دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد-این‌ همانی‌شخصی

«شمار اندکی از مورخان از جسارت پرداختن به موضوعات سترگ برخوردارند، و شمار کمتری در چنین کار خطیری کامیاب می‌شوند. تراژدی مردم بیش از هر کتاب دیگری به درک ما از انقلاب روسیه کمک می‌کند.» اریک هابزباوم، لاندن ریویو آو بوکز برنده جایزه ادبی دابلیو. اچ، اسمیت، برنده جایزه تاریخ امروز لانگمن برنده کتاب سال NCR ۱۹۹۷، جایزه تاریخ ولفسن و کتاب برگزیده دانشگاهی سال ۱۹۹۷ «این کتاب صرفاً تاریخ نیست؛ بلکه خود بخشی از تاریخ است… اورلاندو فایجَس تجربه انقلاب را بدان‌گونه که میلیون‌ها نفر از مردم عادی روسیه از سر گذراندند نشان می‌دهد.» نیل آچرسن، ایندیپندنت آن ساندی اورلاندو فایجَس یکی از درخشان‌ترین کتاب‌های تاریخی را پدید آورده است. تراژدی مردم با پژوهشی دقیق، ساختاری منسجم و استدلالی منطقی دیدگاهی بسیار فراگیر در مورد یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین رویدادهای تاریخ مدرن را عرضه می‌کند. شناخت فایجَس از تاریخ روسیه حیرت‌انگیز است و از این شناخت برای پرداختن به پرسش‌های مهم‌تر درباره خود ماهیت تاریخ بهره برده است.» اندرو سالومون، آبزرور «پژوهشی ژرف، سبکی درخشان، سرشار از ظرافت طبع، فرزانگی و حس انسان‌دوستی. این بهترین تاریخ انقلاب روسیه است که خوانده‌ام.» فرانک مکلین، گلاسکو ریویو روایتی شورانگیز و پر از حکایت و تحقیقی جامع و منصفانه که در مورد شخصیت‌های تاریخی که با بلاهت یا بی‌رحمی رفتار کرده‌اند هیچ ملاحظه نمی‌کند… هدف اصلی فایجَس کنارزدن نقاب و نشان‌دادن چهره واقعی این شخصیت‌هاست و به‌خوبی از پس این کار برآمده است.» ضمیمه ادبی تایمز «این کتاب میان اندیشه‌های بزرگ و تاریخ‌های شخصی پرتحرک موازنه برقرار می‌کند و بی‌گمان تکان‌دهنده‌ترین روایت انقلاب روسیه پس از دکتر ژیواگو است.» لوکاستا میلر، کتاب سال، ایندیپندنت «شخصیت‌های تولستوی (در جنگ و صلح) به‌طرز مبهمی می‌دانند که بخشی از چیزی بسیار بزرگ و مهم هستند اما به‌راستی از درک رویدادهایی که پیرامون‌شان رخ می‌دهد عاجزند و نمی‌دانند که سررشته امور در دستان چه کسی است. اورلاندو فایجَس، در ژانری متفاوت… با استفاده از شخصیت‌های واقعی به‌جای شخصیت‌های داستانی توانسته است بسیاری از همان عواطف را در این تاریخ اجتماعی جدید درخشان از انقلاب روسیه به خواننده منتقل کند». آن اَپل باوم، ایونینگ استاندارد تراژدی مردم (انقلاب روسیه ۱۹۲۴-۱۸۹۱) - انتشارات نی

«جهان امروز به ریسمانی باریک آویزان است و آن ریسمان همانا روان آدمی است.» کارل گوستاو یونگ یونگ نخستین ضدروانپزشک بود که باور داشت بیمار واقعی، فرد دردمند نیست، بلکه تمدن غربی است که ناخوش و رنجور شده است. هدف حقیقی او در همه‌ی آثارش درمان دنیای غرب بود. دیوید تِیسی در چگونه یونگ بخوانیم رویکرد و سبک منحصربه‌فرد یونگ را ــ که هم‌زمان هم علمی و هم پیش‌گویانه است ــ به خواننده معرفی می‌کند. او به بررسی درونمایه‌های بنیادین موجود در کانون روان‌شناسی یونگ می‌پردازد و دیدگاه پویه‌نگر کمال را ــ که به آثار یونگ الهام و انگیزه می‌بخشد ــ تفسیر می‌کند. چگونه یونگ بخوانیم (ویراستار مجموعه: سایمون کریچلی) - انتشارات نی