دعوت به دعای عهد زنان

معرفی کتاب پسر عمو پن کتاب پسرعمو پون، رمانی نوشته ی اونوره دو بالزاک است که اولین بار در سال 1847 چاپ شد. پون، موزیسینی فقیر و سالخورده است که همان شهرت مختصر و کوتاهش نیز اکنون دیگر به هیچ تبدیل شده است. او که در آپارتمانی به همراه دوستش، یک زندگی آرام پاریسی را سپری می کند، اکنون فقط دو چیز هیجان انگیز در زندگی خود دارد: علاقه به خوردن شام در کنار خویشاوندان خودستا و ثروتمندش که به دیده ی تحقیر به او می نگرند، و اشتیاق نسبت به مجموعه ی اشیای عتیقه ی خود. اما وقتی خویشاوندان پون از ارزش واقعی این اشیا و آثار هنری عتیقه مطلع می شوند، نگاه از بالا به پایین و حقارت آمیزشان به پون به سرعت از بین می رود و هر کدام تلاش می کنند تا به روشی، سهمی از میراث پون را از آن خود سازند.

معرفی کتاب پرواز را به خاطر بسپار پرواز را به خاطر بسپار یکی از بزرگترین رمان های پس از جنگ دو جهانی است که بیش از چهار میلیون نسخه از آن تا کنون در زبان انگلیسی به فروش رفته و تقریبا به همه زبانهای مهم دنیا ترجمه شده است. استقبال جهانیان از این رمان بزرگ به دلیل قدرت بی نظیر نویسنده آن در توصیف آدم ها و صحنه های زندگی آدم هاست. این رمان شعری است ناب درباره خشونتی که کودکی معصوم،خیالپرداز و شاعر متحمل میشود،سفری است مصیبت زده،غمبار و واقع بینانه در روح انسان ها و حماسه خوابی است کابوس زده که هنوز بشریت به طور کامل از آن بیدار نشده است. علاوه بر اینها،این رمان یکی از زیباترین رمان های جهان است و بر غم این زیبایی،سراسر واقعی است.

"آشغالدونی" داستانی است به قلم "غلامحسین ساعدی" که از دریچه ی نگاه اول شخص بیان می شود. این شخص علی است که پسری نوجوان و شهرستانی بوده و همراه پدرش به تکدی گری می پردازد. شخصیت دیگر داستان یک دلال خون فروش است که علی و پدرش حین گدایی به طور اتفاقی با او برخورد می کنند. او خون فقرا را در ازای پول دریافت می کند و حالا علی که حدودا هفده سال دارد، به همراه پدر بیمارش به محل خونگیری می رود تا خونشان را بفروشند. علی خون می دهد اما پدرش به دلیل بیماری نمی تواند و به پیشنهاد همان دلال به بیمارستانی می روند که همه چیز را برایشان تغییر خواهد داد. علی پس از ورود به محیط بیمارستان و آشنایی با پرسنل آنجا، کارهایی برای خودش دست و پا می کند که هر روز بیشتر او را از آن نوجوان فقیر و ساده به فردی تبهکار تبدیل می کند. او به دختری به نام زهرا دل می بازد و کم کم با فروش غذای دزدیده شده از بیمارستان، بردن فقرا برای فروختن خون و خبرچینی برای مامورهای امنیتی، روز به روز بیشتر در این منجلاب که نامش "آشغالدونی" است فرو می رود. علی تا اواخر داستان که دیگر از شخصیت گیج و ساده اش فاصله گرفته و برای خودش جایگاهی یافته، اسمی ندارد. او ذاتا شخصیت شروری ندارد اما قرار گرفتن در محیطی که استعاره ی "آشغالدونی" برای آن به کار رفته، سبب رشد سرطان وار خصوصیات منفی در او می شود. بیمارستان در این قصه ، در واقع نماد یک شهر و اوضاع فرهنگی حاکم بر اجتماع آن روزهای ایران است؛ فرهنگی که بقا و بدست آوردن پول در آن باید به هر قیمتی صورت بگیرد.