ده راز موفقیت و آرامش درونی

معرفی کتاب عربستان از درون نوشته ی رابرت لیسی‏‫ همه چیز اینجاست-اسلام، شجره خانواده، دریایی از نفت و پول مناسب، دسیسه کاخ... این یک درام عالی و یک داستان حماسی است.»-تام بروکاواگرچه عربستان سعودی در یکی از غنی ترین ذخایر نفتی در جهان قرار دارد، اما پانزده نفر از 19 هواپیماربای 11 سپتامبر را نیز تولید کرد. در این کتاب بسیار مهم، روزنامه‌نگار رابرت لیسی از سال‌ها دسترسی به همه حلقه‌های جامعه سعودی استفاده می‌کند و به خوانندگان کامل‌ترین تصویری را که تاکنون از سرزمینی که در میان جهان‌های قرون وسطایی و مدرنیته است، می‌دهد. با حرکت از تصرف خونین مسجد جامع مکه در سال 1979، از طریق جنگ خلیج فارس، به روابط ظریف ایالات متحده و عربستان در جهان پس از 11 سپتامبر، این کتاب تاریخ اخیر را زنده می کند و داستانی قدرتمند از یک کشور ارائه می دهد. کشوری که یاد بگیرد که چگونه با خودش در جنگ نباشد.رابرت لیسی روزنامه‌نگار بریتانیایی و نویسنده کتاب‌های پرفروش پادشاهی، عظمت و فورد: مردان و ماشین است. در سه سال گذشته او زمان خود را بین عربستان سعودی و لندن برای تحقیق در مورد این کتاب تقسیم کرده است. او بینش‌های نافذی درباره کشور پیچیده عربستان سعودی ارائه می‌کند. با در نظر گرفتن خواننده از تصرف دراماتیک مسجد الحرام در جده در سال 1979 تا تعمیق روابط ایالات متحده و عربستان در طول جنگ خلیج فارس و بیگانگی فزاینده بنیادگرایان رادیکال مانند اسامه بن لادن، لیسی تصویری بی رنگ از کشوری ارائه می دهد که در آن سرکوب وجود دارد. بومی است و دین بر همه چیز حاکم است. از طریق گفتگو با طیف وسیعی از سعودی‌ها، از شاهزادگان و سفیران گرفته تا مردان و زنان در خیابان، داستان «عربستان از درون » داستان مردمی است که سعی می‌کنند جدایی‌طلبی مذهبی گذشته را با دنیایی که به سرعت در حال تغییر هستند، آشتی دهند.

“سماع جان” اثری است به قلم “جلیل مسعودی فرد” که در آن به “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” می‌پردازد. مثنوی حکایت انسانی است که از یار و دیار خود دور افتاده و از ماوای ازلی خود به زمین تبعید شده است. انسانی که در اینجا در عذاب غربت گیر افتاده و آرزوی بازگشت به وطن اصلی‌اش، با ارزش‌ترین انگیزه و دارایی اوست. عشقی که با خود به یادگار دارد، زندگانی‌اش را گرمی می‌بخشد و به او امید وصال و بازگشت به نیستان را هدیه می‌کند. هجده سطر اول مثنوی که به «نی نامه» معروف است و سرآغاز مثنوی یا خلاصه‌ای از آرای مولانا است، روایت آدمی را به تصویر می‌کشد که تنهاست و رنج غربت، او را به ناله و زاری انداخته است. آنچه نی از آن حکایت و شکایت کرده، شکایت از همان جدایی و دور افتادن است. دوری از آرامشی بهشتی، وصال یار و گیر افتادن در تله‌ی درد و رنج‌های دنیای مادی. مولانا نمی‌تواند آنطور که می‌خواهد، بیان کند که این داستان چقدر دشوار، اندوه‌برانگیز و غیرقابل‌توصیف است. تنها انسان‌هایی که این حس را درک کرده‌اند و سینه‌شان در غم فراق سوخته و آرزوی در هم آمیختن تمام وجودشان را دریده است، می‌توانند این رنج مشترک را درک کنند، همنشین انسان باشند و با همدلی خود، این داغ را کمی خنک کنند و سایه‌ای هرچند کوتاه را فراهم کنند. نی در این اشعار که از غم غربت می‌نالد، نشان از مردی غریب و پاکدامن و عابد است که با پاکی درونی و صیقل دادن جسم و روان از هر گونه پیوند و وابستگی رها شده و آماده است تا با دم عشق الهی نواخته شود. تمام مثنوی را می‌شود شرح این داستان دانست و “جلیل مسعودی فرد” در “سماع جان”، یک به یک “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” را به خواننده‌ی مشتاق، ارائه می‌کند.