خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

شناسه محصول: 9786225250291 دسته: کتاب, تاریخ, تاریخ ایران برچسب: خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران, کتاب

توضیحات

خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

نویسنده	محمد مالجو
مترجم	—
نوبت چاپ	2
تعداد صفحات	432
نوع جلد	شومیز
قطع	رقعی
سال نشر	1402
سال چاپ اول	——
موضوع	تاریخ
نوع کاغذ	——
وزن	0 گرم
شابک	9786225250291

توضیحات تکمیلی

وزن	0.0 کیلوگرم

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران”

خلاصه کتاب PDF

اطلاعات فروشنده

فروشنده: aisa
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

گل صحرا واریس دیری- کاتلین میلر شهلا فیلسوفی- خورشید نجفی

گل صحرا

25,000 تومان

در قسمتی از متن پشت جلد کتاب گل صحرا آمده است:

واریس دیری زنی فوق‌العاده است. روح او مانند زیبایی‌اش نفس را در سینه جبس می‌کند. او به شکلی مضاعف زندگی می‌کند. روزها مدل بین‌المللی معروف و سخنگوی حقوق زنان در آفریقاست و شب‌ها رؤیای بازگشت به خانه، به وطنش سومالی را در سر می‌پروراند. وقتی واریس دوازده سال بیش‌تر نداشت، از زندگی کوچ‌نشینی صحرانشینی فرار کرد. چون پدرش در مقابل پنج شتر ترتیب ازدواجش را با مرد غریبه‌ای شصت ساله داده بود. او از صحرای سخت سومالی می‌گذرد و به لندن جایی که به وسیله‌ی عکاسی کشف می‌شود، سفر می‌کند اما با خود خاطرات ناگوار و درد و رتج واقعی سنتی کهن را به همراه می‌برد؛ ختنه، وقتی که او پنج سال داشت، ختنه شد.

اطلاعات بیشتر

نوایی هم‌آهنگ باران

28,000 تومان

معرفی کتاب آه باران اثر فریدون مشیری

آه، باران...؛ ریشه در اعماق اقیانوس دارد، شاید این گیسو پریشان کرده؛ بید وحشی باران یا نه، دریایی ست گویی واژگونه؛ برفراز شهر؛ شهر سوگواران هر زمانی که فرومیبارد از حد بیش ریشه در من میدواند، پرسشی پیگیر، با تشویش؛ رنگ این شبهای وحشت را تواند شست آیا از دل یاران؟؛ چشمها و چشمه ها خشکند روشنیها محو در تاریکی دلتنگ همچنان که نامها در ننگ هرچه پیرامون ما، رنگ تباهی شد آه، باران ای امید جان بیداران؛ بر پلیدیها، که ما عمری ست در گرداب آن غرقیم آیا چیره خواهی شد؟

اطلاعات بیشتر

مرد زير زميني

80,000 تومان

در بخشی از کتاب مرد زیرزمینی می‌خوانیم

وقتی امروز صبح آقای بِرد وارد اتاق ناهارخوری شد، یک دسته کاغذ لوله‌شده زیر‌بغلش زده بود. فروتنی و افتادگیِ همیشگی‌ را داشت، اما صورتش برافروخته بود. متوجه شدم کمی عصبی است و چشمانش اطراف اتاق می‌چرخد. همین کافی بود تا گیجم کند. من و آقای برد بعد از گذشت سال‌ها همدیگر را خوب شناخته‌ایم و کاملاً از علاقه‌ی من به نقشه‌ها و نمودارها آگاه است، اما وقتی آخرین دسته‌ی نقشه‌هایش را روی میز باز کرد، نمی‌توانم بگویم کدام‌مان مشکل بیش‌تری برای آرام ایستادن داشتیم. از یک ظرف خردل، یک فنجان و یک ظرف سس برای نگه ‌داشتنِ گوشه‌های لول‌شده‌ی نقشه استفاده کردیم. بعد آقای برد و من یکی دو قدم عقب رفتیم تا تصویر را کامل ببینیم. درست در مرکز نقشه خانه‌ای مینیاتوری قرار گرفته بود. باید بگویم طراحی خوبی با خودکار و جوهر ایجاد شده بود. تمام اصطبل‌ها و حیاط‌ها هر کدام به‌وضوح با حروف کج مشخص شده بودند. تمام املاک اطراف خانه به همراه جنگل و جاده‌ها به‌دقت با مدادِ طراحی مشخص شده بود. همان‌طور که هر دو ایستاده بودیم و احمقانه به نقشه نگاه می‌کردیم، آقای برد محتاطانه ته‌مداد کوچکی از جیبِ روی سینه‌اش بیرون آورد. آن‌ را به طرف دهانش برد و با آب‌دهان خیسش کرد. مشتاقانه نگاه می‌کردم. با دقتی که هر جراحی به آن مفتخر است، ‌ تونل اول را علامت زد. مداد چاق کوچک از خانه به سمت شرق سفر کرد. آرام برکه را شکافت و به بالای تپه‌ی پودینگ هیل خزید و در اطراف شهر ورکسوپ آرام گرفت.

اطلاعات بیشتر

زمستان در سوکچو الیزا سوآ دوسپن مریم شریف

زمستان در سوکچو

60,000 تومان

معرفی کتاب زمستان در سوکچو

کتاب زمستان در سوکچو نوشته‌ی الیزا سوآ دوسپن از زبان دختری کُره‌ای-فرانسوی روایت می‌شود که در شهر سوکچو، در مهمان‌خانه‌ای قدیمی مشغول به کار است تا این‌که ورود مردی عجیب‌وغریب به مهمان‌خانه، ریتم کند و یک‌نواخت زندگی او را به هم می‌ریزد. گفتنی‌ست این رمان برنده‌ی جایزه‌ی Prix Robert Walser شده است.

درباره‌ی کتاب زمستان در سوکچو

کتابی که پیش روی شماست، با نام زمستان در سوکچو (Winter in Sokcho) نوشته‌ی الیزا سوآ دوسَپَن (Elisa Shua Dusapin)،‌ نویسنده‌ی سویسی است. داستان این کتاب در سوکچو می‌گذرد. سوکچو، نام شهری توریستی در مرز میان کره‌ی شمالی و کره‌ی جنوبی است. هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که سوکچو را می‌شناسد بی‌آن‌که آن‌جا به‌ دنیا آمده باشد، زمستان را آن‌جا زندگی کرده ‌باشد،و همینطور بوها را، هشت‌پاها را. تنهایی را. اکنون در سوکچو زمستان فرا رسیده و ریتم همه‌چیز کندتر شده است. یک زن دو رگه‌ی کُره‌ای-فرانسوی در مهمان‌سرایی قدیمی کار می‌کند. ادبیات کُره و فرانسه خوانده و مدت کوتاهی‌ست که در مهمان‌خانه‌ای مشغول به کار شده. همه‌چیز طبق روال همیشه پیش می‌رود تا آن‌که ورود مهمانی مرموز اوضاع را به هم می‌ریزد: مردی فرانسوی، با چهره‌ی غربی، چشمان تیره، موهای شانه‌شده و فرق کج. بی‌حوصله می‌پرسد آیا می‌تواند چند روزی در مهمان‌خانه بماند، تا وقتی جای دیگری پیدا کند. نامش کراند و متولد سال 1968 است. می‌گوید کارتونیست است و به سوکچو آمده تا برای کتاب جدیدی که قصد نوشتن آن را دارد، از آن‌جا الهام بگیرد.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:2

بهترين شکل ممکن

145,000 تومان

درباره کتاب بهترین شکل ممکن

از جمله ویژگی های بارز این کتاب می توان به جنبه سینمایی داستان ها اشاره کرد که خود این کتاب را از دیگر آثار این نویسنده متمایز می نماید. کتاب بهترین شکل ممکن تلفیقی از ادبیات و سینماست و سبک جدیدی از نوشتارهای لذت بخش مستور را به نمایش می گذارد که شاید موفق ترین اثر مصطفی مستور حتی در کنار دیگر آثار پرفروش وی مانند روی ماه خداوند را ببوس رقم بخورد. کتاب بهترین شکل ممکن روایت هایی صمیمانه و خودمانی از زندگی است. روایت هایی با تجربه های تلخ و شیرین. به نظرم این کتاب تداعی کننده دوران عاشقی است. دورانی که هر فرد آن را تجربه کرده است.

قسمت هایی از کتاب

حس کرد کسی که نمی‌ دانست کیست یا چیست ناگهان از او می‌ خواهد بازی را رها کند؛ آن هم دقیقا زمانی که او دارد به بهترین شکل ممکن بازی می‌کند. برای اولین‌ بار احساس کرد دارد چیزی را از دست می‌ دهد که همیشه فکر می‌ کرد تنها متعلق به خودش بوده است. حس کرد در بازی نابرابری فریب خورده است. مثل کودکی بود که ناگهان اسباب‌ بازی‌ اش را از او گرفته باشند. دلش خواست بزند زیر گریه. دلش ‌خواست جیغ بکشد، اعتراض کند، التماس کند، فحش بدهد. دلش ‌خواست برود وسط خیابان و رو به جایی که نمی‌دانست کجاست، فریاد بزند: «از جون من چی می‌خواهید؟»

توی یک کتاب نوشته بود آدم ها وقتی برهنه می شوند کم وبیش به هم شباهت پیدا می کنند و من فکر می کنم عاشق ها هم مانند آدم های لُخت به شدت به هم شباهت دارند.

شب‌ ها قبل خواب سعی کنید سه دقیقه خودتون رو جای چیز دیگه‌ای بذارید. می‌ گفت سه دقیقه خیلی زیاده اما با تمرکز و‌ تمرین زیاد می‌ شه این کار رو کرد. مثلا جای یه برگ درخت توی یه جنگل تاریک. یا جای یه سنگ وسط بیابون. یا جای یه پیرمرد آب‌ زیپو که نیم ساعت طول می‌ کشه تا کفش‌ های لعنتیش رو بپوشه. جای یه حشره. یه سیفون توالت. یه توپ فوتبال. یه تابوت. یه جفت کفش. جای یه قدیس، یه روسپی، یه گربه. می‌گفت اگه مدتی این کار رو انجام بدید حس می‌کنید انگار دنیا داره توی روح‌ تون نفس می‌ کشه.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:2

بي باد بي پارو

115,000 تومان

فریبا وفی یکی از نویسندگانی است که در اواسط دهه‌ی شصت شمسی داستان‌نویسی را آغاز کرد و به تدریج به یکی از نام‌آوران این عرصه بدل شد. او که از افراد عادی و اتفاق‌های به ظاهر ساده و بی‌اهمیت می‌نویسد، خوانندگان را وا می‌دارد تا با درونیات شخصیت‌هایی که در موقعیت‌هایی خاص قرار گرفته و با یاس، نگرانی و هراس روبرو و متحول شده‌اند آشنا شوند. او که در کارنامه‌ی کاری‌اش مجموعه داستان‌های موفق «در عمق صحنه»، «در راه ویلا» و «همه‌ی افق» به چشم می‌خورد، در مجموعه‌ی «بی‌باد، بی‌پارو» دوازده داستان گنجانده که درون‌مایه‌ی آن‌ها تقریبا یکسان است. شخصیت‌ها که بیشتر زن هستند، با وجود‌آن‌که بیم، نگرانی، خشم و ناکامی زمین‌گیر و کلافه‌شان کرده، تلاش می‌کنند شرایطی به وجود آورند تا در امنیت زندگی کنند. آن‌ها بیش از آن‌که با دیگران حرف بزنند با خود سخن می‌گویند: «خوب شد دنیا به حرف ما گوش نکرد. والا خرابش می‌کردیم. خراب‌تر از چیزی که الان هست.» چنین است که برخی اوقات سلوک‌شان عجیب، مرموز و تکان‌دهنده به نظر می‌رسد: «ذهنم مثل صفحه‌ی سفید شده بود. نه، حتا صفحه هم نبود. خالی خالی بود. هیچ فکری تو کله‌ام نبود. انگار مرده بودم. یک‌دفعه احساس کردم یه کرم داره ذره‌ذره لایه‌های مغزم رو مثل سیب می‌خوره. بعد خواستم داد بزنم. مشتم رو کوبیدم به دیوار. تو عمرم اون‌قدر نترسیده بودم. صدای بلند‌گو رو شنیدم. یکی داشت از مصیبت‌های حضرت زینب می‌گفت. گریه کردم هم برا اون هم برا خودم.»

اطلاعات بیشتر