دزدان دریایی تصادفی 2/ سفر به جزیره‌ی اژدها

معرفی کتاب زندگی همین است

روایتی سورئالیستی و غیرمعمول از دنیای مردگان! محمدهاشم اکبریانی در کتاب زندگی همین است شما را دعوت می‌کند تا در جریان کشمکش‌های افرادی باشید که زندگی پس از مرگ هم برای آن‌ها کفایت نمی‌کند و سر از خاک بر آورده‌اند تا بار دیگر با زندگان نشست و برخاست کنند.

درباره کتاب زندگی همین است:

نویسنده این رمان تلاش کرده تا با استفاده از داستانک‌ها و خرده روایت‌هایی که در طول داستان پیش می‌کشد، اثری با فضایی متفاوت و سورئالیستی را پیش چشمان شما ترسیم کند. ماجراهای این داستان میان واقعیت و خیال، مرگ و زندگی، گذشته و حال می‌گذرند و اشتراکاتی با هم دارند. زمان و مکان دقیق و مشخصی را نمی‌توان برای آن‌ها تعیین کرد که همین ویژگی بر خاص بودن این اثر تاکید دارد و به خوبی نمایانگر خلاقیت نویسنده است. داستان این کتاب لحنی محاوره‌ای و ساده دارد و از جایی آغاز می‌شود که یک مرده در گور خود در حال پوسیده شدن است و باقی مانده‌های جسد او مورد حمله‌ی جانوران زیرزمینی قرار گرفته. او کم‌کم متوجه مکالمات دیگر مرده‌های اطراف خودش می‌شود و با آن‌ها ارتباط می‌گیرد. اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود، با ورود شخصیت‌هایی که به نظر تاریخی، اساطیری و هنری می‌آیند، کم‌کم وارد فضایی نیمه واقعی خواهید شد. غافلگیری‌ها پایان ندارد، پس از نمایش گیرودارهای مختلف میان شخصیت‌هایی که از مرگ بازگشته‌اند، داستان مردی روایت می‌شود که حال به یک گربه نر تبدیل شده است. در کنار همه این‌ها مترجمی حضور دارد که می‌تواند صداها را از پشت دیوارها بشنود و این به خودی خود نیرویی خارق‌العاده برای هر کسی به شمار می‌رود. اما همچنان ماجراهایی هیجان‌انگیزتر و البته مرموزتری به وقوع خواهد پیوست. باری، هدف از این همه پیچیدگی و بالا پایین چیست؟ شاید بتوان آن را در یک کلام خلاصه کرد: زندگی همین است. بله زندگی همین گونه است... پر از پیچیدگی‌ها و پستی و بلندی‌هایی که گاه در نظر آدمی غیر واقعی به نظر می‌رسد، اما حقیقتی غیرقابل انکار است و چاره‌ای جز پذیرفتن آن نیست.

معرفی کتاب بیچارگان

کتاب بیچارگان، شاهکار مسلم فئودور داستایوفسکی و اولین رمان اوست که نامش را در محافل ادبی بزرگ روسیه بر سر زبان‌ها انداخت؛ تا آنجا که به زعم برخی انقلابی در رمان اجتماعی ادبیات روسیه پدید آورد. این کتاب، رمان نامه‌نگارانه‌ی درخشانی است که زندگی یک مرد میانسال دون‌پایه و دختری جوان و فقیر را از خلال نامه‌های پرمهر و لطیفشان روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب بیچارگان

سال‌های زیادی از قیام تاریخی دسامبریست‌ها در روسیه‌ی تزاری نمی‌گذشت و خاطره‌ی این قیام هنوز در اذهان جان داشت. شهرها پر از مردمان فرودست و بی‌چیز بود و مبارزه‌ای بی‌امان برای بقا در جریان. فئودور داستایوفسکی (Fyodor Dostoevsky) در اتاقی محقر، زیر نور شمع به خواندن و نوشتن می‌پرداخت. جوانی بود که روزگارش را در فقر می‌گذراند و کارامزین و پوشکین می‌خواند. در سال 1846 بود که داستایوفسکیِ جوان، اولین اثرش را آفرید. این اثر که شور و حرارتی تازه در میان نویسندگان و منتقدان ادبی روسیه دمید و ظهور گوگول دیگری را به ساحت ادبیات روسیه نوید داد، کتاب بیچارگان (Poor Folk) بود. داستایوفسکی در این رمانِ نامه‌نگارانه با سنت رئالیستی نویسندگان پیش از خود، به ویژه الکساندر پوشکین و نیکلای گوگول آغاز می‌کند. گفته می‌شود که داستایوفسکی پس از نوشتن این کتاب به حلقه‌ی انقلابیون می‌پیوندد و همین امر سرنوشت او و چه‌بسا سرنوشت ادبیات روسیه را تغییر می‌دهد.