خودکار قهوه ای کنکو

ماهیت ذهن و ارتباط آن با بدن (مغز)، یکی از ژرف‌ترین مسائل فلسفه‌ی جدید و معاصر است. درآمدی کوتاه بر فلسفه‌ی ذهن با زبانی ساده و با ذکر مثال‌های گویا، شما را با مهم‌ترین نظریه‌های فلسفی در این باره آشنا می‌کند. نویسنده در این کتاب با اشاره به ابعاد سه‌گانه‌ی مسئله‌ی ذهن‌ـ‌بدن، یعنی ابعاد هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی و معناشناختی، توجه خود را عمدتاً به مسئله‌ی هستی‌شناختی معطوف می‌کند. فصل نخست به بررسی نقادانه‌ی دوگانه‌گرایی اختصاص دارد، اما در بیشتر فصل‌های بعدی روایت‌های مختلف از فیزیکالیسم بررسی و نقد می‌شوند. هدف این کتاب رسیدن به نتیجه‌ای له یا علیه نظریه‌ای خاص در باب ذهن نیست، بلکه تلاش بر این است که نقاط قوت و ضعف هریک از دیدگاه‌ها بیان شوند.

پدیدارشناسیِ روح دانشِ پدیدارشونده را عرضه می‌کند و می‌بایست جایگزینِ تبیین‌های روان‌شناسانه یا همچنین مباحث انتزاعی‌تر درباره‌ی بنیان‌گذاریِ دانش شود. این اثر تمهید برای علم را از نظرگاهي موردِ ملاحظه قرار می‌دهد که به‌وسیله‌ی آنْ این تمهیدْ نوعی فلسفه‌ی تازه، جالبِ توجه و نخستین علمِ فلسفه است. این اثر قالب‌های مختلفِ روح را در مقام منزلگاه‌های یک راه دربرمی‌گیرد، راهي که از طریقِ آنْ این روح به دانشِ محض یا روحِ مطلق بدل می‌شود. از این رو، در بخش‌بندی‌های اصلیِ این علم، بخش‌هایي که دوباره به چندین بخش تقسیم می‌شوند، آگاهی، خودآگاهی، عقلِ مشاهده‌گر و کنش‌گر، خودِ روح، به‌منزله‌ی روحِ اخلاقی عرفی، فرهیخته و اخلاقی، و نهایتاً به‌منزله‌ی روحِ دینی در صورِ مختلف‌اش، موردِ ملاحظه قرار می‌گیرند. غنای نمودهای روح، غنایي که در نظرِ اول آشوبناک به نظر می‌رسد، در این اثر به قالبِ نظمي علمی درمی‌آید که این نمودها را بر حسبِ ضرورت‌شان نمایش می‌دهد. امورِ ناکامل خود را در این نظمِ علمی منحل می‌کنند و به امورِ والاتري برمی‌گذرند که حقیقتِ قریب‌شان‌اند. آن‌ها حقیقتِ فرجامین‌شان را ابتدا در دین و سپس در علم، به‌مثابه‌ی نتیجه‌ی کلِ این فرایند، می‌یابند. برگرفته از آگهی پدیدارشناسیِ روح، احتمالاً به قلمِ هگل، منتشرشده در روزنامه‌ی بامبرگ، ۲۸ ژوئن ۱۸۰۷. پدیدارشناسی روح - انتشارات نی