دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
خودکار طلایی کنکو
20,000 تومان
خودکار طلایی کنکو
برند و سازنده کالا: کنکو
نوع پوشش بدنه:پلاستیک
ساخت کشور: کانادا
ضخامت نوک:0.7 میلی متر
جنس نوک:ساچمه ای
توضیحات
خودکار طلایی کنکو
خودکار کنکو یکی از خودکارهای محبوب در ایران میباشد که از کیفیت نوشتاری خوبی برخوردار است.
خودکار جدید ضخیم نویس کنکو دارای قطر نوشتاری 0.7 mm میلیمتری و نوک ساچمه‌ای است.
. بدنه این خودکار در محل قرار گرفتن انگشتان دارای گریپ و خطوط برجسته است که از خستگی انگشتان به هنگام نوشتن طولانی‌مدت جلوگیری میکند.
کنکو در اصل برندی کانادایی است که امروز عمده محصولاتش در ایران تولید می‌شود و به واسطه قیمت مناسب و کیفیت خوب مورد استقبال واقع
شده است. در این بین رنگ‌بندی جذاب و خاص کنکو توجه خوشنویسان و نقاشان خودکاری رو بسیار به خود جلب کرده است و باید اشاره کرد که
اولین و تنها برندی که تا کنون موفق به تولید رنگ نقره‌ای با قطر ساچمه لارج شده است شرکت کنکو میباشد.
توضیحات تکمیلی
| رنگ |
طلایی |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: samanehfathi
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
کارآگاهان وحشی
«دستاوردی منحصربه‌فرد، حماسه‌ای مدرن و غنی از روایت و شخصیت از مهم‌ترین نویسندۀ آمریکای لاتین.» سانفرانسیسکو کرونیکل «روایتی طنزآمیز، مبهم، تأثیرگذار و ترسناک از یکی از مهم‌ترین نویسندگان نسل نوی آمریکای لاتین.» جان بنویل روبرتو بولانیو شاعر، مقاله‌نویس و نویسندۀ مطرح شیلیایی است. او را آغازگر موج نوی ادبیات آمریکای لاتین می‌دانند. جسارت و جرئت او در فاصله گرفتن از سبک رئالیسم جادویی گابریل گارسیا مارکز به این نویسنده اعتباری جهانی بخشیده است. طنز، تعلیق و وحشت اجزای جدانشدنی جهان داستانی بولانیو است. آثار او همه در ده سال پایانی عمرش نوشته شده‌اند، زمانی که می‌دانست بیماری فرصت زیادی برایش باقی نگذاشته است. رمان سترگ «کارآگاهان وحشی» در سال 1998 منتشر شد. بولانیو این رمان را نامه‌ای عاشقانه به نسل خود دانسته و ایگناسیو اِچِواریا، برجسته‌ترین منتقد ادبی اسپانیا، از آن به‌عنوان رمانی که بورخس می‌توانست بنویسد ستایش کرده است. از نگاه منتقدان ادبی، رمان‌های کارآگاهان وحشی و 2666 دو شاهکار بولانیو هستند که بر ادبیات جهان تأثیر گذاشته‌اند.
بخشی از کتاب
یک هفته بعد از اینکه به خانه برگشتم، شروع کردم به قدم زدن اطراف محله‌مان. اول پیاده‌روی‌های کوتاهی بودند: یکبار اطراف بلوک و تمام. کم کم، هرچند، جسارت بیشتری پیدا کردم ، و بیرون رفتن‌هایم، ابتدا به صورت آزمایشی، دور و دورتر می شد. محله تغییر کرده بود. دوبار مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتم. بار اول بچه‌هایی بودند که چاقوی آشپزخانه داشتند و بار دوم عده‌ای بزرگسال که وقتی پولی در جیب‌هایم پیدا نکردند به شدت کتکم زدند. اما دیگر احساس درد نمی‌کردم، و اهمیتی هم نمی‌دادم. این یکی از چیزهایی است که در لافوپرتسا یاد گرفتم. آن شب لولا، دوست دختر پسرم روی زخم‌هایم ید ریخت و آن‌ها را پاک کرد و به من هشدار داد جاهای خاصی وجود دارد که نباید بروم. به او گفتم اهمیتی نمی‌دهم که هرازگاهی کتک بخورم. گفت :«کتک خوردن را دوست دارید؟» گفتم : «نه دوست ندارم. اگر هر روز باشد که دوست ندارم»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.