دنگ و دنگ شعر و رنگ جلد 1

کتاب غریبه یکی از مجموعه اثار ادوار اروین است.  نویسنده در این کتاب به صورت مفصل و دقیق به بررسی زندگی، نظریات، روش‌های درمانی و تأثیرات فرهنگی زیگموند فروید، پدر روانکاوی، می‌پردازد. اروین با نثری علمی که نشان از تسلط او بر مفاهیم فروید دارد، توضیح می‌دهد که چگونه او با معرفی مفاهیمی مانند ناخودآگاه، ساختار شخصیت و مکانیسم‌های دفاعی، انقلابی در درک ما از ذهن انسان ایجاد کرد. او همچنین شرح می‌دهد که چطور روش‌های درمانی فروید مانند تداعی آزاد و تحلیل رویا، زمینه را برای توسعه روان‌درمانی مدرن فراهم کرد. نویسنده با استفاده از منابع گسترده و معتبر، سعی در ارائه تصویری جامع و بی‌طرفانه از فروید دارد. او نه تنها به دستاوردها و نوآوری‌های فروید می‌پردازد، بلکه انتقادات و چالش‌های مطرح شده در برابر نظریات او را نیز مورد واکاوی قرار می‌دهد. این رویکرد متوازن، خواننده را قادر می‌سازد تا نگاهی تازه تر نسبت به میراث فروید پیدا کند. یکی از نکات مهم این کتاب، بررسی تأثیر گسترده فروید بر حوزه‌های مختلف فرهنگی و علمی است. اروین نشان می‌دهد که چگونه اندیشه‌های فروید نه تنها روانشناسی و روانپزشکی، بلکه ادبیات، هنر، فلسفه و حتی مطالعات فرهنگی را تحت تأثیر خود، قرار داده است. این کتاب با ساختار دایره‌یالمعارفی خود، اطلاعات ارزشمندی درباره مفاهیم کلیدی روانکاوی، شخصیت‌های مهم در تاریخ روانکاوی، و تحولات این رشته پس از فروید ارائه می‌دهد. از آنجایی که اساس معالجات روانی فروید بر روی نظریه پسیکانالیز می‌باشد، به این منظور، اروین ۵ درس گفتار پسیکانالیز فروید را با توضیحات و منضماتی که در این کتاب گنجانده شده است را در کنار مفاهیمی همچون هیپنوتیزم، تجدید خاطره، هیستری و ... آورده است. این کتاب نظریات فروید را در رابطه با واپس زنی، غرایز، لیبیدو ومذهب و سمبل ها و رویا ها به خوبی بیان می‌کند. بطور کلی، کتاب «مقدمه ای بر روانشناسی فروید» با بهره‌گیری از منابع گسترده و رویکردی علمی، به خوبی نشان می‌دهد که چگونه فروید توانست با معرفی نظریات جدید درباره ذهن انسان، انقلابی در علوم انسانی ایجاد کند و تأثیری ماندگار بر فرهنگ و جامعه بگذارد.

کتاب هويت ايران (كاوش در نمودارهاي ناسيوناليسم: ديدگاهي مدني)  ایرانیان دل‌آگاهی که با تاریخ و فرهنگ سرزمین خود آشنا بودند، همه خواهان سربلندی و بهروزی وطن خود و اندیشناک آیندۀ آن بوده‌اند بی‌آنکه بدخواه دیگران باشند. همه در پی آن بوده‌اند که بتوانند سرفرازانه از زادبوم خود یاد کنند؛ همه از رخدادهای ناخوشایند آن رنجور یا شرمگین شده‌اند. بررسی و مکاشفۀ چندین ساله دربارۀ سرشت وطن‌دوستی، مایه‌های خردمندانه و عاطفی آن و رازها و افسون‌ آن، تأمل و تحلیلی را دامن زده است که بخشی از آن در این نوشتار بازتاب یافته است.

در این نوشته سخن از «هویت ایران» در میان است نه «هویت ایرانیان». الهام‌بخش نویسنده در اندیشیدن به هویت ایران کتاب «هویت فرانسه» اثر فرنان برودل مورخ برجستۀ فرانسوی و از ناموران مکتب آنال است. برودل نیز مانند هر نویسندۀ دیگری که دربارۀ وطن خود می‌نویسد، می‌دانست که باید بر حسرت‌ها و شورمندی‌های خود لگام زد؛ ولی کامیابی در این کار و گریز از افسانه و افسون وطن آسان نیست. او به اهمیت وجوه گوناگون سرزمین خود از طبیعت و جنگل و رودخانه و کشتزار و کارخانه و شهر و روستا تا چندوچون جغرافیای تاریخی، فرهنگی و انسانی آن توجهی خاص داشت و در پی بازیابی ویژگی‌های ژرفی از فرهنگ و خصال فرانسوی بود که به گمان او با وجود حوادث روزگار و شبیخون صنعت، در رفتار و منش مردم روستایی دوام آورده بود. اما این کتاب به پیروی از برودل و سبک و روش و نگاه او به تاریخ نیست، بلکه به ابعاد تاریخی و سیاسی ـ فرهنگی توجه شده و جغرافیا، اقتصاد، قوم‌نگاری و بسیاری موضوع‌های دیگر را فراسوی هدف خود دانسته است.