حقوق اداری تطبیقی: حاکمیت قانون و دادرسی اداری تطبیقی در چند کشور بزرگ

کتاب آسیب‌شناسی روانی متن کامل(جلد 1 و 2) نوشته ریچارد پی هالجین، سوزان کراس ویتورن با ترجمه یحیی سید محمدی, توسط انتشارات روان با موضوع روانشناسی، آسیب شناسی، طیف اسکیزوفرنی, اختلاف روان‌پریشی, اختلالات افسردگی به چاپ رسیده است . درباره کتاب آسیب‌شناسی روانی پروفسور ویتبورن دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و در روان شناسی رشد و در روان شناسی بالینی تخصص دارد. او در دانشگاه ایالتی نیویورک و دانشگاه راچستر تدریس کرده است. وی در دانشگاه ماساچوت جایزه تدریس ممتاز و جایزه استاد نمونه را دریافت کرد. او در سال 2001 جایزه مشاور گروه آموزشی ناحیه شرقی سی.چی (Psi chi) را دریافت نمود و در جلسه 2001 انجمن روان شناسی شرقی، سخنرانی ممتاز سی.چی را ایراد کرد. او در سال 2002 جایزه مشاور ملی سی.چی فلورانس دانمارک را دریافت نمود. پروفسور ویتبورن که چهارده کتاب و بیش از یکصد مقاله و فصول کتاب نوشته است، در رشته رشد شخصیت بزرگسالی و پیری خبره است. او در حال حاضر ، نماینده شورای بخش 20 انجمن روانشناسی آمریکا (رشد بزرگسالی و پیری) است و به عنوان رئیس بخش 20 نیز خدمت کرده و عضو کمیته ویژه ساختار و وظایف شورای انجمن روان‌شناسی آمریکاست. او همچنین در بخش 2 (تدریس روان شناسی) کمیته APA مربوط به پیری خدمت می کند. پروفسور ویتبورن در زمینه تدریس نیز نوآوری‌هایی را به وجود آورده است. ریچارد پی.هالجین و سوزان کارس ویتبورن، استادان روانشناسی در دانشگاه ماساچوست واقع در آمهرست هستند. هر دو علاوه بر تدریس به دانشجویان دکتری در روان‌شناسی بالینی و سرپرستی آنها، در کلاسهای کارشناسی نیز تدریس می‌کنند. آنها تجربه بالینی خود را در مورد بیماران سرپایی و بستری به کار می‌گیرند. پروفسور هالجین و ویتبورن، عضو انجمن روان شناسی آمریکا هستند. آنها کتابی را با عنوان «شرح حالهایی در روان شناسی نابهنجاری؛ از پرونده‌های متخصصان» منتشر کرده‌اند که حاوی موردپژوهی‌هایی نوشته شده توسط صاحبنظران بین‌اللملی در حوزه آسیب‌شناسی روانی است. هر دو در هیئت تحریریه نشریه‌های حرفه‌ای مهم خدمت می‌کنند. دیدگاه‌های بالینی درباره اختلالات روانی ریچارد هالجین و سوزان کراس ویتبورن، جنبه انسانی آسیب‌شناسی روانی را به دانشجویان نشان می‌دهد. از طریق استفاده گسترده از موردپژوهی‌های بالینی، و زندگینامه‌ها در بخش داستان‌های واقعی، تصاویری زنده از اختلالات روانی به دانشجویان ارائه شده است. این کتاب با استفاده از مدل زیستی- روانی- اجتماعی، رویکرد یکپارچه خود را به درمان حفظ می‌کند و کل گیری اختلالات‌روانی در طول عمر را تأیید می‌نماید. معرفی مباحث کتاب آسیب‌شناسی روانی مروری بر شناختن رفتار نابهنجار تشخیص و درمان ارزیابی دیدگاه های نظری اختلالات عصبی- رشدی طیف اسکیزوفرنی و اختلالات روان پریشی دیگر اختلالات افسردگی و دوقطبی اختلالات اضطرابی، وسواس فکری-عملی، و مرتبط با آسیب و عامل استرس زا اختلالات خوردن و تغذیهریال اختلالات دفعریال اختلالات خواب-بیداریریال اختلالات اختلالگر، کنترل تکانه، و سلوک و...

هنگامي که «ماکسيم گورکي»، از اردوگاه‌هاي سيبري ديدن کرد، تا آخرين ساعات همه‌چيز همان‌طور گذشته بود که قدرت مي‌خواست. در همان لحظه‌هاي آخر بود که زنداني‌اي حقيقت را پيش روي نويسنده‌ي بزرگ روس گذاشت و به قول الکساندر سولژنستين، درست در زماني که گورکي سوار بر قايق، آنجا را ترک مي‌کرد، آن زنداني تيرباران شد و توامان همه‌ي آن آرمان‌هاي انساني جا گرفته در ذهن شبه‌ پيامبر شوروي، درحال فروريختن بود. هرچند او نمي‌دانست که اين فروريختن هم، به قيمت جان آن زنداني تمام شده است! گورکي پيرسال‌تر از آن بود که بتواند براي روايت آن‌چه دانسته بود کاري کند و ازهمين‌رو ظهور سولژنستين و روايت‌هايش از گولاگ، الزامي بود و مبدل به سهمگين‌ترين روايت‌هاي تاريخ بشري از سرحدات رنج زير يوغ استبداد شد. با اينکه در آغازين سال‌هاي پسااستاليني، نيکيتا خروشچف، سومين رهبر اتحاد جماهير شوروي، از در دوستي با سولژنستين درآمد و اجازه‌ي انتشار کتاب «يک روز از زندگي ايوان دنيسويچ» را صادر کرد، اما هيچ‌کس انتظارش را نداشت ماجراي گولاگ و گولاگي‌ها، از آن‌چه بر ايوان دنيسويچ رفته، فراتر باشد. شوک عظيم دوازده سال پس‌از چاپ «يک روز از زندگي...» اتفاق افتاد: نسخه‌هاي زيرزميني و بدون سانسور «مجمع‌الجزاير گولاگ»، حاصل ده سال تحقيق و تفحص الکساندر سولژنستين از اردوگاه‌هاي کار اجباري شوروي و گفت‌وگو با بازماندگان، در زمستان 1974، ميان مردم دست به دست شد. درحالي‌که جاسوسان کا. گ. ب، در همه‌جا به‌دنبال سولژنستين‌خوان‌ها بودند، وقايع‌نگاري هول‌انگيز و هوش‌رباي برنده‌ي نوبل ادبيات 1970، منظر مردم شوروي و همه‌ي جهانيان را نسبت به اعماق وحشت زيستن در جهان استاليني، براي هميشه تغيير داد. مجمع‌الجزاير گولاگ به مثابه‌ي تجربه‌اي در تحقيق و تفحص ادبي، فقط از عهده‌ي نويسنده‌اي متعهد، چپ‌گرا و معتقد به آرمان‌هاي بزرگ اخلاقي و انساني هم‌چون سولژنستين برمي‌آمد که وجدان بيدارش، به او اجازه‌ي سکوت برابر رنج و محنت مردمش را نمي‌داد. خواندن کتاب بزرگ سولژنستين، در زمانه‌ي اکنون، بايد همراه با يادآوري جمله‌هاي خود او در پيامش هنگام دريافت نوبل ادبيات باشد، تا گولاگ‌هاي دور و نزديک خودمان را در همين هزاره‌ي سوم، فراموش نکنيم: «بياييد هيچ‌يک از مدعوين اين خوان ضيافت از خاطر نبرند که همين الساعه زنداني‌هاي سياسي در دفاع از حقوقي که محدود و پايمال شده‌اند، در اعتصاب غذا به سر مي‌برند.»