حکمرانی بر خود و دیگران: درسگفتارهای کولژ دو فرانس 1983_1982
530,000 تومان
معرفی کتاب حکمرانی بر خود و دیگران: درسگفتارهای کولژ دو فرانس 1982 – 1983
ایدهی مرکزی کتاب حکمرانی بر خود و دیگران پیرامون رابطهی فلسفه و سیاست شکل میگیرد.
میشل فوکو میکوشد در این کتاب از خلال پژوهشی مهیج و بدیع، به بررسی شیوههای حقیقتگویی و آزادانه صحبت کردن در دموکراسیها و حکومتهای استبدادی باستانی بپردازد و دیدگاه جدیدی را دربارهی رابطهی خاص فلسفه با سیاست ارائه دهد.
دربارهی کتاب حکمرانی بر خود و دیگران
انتشار سخنرانیهای فوکو در کالج دوفرانس ما را با سیر حیرتانگیز تحولات فکری او آشنا میکند.
کتاب حکمرانی بر خود و دیگران (The government of self and others) به ما نشان میدهد که فوکو چگونه رابطهی بین خود و دیگران را در بستر سیاست درک میکرد، چطور مفهوم «پارزیا» را در مرکز این رابطه قلمداد مینمود و به چه صورت از خلال این ایده به تعریف کنش فلسفی میرسید.
این کتاب که دربرگیرندهی سخنرانیهای میشل فوکو در کالج دوفرانس است، پژوهشی را پیرامون مفهوم پارزیا در بر میگیرد و بازخوانی فوکو را از فلسفهی باستانی حول این ایده پوشش میدهد.
فوکو از طریق بررسی این مفهوم میکوشد حقیقتگویی، آزادی بیان و حقوق شهروندی یونان باستان را واکاوی کند و نشان میدهد که بهراستی اصول اخلاقی فراموششدهی دموکراسی آتن را چه چیزی تشکیل داده است.
فوکو این سخنرانیها را برحسب تفسیر خود از برداشت کانت از نقد یا اخلاق انتقادی ایراد میکند و از خلال این تفاسیر به بررسی عمل حقیقتگویی به عنوان شکلی از خودسازی در فلسفهی باستان میپردازد. فهم آراء و اندیشههای فوکو دشوار اما ضروری است.
برای هرکسی که به دنبال سرآغازی برای مطالعهی آثار میشل فوکو است، مجموعهی سخنرانیهای او در کتاب حکمرانی بر خود و دیگران میتواند انتخابی سنجیده و مناسب باشد.
از آنجایی که این سخنرانیها برای عموم مردم نوشته شدهاند، مفاهیم عمیق و پیچیدهای که در این کتاب از آنها سخن به میان میآید، با زبانی قابلدرک و آسانتر از دیگر نوشتههای فوکو بیان میشوند.
فوکو در کتاب حکمرانی بر خود و دیگران عناصر اساسی قواعدی را که فرهنگ غربی به عنوان جنبههایی از حقیقت قلمداد میکند، بررسی کرده و از گفتمانهای متعارف دراینباره فراتر میرود.
او از بررسی حقیقت به عنوان قِسمی از واقعیت، خواه تجربی، مطلق یا نسبی، عبور میکند و میکوشد آن را به مثابه نوعی خاصی از اعمال انسانی واکاوی کند.
فقط 2 عدد در انبار موجود است
حکمرانی بر خود و دیگران: درسگفتارهای کولژ دو فرانس 1983_1982
نویسنده |
میشل فوکو
|
مترجم |
سید محمد جواد سیدی
|
نوبت چاپ | 2 |
تعداد صفحات | 493 |
نوع جلد | گالینگور |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1401 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
فلسفه و حکمت
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9786007405635
|
وزن | 0.0 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
عاشقانههایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
درباره کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند (یک پساژانر) یک مجموعه شعر معاصر را در بر گرفته است. عنوان برخی از شعرهای کتاب حاضر عبارت است از «از زانوانِ غریو»، «گوشِ رستاخیز»، «پرواز»، «آتش و کومههای کوهستان» و «رنگِ آواز». این شعرها در قالب نو سروده شدهاند؛ فقط شعر پایانی است که یک غزل است. میدانیم که شعر فارسی عرصههای گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرنها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر بهدست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصهها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بیمحابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفتاقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشههای اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدانگونه که هیچ جامعهای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشههایش بینیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.بخشی از کتاب عاشقانه هایی برای لیلی و روزهایی که سوختند
«یا اَیها النُّفوسُ القتیلینَ بالنَظر! قوموا، لِاشتعالِ هذا النَفسِ کالمطر! یعنی تویی مسافر افلاک بعد ما عشقت به ذرهذرهٔ خاکم کشد اگر آنجا که دار قامتِ یاران رفته است حلقومِ ما و حلقهٔ گیسوی مستمر درکش که یادگارِ شهیدِ دو عالم است این شهرِ آتشین که به جامیست مختصر چون شاخهای ز نور به منقار یک عقاب آنجا برد تو را که ز خود میکنی سفر آهسته همچو سایهٔ مرغان آسمان در سیرِ خاک باشی و خاک از تو بیخبر سی مرغ پر شود آنکه عشقش بپرورد قُل اَن اقلَّ مِن طیرانی اِلی القَمَر.»جامعه شناسی شهری
فهرست:
پیشگفتار فصل اول: کلیات و تعریف مفاهیم فصل دوم: منشأ پیدایش شهرهای جدید از ابتدا تا قرون وسطا فصل سوم: شهرها از قرون وسطا تا ظهور انقلاب صنعتی فصل چهارم: روند شهرنشینی در قرن بیستم فصل پنجم: دیدگاه کلاسیک جامعهشناسی شهری فصل ششم: جامعهشناسی شهری در امریکای شمالی فصل هفتم: جامعهشناسی شهری جدید: اقتصاد سیاسی شهری فصل هشتم: روانشناسی اجتماعی در شهر منابع واژهنامه نمایهنگهبانان گاهول 1/ اسارت
جملات زیبای کتاب اسارت از مجموعه داستانی نگهبانان گاهول
سورن داشت خواب دندان و تپش قلب موشها را میدید که از بالای سرش صدای خش خشی آرام شنید. بین خواب و بیداری فریاد زد: «مامان! بابا!» تا ابد از فریاد زدن آن کلمات افسوس میخورد، چون بلافاصله جیغی تیز شب را شکافت و سورن چنگالهایی را دور بدنش حس کرد. کسی داشت بلندش میکرد. بعد هم سریع پرواز کردند، سریعتر از آنچه فکرش را بکند، سریعتر از آنچه حتی در خیالش بگنجد. پدر و مادرش هرگز تا این حد سریع پرواز نمیکردند. از توی حفره پر کشیدن و آمدنشان را دیده بود. آن ها آهسته می خرامیدن و در مارپیچی زیبا در آسمان شب اوج میگرفتند. ولی حالا زمین شتابان از زیر پایش میگذشت. پوستش از گزش هوا ملتهب شد. ماه از پشت تودهای ابر بیرون آمد و با سفیدی وهم آور خود رنگِ دنیا را شست. در منظرۀ زیر پا دنبال درختی گشت که خانهاش بود. ولی درختها توده ای محو بودند و بعد هم جنگلِ قلمروی تایتو انگار کوچک و کوچکتر و در دل شب تار و تار تر شد، تا جایی که سورن دیگر تاب نیاورد پایین را نگاه کند. برای همین دل و جرئتش را جمع کرد و بالا را نگریست. اگر هر کدام از این دو بوفچۀ کوچک با معنی کلمۀ «جهنم» آشنا بود، میفهمیدند که این بی بروبرگرد ژرف ترین و وحشتناک ترین قسمتش بود. ولی نه سورن و نه گیلفی در عمر کوتاهشان نه اسم جهنم به گوششان خورده بود، نه کلمهای که چنین جایی را توصیف کند. تا پیش از ربوده شدن، فقط جایی به اسم بهشت را میشناختند. زندگی درون حفرهای در درختی دوست داشتنی یا بالای کاکتوس، روی پَرهای کُرکی و نرم والدینشان، حشرات چاق و چلهای که چند بار در روز برایشان میآوردند و بعد هم اولین لقمههای آبدار و لذیذ موش. کنار آن همه خوراک خوشمزه، داستانها هم بودند… داستانهای پرواز، آموختن پرواز، حسی که باید در عمق سنگ دانشان میداشتند تا همراه باد اوج بگیرند. از آن شب خونین به بعد، سورن و گیلفی به چیزی جز پرواز فکر نکرده بودند. برایشان مثل روز روشن شده بود که چرا هیچ کدام از بوفچههای آکادمی سنت ایگی، پَرهای براق صاف یا کُرک پَرهای نرم جغدهای عادی را نداشتند که بعد از مرحلۀ جوجگی میرویید. در آمدن پرهای پرواز برای یک جغد معمولا کار چندان پیچیدهای نبود، اما بدون خون کافی، این پرها از شاه پَر گرفته تا پوش پَر، می پژمردند و میمردند. بعد از آن هم آن شوق و رویای پرواز و مفهوم شادی و آزادی در آسمان هم می خشکید و میمرد. در ماموریت سورن و گیلفی جای هیچ تردید نبود: با آنگه هیچ فرصتی برای شاخه پَری یا جست و خیز یا تمرین پَر زدن نداشتند، باید پرواز را میآموختند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.