خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

شناسه محصول: 9786225250291 دسته: کتاب, تاریخ, تاریخ ایران برچسب: خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران, کتاب

توضیحات

خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

نویسنده	محمد مالجو
مترجم	—
نوبت چاپ	2
تعداد صفحات	432
نوع جلد	شومیز
قطع	رقعی
سال نشر	1402
سال چاپ اول	——
موضوع	تاریخ
نوع کاغذ	——
وزن	0 گرم
شابک	9786225250291

توضیحات تکمیلی

وزن	0.0 کیلوگرم

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران”

خلاصه کتاب PDF

اطلاعات فروشنده

فروشنده: aisa
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

مبانی جغرافیای سیاسی دکتر درّه میر حیدر (مهاجرانی)

مبانی جغرافیای سیاسی

131,000 تومان

این کتاب برای استفاده در درس «جغرافیای سیاسی» در رشته‌های جغرافیا، علوم سیاسی، روابط بین‌الملل و تاریخ تهیه شده است. در ضمن، مؤسسات پژوهشی، به ویژه مرکز مطالعات استراتژیک، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، دفتر تحقیقات و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش و کارشناسان وزارت کشور و وزارت امور خارجه می‌توانند از آن بهره‌ ببرند. فهرست: پیشگفتار فصل اول: چیستی جغرافیای سیاسی فصل دوم: کشور و نقشه سیاسی جهان فصل سوم: ریشه‌های نظام حکومت فصل چهارم: بررسی مؤلفه‌های کشور از دیدگاه جغرافیای سیاسی فصل پنجم: مرزهای سیاسی بین‌المللی

اطلاعات بیشتر

دختر خاندان گات 2/ دختر خاندان گات و جشن بدتر از مرگ

دختر خاندان گات 2/ دختر خاندان گات و جشن بدتر از مرگ

160,000 تومان

ایدا همراه پدرش لُرد گات، یک عالمه خدمتکار و حداقل شش‌هفت تا شبح در عمارت غم‌کده‌ی مخوف زندگی می‌کند. این‌بار همه در تدارک جشن ماه بَدر و مسابقه‌ی بزرگ شیرینی‌پزی غم‌کده‌ی مخوف‌اند.

آشپزهای مشهور برای شرکت در این رویداد بزرگ دارند به عمارت می‌آیند و ملترورسِ شکاربان، مثل همیشه، سرگرمِ کارهای مشکوک خودش است.

توی این همه برو بیا ندیمه‌ی مردم‌گریز ایدا، مریلبون، هم رازی غافلگیرکننده دارد. از قرار معلوم، همه تولد ایدا را هم فراموش کرده‌اند!

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

گرامشی و انقلاب: مقالاتی پیرامون انقلاب اکتبر آنتونیو گرامشی

گرامشی و انقلاب: مقالاتی پیرامون انقلاب اکتبر

95,000 تومان

انتشارات چشمه منتشر کرد: آنتونیو گرامشی در سال 1913 و بعد از تجربه‌ای که از انتخابات ایتالیا در ساردنیا کسب کرد، عضو حزب سوسیالیست ایتالیا شد. با شروع جنگ ‌جهانی اول گرامشی رفته‌رفته نویسنده‌ی روزنامه‌ی اَوِنتی، ارگان رسمی حزب سوسیالیست ایتالیا، شد و نقدهای خود را علیه جریان رفُرمیست حزب سوسیالیست ایتالیا تندتر کرد. در 1917، گرامشی تک‌شماره‌ی شهر آینده را منتشر کرد. انقلاب اکتبر مثالی از بدیلی بود که گرامشی در شهر آینده به آن امید بسته بود. از تحولات انقلاب خبرهای ضدونقیض و سانسورشده‌ی اندکی به غرب می‌رسید. در ابتدا روزنامه‌های بورژوایی انقلاب روسیه را همچون انقلاب کبیر فرانسه در راستای شکوفایی ایده‌آل‌های لیبرالی معرفی کردند. اما پس از آن‌که به ماهیت پرولتری آن پی بردند، در محکومیت انقلاب اکتبر از هیچ کوششی دریغ نکردند. گرامشی با مطالعه‌ی دقیق انقلاب اکتبر، به‌خصوص آثار لنین، اندیشه و عمل خود را بر سازمان‌دهی انقلاب در ایتالیا و در سرتاسر جهان معطوف کرد. این کتاب شامل بخشی از مقالات گرامشی در سال‌های توفانی 1917 تا 1920 است که به‌خوبی نگاه پرشور و هم‌دلانه‌‌اش را به انقلاب اکتبر روسیه نشان می‌دهد.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

قلب نارنجي فرشته

52,000 تومان

در بخشی از کتاب قلب نارنجی فرشته می‌خوانیم

بگم غلط کردم خوبه؟ بیفتم به دست و پات راضی میشی؟ جان جاوید برو اون سوزن و دواتت رو بیار نوکرتم. حالا شنبه ای داغ بودم یه حرفی زدم.

تو هم بد زدی توپرم. به زبون خوش می‌گفتی کمی شه، نه این که های وهوی راه بندازی تو این اوضاع قاراشمیش. نگاه کن، هنوز جای پنج تا انگشتت رو صورتمه.

خدا هیچ بنده ای رو ناامید نکنه. تو این یه هفته، هر غلطی که فکرش رو بکنی کردم. یکی گفت بسوزونش و خلاص. دوشنبه بود انگار. رفتم سنگکی سر چهارراه سوسکی، پشت همون جا که بساط می‌کردم. تازه تنور ظهرش رو روشن کرده بود و داشت خمیر می‌زد.

سر حرف رو با شاطر وا کردم که آره، من چنین خبطی کردم و حالا این دختره بونه کرده قبل بعله باید پاکش کنی وگرنه عیسی به دین خود، موسی به دین خود. نونواهه هم بعض خودت نباشه، آدم اهل دليه، فقط تخم نداره. فکر می کنه همه دزدن. اون روز نشست به حرف زدن.

هی چایی ریخت و از عشق و عاشقی هاش گفت. می گفت این رو ول کرده یکی بهتر پیدا شده، اون یکی رو ول کرده یکی از اون بهتر.

می‌گفت همه‌ی زندگیش عاشق بوده، ولی عاشق آدم‌های جورواجور. به من هم گفت ولش کن بابا، چیزی که زیاده زن.

زرشک! انگار حرف دیروز و امروزه. آدم به یه مرغ عشق مفنگی دل می‌بنده، اکرم که دیگه اکرمه. مرغ عشقه هم مُرد ها. این آخری‌ها خیلی خماری کشید.

چه قدر باید تریاک می‌مالیدم سرانگشت هام تا به فال از توی جعبه بکشه بیرون، بدم دست مشتری. یه طورهایی هم خل وضع شده بود. دیده بود خاطر اکرم رو می‌خوام، حسودی می‌کرد. غصه‌ی اون هم داشتم شنبه‌ای که اون حرف رو بهت زدم.

شبش رفته بودم خونه، دیدم کف قفس افتاده، پاهاش هوا. هرچی نچ نچ و سوت سوت کردم براش، انگارنه انگار. تا اون شب من واسه هیچ احدالناسی گریه نکرده بودم، حتا ننه و آقام.

ولی مرغ عشقه مونسم بود. به حرف‌هایی به ش زده بودم که به سنگ می‌گفتی، آب می‌شد. نشستم و یه دل سیر زار زدم.

اطلاعات بیشتر

عکاسی برای تماشا شرلی رید الهام محمدنژاد

عکاسی برای تماشا

14,000 تومان

آنچه در این کارگاههای آموزشی دریافتم، این واقعیت بود که به رغم تلاش رو به رشد دانشجویان در راستای به نمایش گذاردن آثار خود برای تأمین اهداف شغلی، آنها غالبا دانشگاه را در حالی ترک می کنند که یا تجربه کافی در مورد عرضه آثار خود به دست نیاورده اند یا اساساً فاقد دانش مورد احتیاج برای ارائه آثار خویش به شکلی حرفه ای هستند. بنابراین، هدف من به تحریر درآوردن کتابی بوده است که در قالب یک راهنمای عملی برگزاری نمایشگاه، بتواند به هر عرضه کننده بالقوه اندکی تسلط بر جریان امور را ببخشد.

اطلاعات بیشتر

من از گوراني ها مي ترسم

76,000 تومان

در بخشی از کتاب من از گورانی‌ها می‌ترسم می‌خوانیم: چی می‌شد اگر دعوتش را قبول می‌کردم و یک روز صبح، صبحانه را با او می‌خوردم؟ چرا نباید این کار را بکنم؟ از چی می‌ترسم؟ چرا این ترس لعنتی ولم نمی‌کند؟ مگر نه اینکه حالا آزادم؟ مگر نه این‌که حالا برای بهداشت اخلاقی جامعه خطری ندارم؟ از اول هم خطری نداشتم. زن‌های زشت، زن‌های معمولی، هیچ‌وقت برای جامعه خطر ندارند. من زشت نبودم اما خوشگل هم نبودم. معمولی بودم. معمولی شدم، بعد از آن‌که دانشجو شدم و آن بینی صدمنی را عمل کردم. من کپی پدرم بودم، پوست سبزه، دماغ بزرگ و پیشانی بلند را از او به ارث برده بودم. مادر هیچ‌چیز به من نداده بود. به بقیه‌ی بچه‌ها چیزی داده بود اما به من دریغ از یک انگشت پا. حتم ابراهیمِ خیابان‌گز‌کن چشم به ثروت پدرم داشت که آمد خواستگاری‌ام، وگرنه من انتخاب یکی‌مانده‌به‌آخرش بودم. عاشقش نبودم. چه‌طور می‌توانستم عاشقش باشم وقتی به تعداد زیادی از دخترهای دبیرستان جلال آل‌احمدِ گوران پیشنهاد ازدواج داده بود و من آخری‌شان بودم؟ با این‌همه خوشحال بودم که یک نفر به خواستگاری‌ام آمده. بختم باز شده بود و همین برایم کافی بود. به دکتر می‌گویم: «من از گورانی‌ها می‌ترسم.» می‌گوید: «چرا؟» «به خاطر شلاق زدن یه هم‌مدرسه‌ای و شریک‌جرمش تو اون سال‌ها.» کلاس اول دبیرستان بودم، پانزده سالم بود و عاشق احسان شیخ‌خانی شده بودم که خانه‌شان روبه‌روی خانه‌مان بود. می‌دانستم شیخ‌خانی‌ها از ملاکین آن اطراف هستند و برای خودشان اسم‌ و رسمی دارند. پدر احسان به نظرم در اداره‌ی کشاورزی، آب، برق، یک همچین جایی کار می‌کرد، رئیس اداره بود انگار. تمام سال‌هایی که در آن خانه بودیم، حتی یک بار من خانه‌شان را ندیدم. آن‌ها از ما هم خاص‌تر بودند. اما صبح‌به‌صبح پسرِ سر‌ به زیر و قد‌بلندشان را می‌دیدم که کیف به دست به دبیرستان می‌رفت، از من بزرگ‌تر بود. من عاشقش شده بودم و او چنان‌ که بعدها فهمیدم عاشق رودابه بود که خویش‌شان بود.

اطلاعات بیشتر