جغرافیا: ترکیبی نو

این روزها انواع منابع به ظاهر علمی در فضای مجازی در مورد شیوه‌های تربیتی و راه‌های برخورد با مشکلات بچه‌ها وجود دارد که گاه کاملاً متناقض با هم به نظر می‌رسند. همۀ والدین جایی در میانه‌های راه در مواجه با فرزند خود سردرگم شده‌اند و زندگی‌شان شلوغ‌تر و پیچیده‌تر شده است. این کتاب قرار نیست پر از مطالبی باشد که استرس و فشارتان را بیشتر کند. تربیت بچه‌ها به اندازۀ کافی سخت است، نیازی نیست سخت‌ترش کنیم. این کتاب می‌گوید چطور بدون این‌که عقلتان را از دست دهید، ده سال اول زندگی بچه‌تان را پشت سر بگذارید. کتاب اصلاح شیوه‌های نادرست فرزندپروری نتیجۀ سال‌ها تجربه و اندوخته‌های علمی نایجل لاتا روانشناس بالینی معروف ساکن نیوزلند است که به صمیمانه‌ترین شکل و با طنزی شیرین نوشته شده است. او با استفاده از تجربه بیست ساله‌اش در برخورد با انواع خانواده‌ها و بچه‌های با مشکلات  بی‌شمار، کاربردی‌ترین راهکارها را در این کتاب ارائه می‌دهد.  

توضیح کتاب : رمان سفر به مرکز زمین، اثر ژول ورن بوده و ماجرای سفر یک پرفسور آلمانی به نام اوتو لیدن‌براک به همراه برادرزاده‌اش را نقل می‌کند. آن دو بعد از رمزگشایی کتابی 700 ساله به زبان رومی در می‌یابند که می‌شود از دهانه آتشفشان به مرکز زمین رسید. آن‌ها با کمک یک راهنما به نام هانس این سفر را آغاز می‌کنند. از دهانه آتشفشان در روز و ساعتی معین پایین می‌روند، دایناسورها و حیوانات ماقبل تاریخ را میبینند و با خطراتی مواجه می‌شود و سرانجام هنگام بیرون آمدن ... اکنون که به رخدادهای آن روز پرحادثه فکر می‌کنم، سخت می‌توانم واقعیت ماجراجویی‌هایم را باور کنم، ماجراجویی‌هایی شگفت‌انگیز که وقتی یادشان می‌افتم، بهت زده می‌مانم. عمویم مردی آلمانی بود که با خاله‌ام، زنی انگلیسی، ازدواج کرد. عمو که به خواهرزاده‌ی یتیم و بی‌پدرش بسیار وابسته بود، من را دعوت کرد تا در خانه‌اش در سرزمین پدری، زیرنظر خودش مطالعه و تحقیق کنم. خانه در شهری بزرگ بنا شده بود و عمویم، استاد فلسفه، شیمی، زمین‌شناسی، کانی‌شناسی و علوم دیگر بود. یک روز که در آزمایشگاه وقت می‌گذراندم و عمویم خانه نبود، ناگهان احساس کردم باید بافت‌های بدنم را بازسازی کنم، یعنی گرسنه‌ام شد. می‌خواستم بروم سراغ آشپز فرانسوی‌مان که عمویم، پروفسور لیدنبروک، ناگهان در خانه را باز کرد و با عجله از پله‌ها آمد بالا. - اَکسِل ... اکسل ... اکسل... - با عجله راه افتادم، اما پیش از آنکه به اتاقش برسم، در حالی که پله‌ها را سه‌تا‌یکی می‌پریدم، پای راستش را محکم روی زمین کوبید: «اکسل ...» و با لحنی سراسیمه گفت: «داری می‌آیی بالا؟»