خاطره هایم را فراموش کنم آرزو هایم است

کتاب پروفسور عاشق اثر برجسته‌ای از پل استر، نویسنده مشهور آمریکایی، است که در سال 2023 منتشر شد. این رمان، داستان زندگی سیمور باومگارتنر، مردی 72 ساله را روایت می‌کند که پس از مرگ همسرش آنا، با چالش‌های عمیق عاطفی و وجودی مواجه می‌شود. استر با نثری روان و سلیس، خواننده را به درون ذهن و ضمیر باومگارتنر می‌برد. او با مهارت خاصی جریان سیال ذهن شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد و خواننده را در سفری احساسی و فلسفی همراه می‌کند.داستان با تأملات باومگارتنر درباره زندگی، مرگ، عشق و معنای وجود آغاز می‌شود و به تدریج به گذشته او سفر می‌کند. یکی از نقاط قوت کتاب، شخصیت‌پردازی لایه ای و چندبعدی بامگارتنر است. استر با ظرافت تمام، لایه‌های مختلف شخصیت او را آشکار می‌کند و تصویری صادقانه و گاه دردناک از یک انسان در مواجهه با پیری و تنهایی ارائه می‌دهد. خواننده شاهد کشمکش‌های درونی باومگارتنر، خاطرات شیرین و تلخ او از زندگی مشترک با آنا، و تلاش‌هایش برای یافتن معنا در زندگی پس از فقدان همسرش است. استر در این رمان به موضوعات مهمی چون زندگی کنار خانواده و تأثیر گذشته بر زمان حال می‌پردازد. او با مهارت، خاطرات کودکی باومگارتنر، روابط پیچیده‌اش با خانواده، و تجربیات زندگی‌اش را در هم می‌آمیزد تا ابعادی از شخصیت اصلی ارائه دهد. یکی دیگر از جنبه‌های قابل توجه کتاب، پرداختن به نقش هنر و ادبیات در زندگی است. باومگارتنر، که خود استاد پدیدارشناسی و نویسنده‌ی مشهور ۷۱ ساله‌ای بازنشسته است، از طریق شعر و ادبیات با احساسات و افکار خود کنار می‌آید. این جنبه از داستان، نگاه جالبی درباره قدرت هنر در التیام بخشیدن و معنا بخشیدن به زندگی ارائه می‌دهد. استر همچنین به موضوع سوگ و چگونگی مقابله با آن می‌پردازد. او با دقت و حساسیت، فرآیند پیچیده سوگواری و تلاش برای ادامه زندگی پس از فقدان عزیزان را به تصویر می‌کشد. این جنبه از داستان، به ویژه برای خوانندگانی که تجربه مشابهی داشته‌اند، می‌تواند بسیار تأثیرگذار و همدلی‌برانگیز باشد. نثر استر در این کتاب، مانند آثار قبلی‌اش، موجز و در عین حال عمیق است. او با استفاده از جملات کوتاه و دقیق، احساسات و افکار پیچیده را به شکلی قابل فهم بیان می‌کند.رمان «پروفسور عاشق» اثری قدرتمند و تأثیرگذار است که به مسائل اساسی زندگی می‌پردازد. این کتاب تصویری صادقانه و بی غل و غش از تجربه پیری، تنهایی و جستجوی معنا در زندگی ارائه می‌دهد.

ونسان ون گوگ یا فینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت،اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می شود. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می باشد. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. با آنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوهبار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزرا نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تاثیر نگذاشت و نقاشی های ونسان همچنان شاد، پر شور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند. تنها پس از بحران نخستین حمله های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به تمامی در چند تابلو نشان می دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ در پیچ و طوفان زا به خود می گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است… . . . . .