ تکه‌پاره شده، دست‌ها و پاهایِ‌ قطع‌شده، چشمانِ از جای درآمده و بیمارستان‌هایِ شلوغ و پرزخم و عفونت نمود عینی رنج بدن‌ها در طوفان جنگ‌هاست. بدن‌ها بازتاب‌دهنده‌ی حقیقی تجربه‌ی جنگ‌اند؛ چه آن‌جا که به عنوانِ بدنِ فیزیولوژیک و فردی، واقعیت فراموش‌شده‌ی درد و معلولیت را حمل می‌کنند و چه آن‌جا که در بازی قدرت به نماد تبدیل می‌شوند. از منظرِ هر آن که در قدرت است، بدنِ سرباز مقدس شمرده می‌شود و بدنِ دشمن به حیوانیت و توده‌بودگی تقلیل پیدا می‌کند. جنگ‌ها و بدن‌ها (نشانه تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن ۱۹۴۵ـ‌۱۹۶۵)

بدیل‌های سرمایه‌داری (طرح‌هایی برای یک اقتصاد دموکراتیک)

68,000 تومان

معرفی کتاب بدیل‌های سرمایه‌داری (طرح‌هایی برای یک اقتصاد دموکراتیک)

جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک که در عمل قابل تحقق باشد چگونه است؟ فهرست کردن انبوه بی‌عدالتی‌های موجود دشوار نیست: فقر، استثمار، بی‌ثباتی، بحران محیط زیست، نابرابری‌های ریشه‌ای… اما آیا بدیلی عملی که بتوان بر این وضع ترجیحش داد وجود دارد؟ نویسندگان بدیل‌های سرمایه‌داری هر یک به نوبه‌ی خود می‌کوشند نشان دهند که بدیلی عملی چگونه می‌تواند باشد. «اقتصاد مشارکتیِ» رابین هانل، با تمرکز بر شورایی کردن اداره‌ی محیط‌های اقتصادی، به شکلی ملموس بر این ایده خط بطلان می‌کشد که انتخابی جز اقتصاد بازار یا برنامه‌ریزی متمرکز دولتی وجود ندارد. برنامه‌ریزی مشارکتی او به شیوه‌ای دموکراتیک راه سومی واقعی پیشنهاد می‌کند. در مقابل، اریک اُلین رایت می‌کوشد امکان‌های عملیِ افزایش قدرت اجتماعی را در همین بستر فعلی بررسی کند. او به طرح استراتژی‌ها و مدل‌هایی می‌پردازد که به واسطه‌ی آن‌ها قدرت اجتماعی می‌تواند بر قدرت دولتی و اقتصادی تفوق یابد. از خلال گفت‌وگوی همدلانه و موشکافانه‌ی این دو طیفی از مسائل و مشکلات مهم مطرح می‌شوند که در راه تحقق بدیل‌های ممکن وجود دارند.
بدیل‌های سرمایه‌داری (طرح‌هایی برای یک اقتصاد دموکراتیک) - انتشارات نی

دکارت

35,000 تومان
« رُنه دکارت » در سال ١٥٩٦ در شهر لاهه دیده به جهان گشود . او پس از تحصیل در مدرسه یسوعیان دیپلم و لیسانس خود را در رشته حقوق ( حقوق مدنی و قانون شرع ) از دانشگاه « پواتیه » دریافت می‌کند . دانشگاهی که به آموزش حقوقی‌اش معروف است . دکارت در سال ١٦١٨ تمایل زیادی دارد تا به وجود انسانی خویش بپردازد . او در این زمان تنها ٢٢ سال دارد . دکارت به هلند می‌رود و وارد سپاه پروتستان « موریس ناسائو » می‌شود. او بعدها به چیزی اشاره می‌کند که در آن ایام او را مجذوب حرفه نظامی کرد : « دل پرشور » . گمان نمی‌رود دکارت هرگز جنگیده باشد . به نظر می‌آید که زندگی در پادگان از همان ابتدا او را دچار ملال و خواب‌زدگی می‌کند . دکارت با « آیزاک بکمان » دانشمندی که از او بزرگ‌تر است ملاقات می‌کند ؛ ریاضیات آن دو را به یکدیگر نزدیک می‌کند . دوستی عمیقی بین آن دو شکل می‌گیرد و ذهن دکارت بیدار می‌شود . دکارت زندگی خویش را به گام برداشتن در راه جستجوی حقیقت که آن را « خیر اصلی زندگی » می‌دانست گذراند . فلسفه مضمون زندگی‌اش بود و به هیچ روی آن را نوعی بطالت نمی‌دانست ، بلکه در آن نوعی شور و حرارت می‌یافت . او در نامه‌ای نوشت : « لطفاً همیشه باور داشته باشید که من زنده‌ام ، فلسفه‌ورزی می‌کنم و با شور و حرارتم.

بازی معمایی پرونده قتل در عمارت

125,000 تومان

بازی معمایی پرونده قتل در عمارت

 
  • درجه سختی متوسط
  • تعداد نفرات 1 تا 6
  • رده سنی مثبت 14 سال
  • مذت زمان بازی 60 تا 120 دقیقه
انتخاب گزینه ها این محصول دارای انواع مختلفی می باشد. گزینه ها ممکن است در صفحه محصول انتخاب شوند

تاریخ جهان (چاپ هشتم از ویراست جدید)

120,000 تومان

معرفی کتاب تاریخ جهان

تاریخ جهان تحولات و رخدادهای بشر را در چهل فصل از عصر حجر تا انرژی هسته‌ای با زبانی بسیار ساده و صمیمی، بی‌تکلف، شیرین و جذاب روایت می‌کند، چنان‌که کثیری از خوانندگان آن در گروه‌های سنی و سطوح آموزشی مختلف گفته‌اند از مطالعه‌ی این کتاب نه‌تنها بسیار لذت برده‌اند، بلکه آن را دریچه‌ی نوینی به جهان تاریخی و تاریخ جهان یافته‌اند و بر آن شده‌اند که با کتاب‌های دیگری، مطالعه تاریخ را پی بگیرند. مفسر لوس‌آنجلس‌تایمز می‌گوید گامبریچ به تاریخ جان می‌بخشد و خواننده را همراه خود در سفینه‌ای زمان‌پیما بر فراز تاریخ جهان به پرواز درمی‌آورد و او را همواره در طول کتاب به سیر و سلوکی فکری و عاطفی میان گذشته و حال وامی‌دارد. گامبریچ فصل پایانی کتاب با عنوان «بخش کوچکی از تاریخ که من خود در آن زیسته‌ام» را این‌گونه به پایان می‌برد: «اکنون هر زمان یک زلزله، یک سیل، یک توفان سهمگین، قحطی و خشکسالی و بلایای دیگر در نقاط دورافتاده‌ای از جهان، مردان، زنان و کودکان زیادی را به کام مرگ می‌برد، هزاران انسان در کشورهای ثروتمند، پول و نیروی‌شان را برای یاری‌رساندن به بازماندگان آن‌ها به‌کار می‌گیرند. چنین نیکوکاری‌هایی در گذشته صورت نمی‌گرفت. بنابراین همچنان حق داریم به آینده‌ای بهتر امیدوار باشیم.»